Alle inzendingen van Areth

Aan kennis had ik veel gemist en ik besloot terug te gaan naar de schoolbanken. In het lokaal waar die eerste ochtend Nederlands zou worden gegeven stond een kleine, tengere man, met een gekwelde blik in zijn ogen. Ondanks dat het een heksenketel was, had ik toch het gevoel alleen te zijn met hem. S...

We zaten die ochtend tegenover elkaar aan de eettafel en opeens zag ik twee dikke tranen over haar wangen glijden. Impulsief stond ik op en sloeg mijn armen om haar heen en zei: 'Ik heb jou gemaakt en alles wat ik maak is goed,' Ze lachte door haar tranen heen. Midden in de nacht werd ik wakker...

'Ik heb goddomme een uur in de regen staan wachten op dat pokkebussie,' zegt oom Pim verontwaardigd, vanaf de andere kant van de salontafel. 'Je lijk wel gek,' zegt aangetrouwde nicht, die vervaarlijk aan haar shaggie trekt. 'Ze kenne toch belle! D'r zit toch een bel op die deur? Of niet soms....

Ik hoor de telefoon. Ik draai me om, zet de radio aan en trek het dekbed nog eens extra behaaglijk om me heen. Als het belangrijk is dan bellen ze nog maar een keer. Ik realiseer me dat het te laat is om nog iets van een ontbijt te fabriceren voor het nageslacht. Ik voel een knallende koppijn, dus r...

Op het moment dat onze blikken zich kruisten was er geen weg meer terug. De draden van het web sponnen zich razendsnel tot een mooi en sterk weefsel dat, mits zorgvuldig behandeld, niet stuk te krijgen zou zijn. Hij de schering, ik de inslag. Keer op keer was ik verbijsterd geweest. Hij kende mijn g...

Al dagenlang ben ik gespannen en blij tegelijk. Ik voel vlinders... Ik staar en ben afwezig. Mijn dochter bekijkt me met verbazing; ze vindt me maar stom. Wat was er met me aan de hand? Was ik dit niet allang ontgroeid? Maar geen mens had ooit een zoetere chaos aangericht in mij. Vanaf het mo...

'Dan moet je zo'n vent hebben als ik,' mompelde de vrouw bijna onverstaanbaar, terwijl ze een weekblad voor haar mond hield. Het gezicht van haar man was één en al pret. 'Ik stond vanmorgen op,' zei ze moeilijk, 'en het eerste wat hij zei was: 'Je moet eens in de spiegel kijken, je ziet er ...

'Toen heb ik aangebeld, mam,' hoorde ik mijn dochter haar verhaal toelichten. We stonden aan de afwas en ik dankte de Heer dat ik me nooit had laten verleiden een afwasmachine aan te schaffen. Ik zou al die prachtige verhalen hebben gemist. En ze vervolgde: 'Een meneer deed open en ik vroeg of...

Toen we de moeder die middag van de operatiekamer gingen ophalen hing er een infuus met een zoutoplossing boven haar bed. Nergens was meer een spoor te bekennen van de bloedtransfusie die ze had gekregen. En toen ze terug was op haar kamer en haar ogen opsloeg, konden we haar vertellen dat er een mo...

Ik ben verbijsterd als ik hoor dat je gaat sterven. Herinneringen overspoelen me. Jouw machteloze strijd met het leven heeft zich in je lichaam gemanifesteerd. De artsen hebben bij je binnen gekeken en zagen die strijd in de vorm van een tumor. Op deze manier heb je je tegen het leven afgezet. Deze ...

Zoals op de Antillen het begrip 'buitenvrouw' bestaat, zo is mijn moeder in onze contreien de 'binnenvrouw.' Het was mijn moeder die dit woord gestalte gaf. En ik kan het weten, want wanneer ik ook thuiskwam, vroeg of laat in de middag, altijd en eeuwig was mijn moeder thuis. 'Wanneer ben jij e...

Marie wilde op een zonnige dag op de fiets naar Amsterdam, om Piet en Lies weer eens een bezoekje te brengen. Jan had gemopperd, want aan fietsen had hij een broertje dood. 'Weet je wat die rit ons anders gaat kosten?' had Marie venijnig gevraagd. 'Nergens een plek om te parkeren en had je eindel...

Die zaterdagmiddag liep ik nog even over de rommelmarkt. het was zacht, het voorjaar zat al in de lucht. Het was vier uur, dus weinig kans dat er nog iets leuks te vinden was. Maar opeens had ik het gevoel daar helemaal alleen te staan. Hartekloppend stond ik daar met een tinnen bonbonschaaltje in m...

Wat schrok ik toen ze me die zondagmiddag belde. Ze klonk zo anders dan anders. Was er iets met de kinderen? Of met Bas? Nee, daar was alles goed mee, zei ze, maar ze moest me nodig spreken. En toen ze binnenkwam wist ik het. Onzeker en verward heeft ze mij van ons verteld. Sprakeloos heb ik naar ha...

Het was op een vrieskoude vrijdagmiddag in februari. De verwarming brandde en de thee was gezet. Een schraal voorjaarszonnetje kwam met mijn kind de kamer binnen. En toen ik aan tafel ging zitten kroop ze stilletjes op mijn schoot. 'Als je een klein beetje met me meebuigt,' zei ik, 'dan kan ik ne...

