Taal van de zomer 29

Even was het juichen om de voetbal ook bij Bjarne. Hij legde de emotionele brief in de warme lade van zijn donkerrode nachtkastje. Opnieuw werd Bjarne overmeesterd door een warm gevoel van binnen omdat hij geconfronteerd werd met de emotionele kanten van een man. Nooit had hij er aan gedacht om Kees spannend te vinden, maar nu hij in de gaten kreeg dat hij niet zomaar een saaie droogkloot was begon er iets in zijn lendenen te prikkelen. Nooit had iemand zo over zijn gevoelens naar hem geschreven. Bjarne hield van vanille, honing en gember en van knoflook en citroenen.
 
Tijdens de warme zomernacht droomde Bjarne over het landschap. De volgende dag zou Emma weer terugkeren in het land van de kikkers.
Zijn oude onderbroeken van de voordelige textielsuper Zeeman had Bjarne weggegooid. Emma stond erop dat hij voortaan designondergoed droeg en ze wilde best een steentje bijdragen aan de kosten daarvan. Het hoorde bij het voorspel van de liefde. Ze vond het opwindend om Bjarne in een speciaal ontworpen onderbroek te zien. Het was fijn dat Emma iets van haar verkregen rijkdom op deze wijze met Bjarne wilde delen.
“Trek deze boxer van natuurzijde eens aan Bjarne!”
Bjarne deed wat zijn hospita hem opdroeg.

Zijn oude spijkerbroek had de jeugdige Bjarne Gosse ook weggegooid. Emma vond het vervelend als Bjarne oude kleren droeg. Ze kwam op een gegeven moment met een rode fluwelen broek aanzetten en ze stond erop dat hij die regelmatig zou dragen in haar gezelschap. Ze hield ervan om Bjarne in mooie kleren te zien.

De schoolboeken van de eerste leerjaren had Bjarne niet meer nodig. Bjarne kon ze inleveren op school. De oude aantekeningen van groenteteelt waren inmiddels gedateerd, dus de schriften konden ook weg.

Van de stapel tekeningen die Bjarne had bewaard wilde hij alleen de allerbeste mee naar de toekomst nemen. Het zomerjasje dat Bjarne Gosse van zijn moeder had gekregen stond hem niet meer.
Bjarne was aan het sparen voor iets beters. Hij had een vuilniszak vol oude spullen verzameld die weg konden bij de afvalcontainer. Zijn kamer moest overzichtelijk en opgeruimd blijven, dan maakte hij een goede indruk als Peter Halm op bezoek kwam.

De volgende dag aan het ontbijt met koffie en thee was de enthousiaste Emma Petronella druk met de jeugdige Bjarne aan het praten.

“Opruimgoeroes zijn van alle tijden Bjarne” zei Emma op strenge toon om het verlegen lachen van Bjarne te onderbreken. Hij vond het gewoon een grappig woord, dan kon Bjarne zijn lachje niet goed onderdrukken. Het was niet bedoeld om Emma zich te laten ergeren. Ze had sinds kort contact met een opruimgoeroe. Dat was een goed vriendin die een van haar boeken had gekocht en met wie Emma wel vaker contact had voordat zij er voor had gekozen om opruimgoeroe te worden.

Opruimen en Emma. Het leek me een onbegonnen zaak. Ze had zoveel snuisterijen waar ze verknocht aan was. Haar majestueuze prullaria. De emotionele spulletjes van een diva. Zelfs een leeg luciferdoosje had voor haar een emotionele lading. En om dan nog te zwijgen over haar verzameling oude ansichtkaarten die ze overal ter wereld had aangeschaft zonder zich af te vragen of er wel mensen waren waar ze die kaarten naar kon versturen. Zat er een voor haar intrigerende kaart bij, dan kocht ze vaak vier of vijf exemplaren. Alles met een bedoeling maar vaak zonder een bestemming. Ansichtkaarten met ieder een eigen verhaal. Voldoende om al haar voorname vrienden van informatie te voorzien. Onzichtbare mensen met spannende verhalen. Ze kon geen herinneringen weggooien en ze had te veel herinneringen verzameld.

Het beloofde weer een warme dag te worden. In de nacht had het geregend om de wolken te laten verdwijnen. De zon had weer de hele dag vrij spel.

zomer opruimen hospita Bjarne

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 4 stemmen 130