Alle inzendingen, jaar 2009, week 30

Een grote spanning neemt bezit van mijn lichaam. Het is de eerste keer dat ik met ecoline ga schilderen. Potjes met verschillende kleuren inkt staan als gedrilde soldaten in gelid, op mijn tafeltje. Een groot stuk papier, ongeveer zestig- bij tachtig centimeter, kijkt mij uitdagend aan. Daarnaast...

In de tweede helft van de vorige eeuw, om precies te zijn in 1952, verscheen een alleraardigst boekje, door mij als heel jong studentje gekoesterd en meermalen gelezen in de loop van de jaren, waaruit bleek hoe vlug de tijd gaat en hoe, wat aanvankelijk nieuw was, onverbiddelijk ingehaald wordt...

Wat een begin van de week. Op weg naar mijn werk zie ik voor mij een collega rijden. Helemaal fout. Collega’s op het werk, dat gaat nog, want je moet tenslotte genoegen nemen met het onvermijdelijke. Maar als ik de deur weer uit ben wil ik terug naar een andere wereld, ver weg. Reizen is geen...

Wat blijft er over van "opbouwende kritiek", als je er eerst iemand mee "de grond in boort", en vervolgens alle aandacht op je eigen idee vestigt?

Door alle (terechte) commotie rondom het vreemdelingenbeleid van de PVV wordt vaak vergeten dat het PVV-lid Fleur Agema wel degelijk steekhoudende pleidooien in de Tweede Kamer houdt om een einde te maken aan allerlei wantoestanden in de zorg, zoals het drogeren, isoleren en vastbinden van...

Eigenlijk is Christendom een verfijnd soort egoïsme. Want men gaat er vanuit dat de mens door liefdevolle daden de hemel kan verdienen. Maar als men goede daden verricht met het oogmerk er zelf beter van te worden, dan is het toch geen liefde maar eigenbelang?

Stilletjes stond ik achter de deur van de woonkamer – ik zal zo’n jaar of tien geweest zijn- en genoot van oom Sjoerds verhaal. Zie je nou wel … Maar laat ik bij het begin beginnen, ik loop op de zaken vooruit. Zoals ieder jaar nam tante Mies – ter ere van mijn moeders verjaardag -...

Drie mannen zaten op een bankstel naar de beeldbuis te kijken. Het was weer voetbaldag. Op hun schoot lag een groot bord met een currieworst met daarop een klodder mosterd. In de keuken achter zware gordijnen breiden de vrouwen want het was voetbaldag. De mannen keken naar een skippiebal met...

Ik kan niet beoordelen of het verstandig is of oerdom wat ik doe. Het is mij overkomen, net zoals jouw wellicht ook van alles overkomt. Mijn hele leven heb ik netjes tussen de voorgeschreven krijtlijntjes gelopen. Maar die voorzichtige zekerheid ben ik kwijtgeraakt. Ik ben voor een jonge...

Er was eens een meisje dat Kimberly heette. Achttien lentes nadat ze een luchtje was gaan scheppen toen het verstand werd uitgedeeld, besloot ze dat er iets mis was met haar gezicht. Er ontbrak iets. En dus ging ze met haar vader en haar oom naar een tatoeëerder. Aan Rouslan – want zo heette de...