Alle inzendingen, jaar 2008, week 7

Wat verwacht men hier nu ? Een open vizier, dichterlijke vrijheid, politieke onwil danwel correctheid, een vijf-zeven-vijfje of trots zijn op ? Dat laatste is trouwens wel waar de wereld kapot aan gaat, trotse mensen kunnen geen sorry zeggen, ook al hebben ze, waarschijnlijk, gelijk. Maar ze zijn ni...

De schrijver en zijn geliefde wilde onlangs naar de 23e verdieping van een bekend Amsterdams hotel om er van het uitzicht en een goed glas te genieten. Het terras was gesloten en de teleurstelling groot, de ergernis ook. Op de heen en terugweg werd in de lift het prachtige Wonderful world van Sam Co...

Het is een behoorlijk aantal jaar geleden, dat ik via het uitgebreid lager onderwijs voor het eerst bewust te maken kreeg met het verschijnsel wiskunde. Toentertijd de verzamelnaam voor algebra en meetkunde. Algebra, het cijfermatige geknutsel binnen vergelijkingen om de grote onbekende of onbeken...

Ruim 40 jaar geleden maakte ik in Friesland de opkomst mee van de Fryske Nasjonale Partij (FNP). Deze partij kwam op voor de Friese taal, cultuur en sporten. In 1966 won de FNP, die sterk nationalistisch is ingesteld, haar eerste zetels in de Provinciale Staten en de gemeenteraden van Friesland. Hoe...

In mijn werk als organizer kom ik veel mensen tegen die ordenen moeilijk vinden. Maar toch is het iets wat wij mensen van nature doen. We willen nou eenmaal graag een beetje overzicht. Een mooi voorbeeld las ik in De Dag van maandag 18 februari. Tom ter Bogt is bijzonder hoogleraar popmuziek. En ...

Te laat, net te laat. Hoe is dat nu mogelijk: op het punt gekomen om eindelijk onze volledige naam uit te wisselen. Valt de site uit de lucht. Kwijt, nu ben ik je kwijt mijn Turbo. Heel de nacht ben ik bang geweest voor de waarheid. Je heb mijn brief aan jou niet meer kunnen lezen. Waar al mijn geg...

Goh,wat had ik via zeddnet..een leuk contact met jou. Maar helaas zeddnet is uit de lucht en ik wil donders-graag weer contact met jou. Hoe kan ik jou bereiken?? Kent iemand jou??J ouw leeftijd is 51 jaar jong..je hebt blond haar en woont alleen in een hoekhuis in Axel. Jouw user-name op zeddne...

Vergeten. Ik was de verjaardag van mijn moeder weer eens vergeten. Ik schaamde mij zelf verschrikkelijk, zij zelf vergeet nooit een verjaardag. Hoe moest ik dit nu goed maken, oke ik woonde een eind uit de buurt maar dat is nog steeds geen excuus. Zelfs het excuus van het kaartje is te laat be...

Het was echt een dag om over de Afsluitdijk te rijden. Ik moet zeggen: ik heb die aanvechting zelden. Decennia zijn voorbij gegleden zonder de onmiddellijke behoefte om de Zuiderzee te willen bedwingen. Het kwam nooit in me op, het schoot er steeds bij in. Tot vorige week woensdag. Ik moest voor 'z...

Hoe ga je om met ondraagbare pijn? Pijn die je niet sinds een dag voelt, maar al een hele tijd? Pijn waarvan je weet dat je hem niet kan omschrijven en je al geen moeite meer doet om het uit te leggen? Pijn die je handelingen belemmert en vooral je gedachten? Hoe ga je daar mee om? Is een avondje ...

(Uit ‘Sprookjes van Hauff’:) Op ’n dag verscheen voor de oude, wijze goeroe een rondtrekkende prediker. De goeroe, omringd door een aantal van zijn leerlingen, luisterde vriendelijk glimlachend en aandachtig naar wat de man te vertellen had. De prediker sprak en zei: “Hoort allen wel! ...

Op onbevangenheid en heldere stem was ze uitgezocht, dat pittige kind van vijf met aanleg voor de bühne. Zij zou de hoofdrol van verteller spelen in het kerstverhaal waarmee de kleuterklas optrad in de kerk. Wekenlang was er flink geoefend om de kleine meid de scenes van het verhaal aaneen te leren...

Er was eens een schaap dat in één worp twee lammetjes kreeg. Eentje was zo wit als sneeuw en het andere zo zwart als roet. Beide lammetjes zagen er heel schattig uit en konden heel goed met elkaar opschieten. Toen zij wat groter werden mochten zij met hun mama mee de grote weide in. Daar konden...

Ben je aap in een dierentuin, dan is je kostje gekocht. Aandacht in overvloed. Het beste eten, een kostbare medische verzorging waar de gemiddelde Afrikaan alleen maar van kan dromen. En ga je dan op hoge leeftijd toch dood, dan wordt er een fantastische uitvaart geregeld door de staf van de apenafd...