Beweringen over maatschappij

Nederland gaat ten onder door inteelt.

De gemene mens verschuilt zich achter religie, politiek, marktwerking en Bilderberg, deze mens kent z'n zwakke punten, graaft zich in en zet de hakken in het zand, verbergt zijn kinderen achter een mediacode. De geilheid van de macht doet gekke dingen met mensen, vernedert en vertrapt. ...

"Roepend in de woestijn", je lokte er vroeger niemand de tent mee uit. "Zand in de ogen strooien", eind jaren 30 kon je rustig gaan slapen. Ongelovig wrijf ik mijn ogen uit, overal zand en in mijn eigen land gestrand. De laagstaande zon verblindt, plots mag zomaar het leven geen feest meer zijn.

Kwetsbare mensen verdienen het niet om klappen op te vangen.

Macht werkt corrumperend.

Je bent niemand vooraleer iemand dat bevestigt.

Een ruwe schets zegt meer dan een pentekening.

Als een volk in opstand komt herkent het de tegenstander niet meer. Dan kan zomaar een eenling de dienst uitmaken.

Bezuinigen betekent oha minder uitgeven, maar de politiek vertaalt dat naar meer belasting heffen. Bezuinigen moeten we allemaal, totdat het je raakt. Dat doet pijn, de bovenlaag beseft zulks en plaatst zichzelf buiten schot.

Altijd een raar fenomeen gevonden, gooi ergens een smak geld tegenaan want misschien wordt het wel iets. Hetzelfde ervaar ik met ontwikkelingshulp, ergens in Afrika is een oedeembuikje gevonden met daarboven grote ogen en vliegen die zich tegoed doen aan krokodillentranen. Twee dikke...

En weer vliegen foto's en filmpjes van zielige hoopjes Afrikaans kinderleed door onze vensters. Compleet met hongerbuikjes, dunne ledematen en insecten die tranen consumeren, zou ik ook doen als het zo droog was. Zo gaat het al 60 jaar, wanneer exporteren wij eens infrastructuur in plaats van...

De kilo-knaller moet blijven voor al die mensen die het niet zo breed hebben en toch, naast de aardappels en groenten, een stukje vlees en jus wensen op hun bord.

Ik neem even afstand, de feestdagen kunnen mij gestolen worden en het glazen huis is minder transparant dan je denkt. Goedbedoelende goede doelen gekaapt door zelfbenoemde bekende Nederlanders en vuige managers. Een actie voor o.a. Somalische moeders terwijl de Somalische vaders in Nederland...

Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Extreme uitspraak van mijn moeder, maar tegenwoordig weet men niet meer van gekkigheid wat te doen. Gewoon is extreem geworden.

Europa staat nog verder van de burger dan de aangesloten landen.

Wientjes en Wellink, Bilderberg en Europa, oud geld en nieuwe graaiers. Het is niet raar dat de eerlijke Nederlander zijn gelijke zoekt op de flanken.

Mijn bevlogenheid is inmiddels vervlogen, wat rest is gebakken lucht.

Heb het een beetje gehad met al die gala's de laatste tijd van het jaar. De zelfbevlekking druipt van mijn televisie.

De uitverkoop van ons zorgstelsel treft nu de meest kwetsbaren van de meest kwetsbare groep van onze samenleving: psychisch zieke kinderen. Vielen ze eerder nog onder de zorgverzekering, per 1 januari dit jaar vallen ze onder de jeugdwet en moeten ouders een fikse bijdrage betalen voor hun opname....

Er zijn twee groepen mensen. In de ene zitten de onaangepasten. Op hun afwijking is netjes een etiketje ‘diagnose X’ geplakt. De andere bestaat uit de aangepasten. Ze draaien mee in de maatschappij zonder dat iemand hun gekte in de gaten heeft.

Het idee dat een probleem of een kwestie als vanzelf tot een oplossing zal komen door alle betrokkenen met elkaar te laten overleggen, is een dramatische vergissing.

Er werkt niets zo polariserend als voortdurend polariseren.

Er zijn nogal wat sterren (te veel als je het mij vraagt) die het liefste stralen helemaal alleen in een door hen zelf gekozen privé heelalletje.

Gehandicapte mensen zijn arrogant, zij gaan er vanuit dat alles voor hen geregeld wordt.

“Als ik vandaag voor mijn huis een been breek en ten val kom, dan lig ik er uren later of morgen nog steeds!” (In het voorbijgaan opgevangen tijdens het passeren van twee oudere, bij een bushalte zittende, personen).

Het merendeel van onze medemensen, met name dat van de jongere generatie, communiceert tegenwoordig met méér personen, van dichtbij tot op grote afstand, sneller, effectiever en vooral geruislozer door middel van twee duimen dan u en ik hetzelfde met onze twee stembanden zouden kunnen doen.

Een groot aantal sociaal zwakkeren in onze samenleving beheerst nu al meer varianten in het leggen van knopen dan menig ruige en doorgewinterde zeeman in de Gouden Eeuw. De tijd van eenvoudig de eindjes aan elkaar knopen is voorbij.

Wanneer de trend zich voortzet en de mantel langzaam maar zeker uit de mode raakt, dan kan men geriefelijk de door overheid gehanteerde naam voor deze zorgverlening opdoeken, die nu grotendeels door familie of vrienden en goede buren wordt ingevuld. Het zal menigeen waarschijnlijk een zorg zijn; er...

Het is mij opgevallen dat mensen, die denken het gelijk aan hun zijde te hebben, steeds harder gaan praten.

Vrouwen en mannen verwachten teveel van elkaar.