Alle inzendingen

Bij de Amerikaanse verkiezingen vond ik het van de sprekers op de Nationale Conventie een zwaktebod dat ze uitgebreid over Trump delibereerden. Kiezers letten niet heel erg op de inhoud maar hoorden wel steeds 'Trump', 'Trump'. Dat negatieve gepraat over Trump heeft hem geen windeieren gelegd. Dus ook negatief in het nieuws komen - hij liegt, hij…

Geert Wilders heeft besloten de PVV terug te trekken uit de coalitie. Hij heeft geconcludeerd dat zijn partij er niet in slaagt haar idealen te verwezenlijken en vindt dat reden genoeg om uit het kabinet te stappen. Zou het echt zo zijn gegaan in het hoofd van Geert? Natuurlijk niet. In een menselijk brein lopen dingen vreselijk door elkaar. Als…

De heer Wilders zou er goed aan doen in zijn nachtelijke overwegingen te betrekken hoe weinig hij heeft bijgedragen aan een beter functionerend Nederland. Als langst zittende parlementariër heeft hij meer dan 2 miljoen euro opgestreken, terwijl zijn beveiliging al tientallen miljoenen heeft gekost. Daar hebben Henk en Ingrid helemaal niets aan.…

De huismeester herkent in mij een van de vroegste huurders in de straat. Inderdaad hebben gaandeweg tijdens de jaren die zich ongeremd voortspoedden en die als het ware "onbeschaamd" passeerden (als men het zo zou kunnen zeggen) vele nieuwe huurders de flatwoningen in onze straat betrokken en deze "in bezit genomen". Maar ik heb de jaren laten…

Voor mij is het dreigende ontslag van het hoofd van National Portrait Gallery door President Trump één van de dieptepunten van deze week. Als overheden zich te veel met Kunst gaan bezig houden dan is er iets grondig mis. In dictaturen zie je dat van bovenaf wordt gedicteerd wat onder kunst valt en hoe kunst er uit moet zien. De ontslagverklaring…

‘Dreigende taal’ van de leider van de grootste partij in Nederland in de ochtendmedia van gisteren en vandaag. Wonderlijk dat een partij zonder leden of werkelijk intern geregelde tegenspraak aldus de koppenmakers opwinden tot pittige onderstrepingen. Een vingerknip, een oogwenk of bozig wegbenen bij een kluitje journalisten rond het Binnenhof, en rap…

Na de vorige paar afleveringen die zich in de 50’er jaren afspelen terug naar het nu. Het hoofdpersonage Ben gold toen al als het rot neefje Bennie. Inmiddels in deze aflevering een oude man en nog steeds een onaangenaam type. Dat verklaart een collectieve afkeer; sterker nog: daarin vindt men rechtvaardiging om met een boog om de man heen te gaan.…

Hij manoeuvreerde zijn fiets dusdanig dat deze het trottoir bijna bereikte en verklaarde dat ik maar aan moest bellen op huisnummer drieëndertig als ik hulp nodig zou hebben. Vanzelfsprekend was het mij duidelijk om welke hulp het zou gaan. De teleurstelling moest noodzakelijkerwijs volgen; nooit zouden de strelende handen van mijn buurman mijn oude…

(voor Safia Ketou (1944 - 1989)) Jij bent geboren als Zohra Rabhi op 15 november 1944 in Aïn Sefra in Algerije, wat een oase in het Ksour-gebergte is. Van 1962 tot 1969 was jij lerares op een basisschool in Aïn Sefra en daarna verhuisde jij naar Algiers, waar jij een journaliste werd en voor diverse, grote kranten werkte. Jij werkte o.a. voor de…

Het is 1933. In het Sint-Annagesticht op de Noordsingel 39 in Venray wacht Desirée Raven op het moment, dat ze naar haar Venrayse gastgezin kan vertrekken. Voor de vorm gaat ze nog even bij de kapel naar binnen voor een schietgebedje en wat dromerij over haar geheime geliefde Amadeus Triest, die in het Sint-Servatiusgesticht op de Stationsweg 46 zit…

Ik ontmoette hem in de Aldi. Hij is ver in de tachtig. Ik ken hem al heel lang uit de baptistenkerk waar ik in 1991 gedoopt ben. Hij is de vader van een vriend van mijn ex. Ik hoorde het van zijn vrouw en zij noemde het, zacht met verbittering in haar stem, 'ziek'. Haar hoofd gebogen in berusting. Zijn vader knikt er een beetje bij want hij kan er…

Te midden van de vele fysiotherapiepraktijken in de stad die in overvloed her en der gevestigd zijn, neemt "Backelandt" toch wel een bijzondere plaats in. "Backelandt" is gevestigd aan de Amarantstraat in West. Binnen in het gebouw treft men een merkwaardige portrettengalerij aan met lachende, vrolijke en mallotige gezichten, waaraan men ondanks…

Vanavond wordt vanaf 18.00 uur beslist welke ploeg in de eredivisie mag blijven of gaan spelen. Lettende op het thuisvoordeel van Willem II geef ik die ploeg 80% kans om te blijven en Telstar maar 20% om een stap hogerop te gaan. En nu ik het toch over voetbal heb: Ik verwacht heel weinig van de nieuwe Ajax-trainers: beiden zijn in een eerdere…

De lezer hoefde geen gediplomeerde detective te zijn om al vroeg in dit verhaal te vermoeden dat Anton en zijn hospita het goed met elkaar konden vinden. Daar werd in de vertelling niet geheimzinnig over gedaan. Dus de Hercule Poirots onder de lezers kunnen hun vergrootglas weer opbergen. Een niet bestaand raadsel is zonet opgelost. Het verhaal…

Het zijn toch wel merkwaardige wandvullende levensgrote posters die zijn aangebracht tegen de wand van de winkelgalerij aan de Schouwburgpromenade. Is het onvoorstelbaar en te gewaagd om te stellen dat de clichés welhaast ongeremd als mitrailleurvuur dat rolt van de tong en van de lippen van zovele burgers hier zelfs "visueel verbeeld" zijn?…

Een vindicater is het niet eens met zijn schorsing, die hem door het bestuur van VAP is aangedaan vanwege grof geweld dat hij heeft gebruikt tegenover een eerstejaars. Denk daarbij aan een nekklem, waardoor het slachtoffer meerdere keren het bewustzijn verloor terwijl hij voor zijn leven vocht, aldus omstanders. De vindicater kan nu het aanstaande…

Afgelopen zaterdag was ik bij een demonstratie. Geen idee waarom, maar goed, ik was er wel. En ik dacht ook, het is wel goed om te laten zien dat er mensen zijn die deze regering niet zien zitten. Dit verandert niets, maar misschien is het wel goed dat mensen kunnen zien dat er mensen zijn die solidariteit belangrijk genoeg vinden om de straat voor…

Ik liep zomaar wat. Ik heb van die ochtenden dat ik niet weet waar ik naartoe moet, dus dan loop ik maar. Niet dat ik ergens naar op zoek was, of zo. Dat zeggen mensen dan altijd: je loopt niet zomaar, je zoekt iets. Ze trekken er dan vaak een intellectueel gezicht bij. Het is zó’n flauwekul. Ik trek dat niet. Maar echt! Ik zou eigenlijk op school moeten…

Op de Spoorlaan is het in de vroege morgen een va-et-vient van passanten; naar ik vermoed werknemers van de kantoren, bedrijven en instanties die in die omgeving gevestigd zijn. Welgemoed en vitaal en ogenschijnlijk opgewekt maar wellicht onzichtbaar, heimelijk dan wel in het verborgene, achter de façade van hun onpeilbare gezichten en gestalten…

Het was een bizarre nacht geweest, met op hol geslagen nachtmerries, bezweet door paranoïde waanzin en de snelheid van het vluchten. De brief van de gewonde Rus had een onuitwisbare indruk op Bjarne achtergelaten. Die woensdagochtend, twee dagen voor de openingsbijeenkomst voor zijn expositie, las Bjarne de brief opnieuw. Het waren indringende zinnen…

Je zult maar een voorkeur hebben voor: colaflesjes van Haribo, die met suiker behandelde snoepjes die kids en ouders soms (vaak dus) nuttigen als zijnde snoep! Voor je het weet ben je een junk! Dat is pas bizar! Je vraagt je af: hoe komt die troep in vredesnaam in: snoep?…

Een terecht verwijt aan mijn penvoering is de opeenstapeling van personages. In een fictieve vertelling is dat makkelijk opgelost, want dan draai ik een aantal personen de nek om. In dit authentieke verhaal zijn personen bij bepaalde gebeurtenissen noodzakelijk. Anders zijn er geen gebeurtenissen. Als geheugensteuntje wie wie is en wie wat deed:…

(voor Joan Lavendel Bailie Guthrie (1889 - 1914)) Jij bent geboren in 1889 in Caistor, Lincolnshire, met de 11-de eeuwse St Peter and St Paul Church met zijn opvallende, Angelsaksische toren aan Church Street, net als de Caistor Grammar School uit 1630, waar de dichter/romanschrijver/historicus Sir Henry John Newbolt studeerde en de kunstschilder…

De keukendeur zwaait open. Wild. Hij staat in de deuropening, buiten adem. Zijn jas hangt half van zijn schouder, zijn haar nat van zweet. Zijn ogen schieten langs de tafel, de dampende schalen, de drie borden, haar handen die een bord omklemmen. Hij komt naar haar toe, pakt haar onderarmen vast. ‘Weet je het zeker?’ Zijn stem schor. ‘Vergis je je…

Oh ze heeft zo afschuwelijk slecht geslapen, is zelfs midden in de nacht door de vreselijke herrie met dekbed en kussen naar de bank getrokken en probeerde daar nog een paar uurtjes te slapen! Wat een rot geluid, wat een drama zeg, nachtrust is zo belangrijk maar dit lawaai was niet te doen! Waren het buren dan? Welnee joh, was er buiten ellende…

Op de ophaalbrug maak ik een stopteken met mijn hand naar een rijdende auto. Moeder eend met haar kinderen steekt over. Het zijn er negen, piepklein. Aan de overkant springt ze vanaf de brug – ruim drie meter – het water in. Ik kijk toe hoe haar kleintjes, gejaagd, door elkaar lopen. Moeder zwemt onverstoorbaar door. Uiteindelijk wagen ze – eendje…

En zo is het ook geweest in de jaren van onze jeugd: tweemaal per jaar maakten wij de wandeling; legden wij de afstand af die ons scheidde van het witte huis, prominent aan het Piusplein, waar tandarts C. resideerde. Onze weg voerde bij die gelegenheden langs het zwarte water van de Piushaven waar een soort van rijnaken dobberden op de stroom en over…

De tijd van: telefooncellen en dikke telefoonboeken is voorbij! De tijd van: een gewone afspraak maken bij wie dan ook, is voorbij! De tijd van: eventjes een praatje maken met: is voorbij! De tijd is aangebroken van: vliegensvlug, van “even snel“, van: even wachten, even geduld! De tijd is aangebroken van digitale afspraken die - ook al komen…

Het is lekker wandelweer. Veel blauw tussen witte wolkenformaties, zon en wat wind. Ik ben in het park met mijn hond. Bij de sloot staat een zilvermeeuw. In het gras voor hem spartelt iets. Een vis, denk ik. Dan zie ik iets van een vacht. Misschien een muis. Vind ik erger dan een vis. Maar dan tilt de meeuw zijn prooi aan het nekje op. Twee lange…

De tijd van de befaamde maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten die in plaats van meer dierbaar afschuwelijker voor mij waren geworden. Ik had er rondgedoold tussen de volgelingen, slaven en adepten van het consumentisme,…