Alle inzendingen, jaar 2010, week 37

Mijn beurt om te koken. Ik weet niet wat erger is, keuken of neuken. Mevrouw Painter wil een preischotel vandaag. Wat is er in Godsnaam misgegaan in haar leven. Of de mijne nu ik bij een groenteboer sta om prei te kopen. Prei! Om te beginnen ziet het er al niet uit. Met die rare witte stengels...

Wie generaliseert staat zwak, maar wie persoonlijk belijdt, staat naast zijn naaste met beide benen op de grond. De grond symboliseert het getal nul, het leven het getal 1. Wij mensen willen steeds van nul naar 1, maar het leven leeft ons van 1 naar nul. En daar heeft het Leven, geloof ik, een...

Delicaat Voor diegene die eens wat anders wil dan de Nederlandse rauwkostsalade, zijn we bezig om een nieuw product binnen te schepen; de eetbare roos. Vanuit Ecuador willen we eetbare rozen importeren om lekker te vermengen in de Hollandse krop en doen we op het rosegebeuren een tomaatje met een...

De eerste herinnering, het begin van mijn geheugen, onderstreept slechts de vergeten jaren die daaraan vooraf zijn gegaan. Woorden van gelijke strekking las ik onlangs in het katern Letter&Geest van dagblad Trouw van zaterdag 4 september 2010. Net als iedereen heb ook ik niet één, maar méér...

Ik heb zoveel gerookt in mijn leven dat ik met gemak een vierbaans snelweg zou kunnen ophoesten.

Dan is dan weer dat moment dat het goed voelt om in de pen te kruipen en het volledig op de automatische piloot te gooien. Kaarsje staat weer. Geluid van de plensregen op de achtergrond. Een kop thee in de maak en gewoon lekker schrijven. Vandaag had ik op mijn werk een interessant gesprek met...

Geeft u nog wel eens fooi; ik bedoel met die kredietcrisis en zo? Het leven is al duur genoeg en een fooitje komt bovenop de rekening die je tenslotte net betaald hebt. In sommige landen kijken ze je raar aan als je gewoontegetrouw een deel van het wisselgeld als tip laat liggen. In het Portugese...

Taal is een grens die je met behulp van een andere taal kunt oversteken. Het is echter geen garantie dat men aan de overkant dezelfde taal spreekt.

Niets sneuer dan wat rondlummelen in een Jazz-café. Mijn compagnon, de vrijeradicaal Ab heeft een buurman die een jazz-café heeft. Af en toe gaan wij daar uit beleefdheid even heen. Met een jazzliefhebber praten is hetzelfde als een Mongoolse Tartaar proberen te volgen die in zijn eigen taal...

Ik zal het nooit vergeten, het was ergens in de tachtiger jaren, ik was een jonge dichter, die zijn poëziebundel 'Afstand' naar uitgeverij 'De Prom' in Baarn had gestuurd, met werkelijk hoge verwachtingen. Als monnik was ik dubbel en dwars mislukt, het enige wat restte, was mijn geniale...

Toen ik op de lagere school zat, had je melkpromotie op de televisie met Joris Driepinter als topheld, die iedereen wilde aanzetten tot het drinken van melk, maar liefst drie glazen melk per dag. Nu drink ik nauwelijks nog melk, maar destijds was ik een gehoorzame leerling van deze magische...

In tegenstelling tot wat heel veel dichters op deze site denken is de chaostheorie niet van toepassing op de poëzie.

Wie schrijft die lijdt.