Het is de toon die de muziek maakt.
Heerlijk is het om met elkaar een dialoog te voeren.
Eerlijk gezegd: Ik doe niet liever. Luisteren naar dat wat die ander te zeggen heeft. Natuurlijk hoef ik het daar niet mee eens te zijn. Wat zou het eentonig zijn als we allen hetzelfde te zeggen hadden. Juist het verschillend zijn van gedachten is boeiend. Het is dan de kunst om dat wat samenbindt eruit te halen.
Het mooiste is wanneer er wat aan toegevoegd kan worden. Nogmaals, het is heel rijk om van gedachten met elkaar te wisselen. Ik krijg wat van jou. En jij wat van mij. Wanneer je je er in verdiept, wat kan je veel van elkaar leren. Nogmaals, ik zei het al: je moet beginnen met te luisteren naar elkaar.
Voor velen is dat nog niet zo gemakkelijk. Ze hebben hun stelling weergegeven en dulden geen tegenspraak. Wat ze te berde brachten is zo. Punt uit. Maar luister nu eens. Luister dan nu eens voor de eerste keer. Spring nu niet direct als een bok op de haverkist om al je grieven eruit te gooien. Trouwens, soms is dat zo gek nog niet. Want juist dan weet die ander de vinger misschien meteen op de zere plek te leggen. Het was hem of haar zo duidelijk. Daar wringt de schoen.
Tja, wie de schoen past trekke hem aan. Een spreekwoord dat hier wel op zijn plaats is. Trouwens, is dat niet bij alle beschouwingen die confronterend zijn. Maar ik zal je wat leren. Wanneer die ander wat zegt wat je niet aanstaat, tel dan eerst eens tot tien. Natuurlijk mag je meteen in de pen klimmen. Vaak lucht dat heerlijk op. Maar lees het nu nog eens over. Sla het op in je concepten voor je het verstuurt. Of, voor je je mond opendoet. Je weet het toch? De soep en de temperatuur.
Luister nu eens even verder. Lees nu eerst nog eens wat je schreef. En denk dan eens aan wat ik je nu aanreik. Het is de toon die de muziek maakt. Weet je niet wat dat betekent? Dan zal ik het je uitleggen. Als je met elkaar een dialoog aangaat, dan moet je proberen netjes te verwoorden wat je wilt zeggen. Geef niet in een verwijtende toon een reactie. Dat bouwt niet op. Dat breekt af. Niet die ander. Maar het zegt wat van jezelf. Je zit waarschijnlijk niet lekker in je vel.
Of moet ik het anders zeggen: je zat waarschijnlijk niet lekker in je vel. Want, ik zie het aan je, je schaamt je. Je schaamt je om datgene wat je schreef. Om datgene wat je wilde zeggen. Je dacht daarmee hetgeen die ander te berde bracht uit te wissen. Af te keuren. In een bepaald daglicht te stellen. Maar nu zie je, het heeft het averechts uitgewerkt.
Nee hoor, ik ben niet boos op je. En ik praat graag verder met je. Ik had eigenlijk heel erg met je te doen. Ik had eigenlijk medelijden met je. Daarom mijn antwoord in het dialoog wat jij begon.
En als je het niet doet, dan is er misschien een ander die er wel zijn nut mee doet.
sprokkelhoutjes.netGeplaatst in de categorie: moraal
luisteren
953
Geef je reactie op deze inzending: