Broodakker 14 – Nachtvracht
De schilder uit het boek dat ik aan het lezen was genoot van lokale bekendheid. Zijn boeiende schilderwerk was te vinden in kroegen, kleine winkels, meubelzaken en kantoorgebouwen. Maar zijn belangrijkste werk, de echte topstukken en een deel van zijn inkomsten moest hij afstaan aan een afperser. Het verhaal maakte nog steeds niet duidelijk waarom Ancel Favre werd afgeperst, maar dat maakte het lezen juist spannend. Het kon van alles zijn? Misschien had hij ontucht gepleegd met een van de modellen, of misschien had hij een andere misdaad begaan die het daglicht niet kon verdragen. Ancel Favre schilderde dag en nacht, maar zijn belangrijkste werk moest hij afstaan en hij kon zichzelf maar nauwelijks in leven houden. De afperser hield hem in een mentale wurggreep. Het was een schrijnende situatie. Ik kon de beklemmende gedachten van Ancel voelen tijdens het lezen van alweer een hoofdstuk,
Ik vond het een boeiend verhaal: “De mecenas en de kunstverslaafde” geschreven door Karel Krampool. Ik begon te begrijpen waarom Emma Petronella zo gefascineerd was door deze schrijver.
Ze had zoveel boeken in haar boekenkast staan van schrijvers waar ik nooit van had gehoord en helemaal niets van had gelezen.
Zelf schreef ik vanaf mijn tiende, maar ik was het sinds ik Emma leerde kennen serieuzer op gaan vatten. Regelmatig schreef ik een nieuwe tekst voor in mijn Havermoutschrift.
Tekenboek van liefde
Ik teken een horizon
in het tekenboek van liefde
er ligt een lichaam te zonnen
een zomer straalt over zijn schouders
een zon tovert een lach op zijn gezicht
wolken kietelen hem met schaduw
ik kan zien dat hij van me houdt
hij tekent een boom naast mijn illusie
om de dromen in stilte te bewaren
nu de zon lager zinkt
en de maan een lach laat zien
wordt er gezongen aan de einder
waar ik een rivier heb getekend
en boten geladen met de nachtvracht.
Hector Havermout
Het feit dat Emma Petronella ook zelf had model gestaan voor een kunstschilder maakte het voor mij extra geheimzinnig en bijzonder. Plotseling had ik veel te vertellen aan Emma Petronella wanneer zij over drie dagen weer thuis zou komen, maar hoe moest ik haar vertellen dat ik haar beeltenis naakt aan de muur had gezien in de andere geheimzinnige woonkamer.
Ik had die week geen proefwerken, geen scheikunde of wiskunde en weinig huiswerk, dus ik bleef maar lezen in dat boek van Karel Krampool. De schoonheid van de modellen werd tot in de details beschreven. Prachtige borsten, heup welvingen, mijn bewondering voor mijn hospita en haar favoriete schrijver groeide bij iedere seconde dat ik verder las. Ik nam de woorden tot me in een tempo waardoor ik de tijd vergat.
De mecenas was een markante graag geziene man, hij ondersteunde ook andere kunstenaars en schrijvers en dichters. Hij was een bekende verschijning in Parijs. Hij was getrouwd met een Nederlandse vrouw en hij was rijk geworden door de verkoop van exclusieve aftershave en eau de toilette voor rijke mannen.
Zodra ik thuis kwam van een vermoeide dag op de tuinbouwschool sprong ik op de bank en begon ik verder te lezen in het boek uit de boekenkast van Emma Petronella. Frits de zwarte kater kroop tevreden tegen me aan, want hij wist dat ik op tijd voor zijn gekookte visje zorgde.
Uren en dagen vlogen lezend voorbij. Nog een dag en dan zou Emma Petronella weer terugkeren in Utrecht. Ik voelde een soort van onderhuidse spanning ontstaan. Ik wist niet goed hoe ik met de situatie moest omgaan, maar het was Frits die me vertelde dat ik me geen zorgen hoefde te maken en dat alles vanzelf goed zou komen. Hier in dit prachtige heren-pand in Utrecht.
Emma Petronella hield van bloemen. Altijd wanneer ze in Utrecht was ging ze naar de bloemenmarkt om verse gladiolen en rozen te kopen.
Ik vond het leuk, het inspireerde.
In de avond tussen het huiswerk van school door, schreef ik soms een gedicht.
Zwerver
Eenzaamheid had een te diepe wonde in zijn ziel geslagen
verlaten in zijn droefheid baande hij zich een weg
in het nachtwoud waar hij fantaseerde over erotische dwergen
kabouters hielpen hem met het opruimen
van zijn verpauperde uitgewoonde woning
de huurschuld werd betaald door een stinkrijke mecenas
die begon te kwijlen bij de neurotische tekeningen
die hij voor de weidse wereld had gemaakt
hij had voldoende kleren bij elkaar geraapt
om het twee weken in de buitenlucht vol te houden
in de naakte waarheid die hij zag, alleen op straat.
Hector Havermout
Tijdens mijn jeugdige overpeinzingen over de liefde vroeg ik me af of ik monogaam was. Ik had wel eens gelezen dat iedereen een periode in zijn of haar leven had waarop monogamie moeilijk was. Dan was er meer ruimte voor experimenteren dan in het dagelijkse leven. Hoe kon ik er ook niet zeker van zijn of Emma Petronella monogaam was? Er deden zich de vreemdste verhalen in de rondte over haar. Ze kende belangrijke mensen, mannen met macht en uitstraling. Ze zou zich vast niet beperken tot haar nauwelijks volwassen scholier van de Middelbare Tuinbouwschool. Ik was in mijn fantasie haar minnaar omdat ik jong en onbevangen was, maar wat spookte ze allemaal uit wanneer ze in het buitenland was en ik haar niet kon controleren met mijn gedachten. Ze kwam vaak terug met dure cadeaus. Zou ze die allemaal zelf hebben gekocht? Vertrouwen kon ik het niet het niet en ik had er ook weinig over te zeggen. Ze was een zelfstandige vrouw. Ik mocht al blij zijn met de korting op de huur die ik kreeg omdat ik voor haar zwarte kater Frits zorgde. Het seksleven dat ik met haar had bestond slechts in de glorie van mijn fantasie, die steeds weer nieuwe rijkdom liet schitteren.
Ik was een jonge fantast die leefde in een bizarre fantasiewereld.
Geplaatst in de categorie: literatuur
boek
248
Geef je reactie op deze inzending: