Alle inzendingen over verdrie

Van het Winkelcentrum Wagnerplein te Tilburg maakt men zich wellicht een voorstelling die niet overeenkomt met de werkelijkheid... De tempels van het consumentisme zijn gegoten in strak, koud beton en dag aan dag sjouwen hier de adepten, die men ook slachtoffers zou kunnen noemen, voort in een...

We praten en we lachen, maar zo plots als de lach verscheen verdwijnt hij weer. De kleur verandert van blauw naar zwart met rode randen, bijna angstaanjagend. Haastig probeer ik te zeggen wat ik voel, wat ik bedoel, wat ik eigenlijk wilde zeggen. Het baat niet. Want zodra de storm opkomt,...

Ierland (de wasserijen) Terug bij de Magdelene Sisters… Hannah, Ze werd binnengebracht samen net Rose….. Het gekke was dat Hannah niet was verkracht Noch kreeg ze een kind. Nog nooit door iemand aangeraakt…haar fout was ze keek graag naar Hannah… jongens. En...

Ze zat te wachten aan de oever van de kreek ze hoorde hem eerder dan ze hem zag…haar innerlijk had haar geraden. Was je daar al vroeg ze overbodig….en hij knikte en ze zag Ben je daar? zijn blote voeten…ze lieten de stilte duren veel woorden waren niet nodig…hij trok zijn...

...aan de morgen waarop ik hem aantrof toen ik op het bankje bij de bushalte zat, verzonken in liefdesverdriet en in de meest droevige mijmeringen.....

...willen voeden met die tomeloze muziek die hemzelf zozeer beroerde, die hem fascineerde en die hem mateloos troostte met zijn ambtenarenbestaan en ongeluk. Gruwel en gruwelijkheid, kwelling en verdriet waren voor ons tot leven gekomen, afschuw en afgrijzen tekende nu het lot van mijn goede vader...

.....en zo herinner ik me degenen die vóór mij leefden; die zozeer geleden hebben en die het leven, als was het een estafettestokje, aan mij doorgaven; degenen van wie ik afstam; van wie de genen krioelen in mijn cellen en bloed; mijn trotse en gevoelige ouders. En zo zeg ik stilletjes voor mij...