Herfst 1993

Op verzoek van een psychiatrisch geneesheer uit het zuiden van de wereldstad nam Bjarne het besluit om brieven te gaan schrijven, aan een verzonnen personage in een ver en wereldvreemd land. Het leverde een drietal onbeantwoorde brieven op en een tiental levendige gedichten over de overlevingskracht van de natuur in de grote stad.

Astrid had meer geluk, de brief die zij aan haar zus Betty had geschreven, hoefde niet lang op een antwoord te wachten.

“Je reageert sterk vanuit de emotie op het nieuws om jouw onderbuikgevoelens te ventileren. Niet zelden stel je daarmee jouw eigen positie centraal, alsof de hele wereld om jou draait Astrid, en toch blijf je mijn favoriete zus.”
Astrid had een brief gekregen van haar zus Betty die met haar punkband in het buitenland verbleef. Ze was er blij mee, ze had al een tijd niets van Betty gehoord. Nog altijd probeerde ze haar de les te lezen, alsof ze meer wist dan Astrid zelf over het leven en onaangename dingen.

Bjarne realiseerde zich dat het onverstandig was om tijdens de herfst van 1993 een dagboek bij te houden. Het was er de tijd niet voor. Hij schreef wel opmerkingen in zijn schrift, maar het werden geen verhalen of gedichten. Ja, hij had een tiental gedichten geschreven, naar aanleiding van het verzoek van zijn dienstdoende psychiater. Maar die gedichten bleven ongelezen in de ladekast van zijn gehavende bureau.

Het idee om voortaan op linnendoek te gaan schilderen kwam van Astrid. Ze had vijf doeken van dertig bij veertig centimeter gekocht en aan Bjarne voor zijn verjaardag gegeven, zodat hij verder kon gaan met zijn portretstudies.

1993 herfst Bjarne brief gedicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 223