Heel vroeg rinkelde die zaterdagmorgen de telefoon in het huis van mijn zusje. Slaperig nam ze op. 'Mag ik Jan Zijlstra van u?' had een mannenstem gevraagd. 'Het is midden in de nacht,' zei ze geprikkeld, en kapte het gesprek af met de woorden dat er bij haar geen Zijlstra woonde. 'U hebt een v...

Iedere keer weer is het een wonder als de printer begint met baren. Persweeën die niet tegen te houden zijn, hoe die ook kreunt en puft. Wat zou er deze keer ter wereld komen? Het is zo anders dan wanneer je de woorden op het scherm voorbij ziet gaan. Want zodra ik van papier begin te lezen zie ik ...

Nee, ik heb niet zo'n hoge pet op van de politie. Over het algemeen genomen zijn ze niet erg snugger. Ze moeten het grotendeels hebben van hun outfit. En dat zeg ik niet om zomaar een beetje om me heen te slaan, want ik heb genoeg voorbeelden waarmee ik deze uitspraak kan onderbouwen. Daar gaan w...

Een hotelkamer als zoveel andere, maar op de een of andere manier toch niet vergelijkbaar. Rechts twee keurig opgemaakte bedden met twee leeslampjes erboven, waarvan er één het direct af laat weten. Links een bureau waarop een kolossale televisie prijkt, die we uit pure balorigheid toch even u...

Ik voelde zijn pols, maar ik kon geen hartslag meer ontdekken. Alleen in mijn eigen vingertoppen voelde ik het zachtjes kloppen. 'Bel de huisarts maar,' fluisterde ik. Zenuwachtig probeerde ze aansluiting te krijgen. Ik nam de hoorn van haar over en zei: 'Ik doe het wel, blijf maar bij hem.' ...

Ik hoor de regen tegen de ramen slaan. De druppels zoeken hun weg in de sporen van hun voorgangers. Al dagenlang is het nat en stormachtig, ondanks het voorjaar. De wind gaat boosaardig tekeer. Bomen en struiken staan bijna machteloos tegenover zoveel geweld. Alleen het onkruid staat fier rechtop tu...

We zaten op het terras en nipten droevig aan een drankje. We hadden de dag behoorlijk verprutst en probeerden elkaar een beetje te troosten... 'Dat doet-ie wel vaker,' knarste de vrouw tegen Jet, mijn partner, terwijl ze haar man verwijtend aankeek. We hadden een rondpas en daar snapten we niet...

'Hij is toch anders dan ik dacht, mam,' riep ze vanuit haar kamertje toen ze terug was gekomen van het stationnetje. 'Wat bedoel je, lieverd?' riep ik terug, alsof ik niet wist waar ze op doelde. 'Nou Barend,' zei ze. 'Ik moest van alles aandragen. Zullen we dit gaan doen? Dat is goed! Of zul...

Ik kreeg de jaarafrekening van het Energiebedrijf in de bus. Een leuk bedrag zou op mijn rekening worden teruggestort. Het maandelijks bedrag had ik zo hoog mogelijk gehouden om een spaarpotje aan te leggen. En dat was dus wonderwel gelukt. Op economisch- en milieuvriendelijk gebied valt mij wei...

Er werd gebeld en er stond een erg boze man voor de deur. Ik hoorde iets over Bouw- en Woningtoezicht, en zonder mijn reactie af te wachten stampte hij mijn huis binnen. 'Eens kijken wat hier allemaal gaande is,' bromde hij. En nog iets over buren die hem hadden gebeld. Ik schrok me wild. 'Wilt u...

Schuchter namen we plaats aan tafel bij de meest gevreesde bridgers van dat weekend. Ruud, de fanatiekste van de twee, schudde met kennersblik de kaarten en begon zwijgend te delen. Reg, zijn partner, zag er gelukkig wat toegankelijker uit. Ik was doodnerveus en ik deed een poging de heren wat milde...

Ik kom sporadisch bij de bank. Ik durf niet meer. Ik doe boodschappen, pin vijftig Euro extra en ik kan weer even vooruit. Maar bij de bank kennen ze mij wel. Ik heb ooit een brief teruggebracht die geadresseerd was aan iemand in Spaarnestad. Ik vond het nobel van mezelf; toch een extra rit, maar de...

Mijn hand ligt op haar buik. Ik voel een zwakke wee. Intuïtief kijk ik verder. 'Dokter bellen, direct!' roep ik tegen de leerlingverpleegster die op mijn driftig bellen aan komt hollen. De moeder suft en het kindje is bezig geboren te worden. Ik zet haar benen in de juiste stand en zonder me om h...

'We zullen de behandeling nog maar eens herhalen,' zei de arts met 'n superieur glimlachje. Moeizaam richtte mijnheer De Boer zich op. Ik schikte het kussen achter zijn hoofd en legde mijn hand impulsief in de zijne. Hulpeloos keek hij me aan. 'Kunnen we zien hoe u deze keer reageert,' vervolgd...

'Mogen wij ook bloot?' vroeg Julius van vijf. 'Natuurlijk mag dat,' antwoordde ik alsof ik die vraag allang had verwacht. En terwijl hij zich van zijn kleren ontdeed, hielp ik Myrthe van twee, met haar roesjurkje, haar rompertje en haar babydikke luier. Julius keek spiedend rond en ik hoorde hem...