Een rauwe engelenstem in heksenkleren
(voor Stephanie Lynn (Stevie) Nicks (26 mei 1948))
Je bent geboren in het Good Samaritan Hospital te Phoenix, waar je vader Jess bedrijfsleider van levensmiddelenhandel was en je moeder Barbara huisvrouw. Je had een broer Chris.
En je opa Aäron, een volkszanger, leerde je op je vierde al zingen in duetten met hem.
Je moeder heeft je heel beschermd opgevoed en ze las je vaak sprookjes voor. Je verhuisde veel door het beroep van je vader, zo ging je naar El Paso, Salt Lake City, Los Angeles en San Francisco.
Op je zestiende kreeg je een Goya-gitaar en je schreef je eerste lied. In Arcadia zat je in je eerste band 'The Changing Times'. Je zat daar op de Arcadia High School, waar je bevriend raakte met Robin Snyder, die haar hele leven je steun en toeverlaat bleef. Op de Menlo-Atherton High School ontmoette je Lindsey Buckingham en je zat met hem in de schoolband.
Een paar jaar later was je de zangeres in zijn band 'Fritz', samen met Pacheco en Roper.
Je zat met Lindsey op de San Jose State University, waar jij Taalbeheersing studeerde tot je twintigste, want toen wilde je als full-time zangeres aan de slag.
Je woonde samen met Lindsey in Los Angeles, in het huis van jullie producer Keith Olsen, die je voor het eerst met cocaïne liet kennismaken. Daarna woonde je met je minnaar Lindsey in Aspen, waar jij het sfeervolle 'Rhiannon' schreef, over een heks uit Wales. Ook het pure en hartverscheurende 'Landslide' schreef je daar, met de gouden regel 'Can the child in my heart rise above?'.
Je eerste album 'Buckingham Nicks' was geen succes, maar Lindsey kwam in contact met Mick Fleetwood en hij regelde dat jij en hij op het album 'Fleetwood Mac' mochten meedoen. Naast Mick bestond de band uit het echtpaar John en Christine McVie. De oprichter van Fleetwood Mac, Peter Green, leed aan schizofrenie en hij nam veel teveel LSD, waardoor hij in een inrichting belandde en momenteel als onbenaderbare kluizenaar te boek staat. 'I'm gonna leave this old world beyond', zong hij ooit. Het album werd een groot succes, maar er ontstonden onoplosbare spanningen tussen jou en Lindsey, zoals dat wel vaker gebeurt tussen twee genieën te dicht op elkaar, waardoor jullie de relatie beëindigden en het volgende album 'Rumours' veel persoonlijke anekdoten bevatte, zoals in 'Go Your Own Way' en 'Don't stop', wat wereldwijd vele slachtoffers van liefdesverdriet er bovenop heeft geholpen.
'Gold Dust Woman' ging over jouw persoonlijke strijd tegen je cocaïneverslaving.
Mick was getrouwd met Helen Mary Boyd, een mode-model, met wie hij twee dochters, Lucy en Amy, heeft.
Jij had een korte seksaffaire met Mick, maar daar stopten jullie mee, omdat jullie Fleetwood Mac niet in gevaar wilden brengen, zeker Mick niet, die later gescheiden is van Helen, ook omdat zij er met zijn beste vriend de drummer Ian Wallace vandoor ging, van wie ze ook weer scheidde en hij hertrouwde met Marjorie Pomeroy, totdat hij in 2007 overleed.
Op je dertigste verscheen het album 'Tusk' met het supergevoelige 'Sara', over één van je dierbaarste vriendinnen.
Drie jaar later verscheen je eerste solo-album 'Bella Donna', samen met de achtergrondzangeressen Sharon Celani en Lori Perry, die je melancholische, droefgeestige, teergevoelige stem prachtig aanvulden. Ook de mooie foto's logen er niet om, de schoonheid van jullie goddelijke lichamen droop er vanaf. Ik dacht echt dat jij en zij lieve heksen waren, wat mij nog meer aan jou deed kleven. Ik vermoedde geheime toverformules in elke klank, die je produceerde. Ik ervoer je als een hogepriesteres, die mij via de zangkunst inwijdde. Niet gek gedacht, want in de verre oudheid werd klank al gebruikt om andere mensen te betoveren, naast het blazen met de adem.
Het succes van 'Bella Donna' werd zwaar overschaduwd door het overlijden van je allerbeste vriendin, Robin Snyder Anderson, die leukemie had. Ze werd midden dertig en jij werd krankzinnig van verdriet. Met haar man Kim Anderson had ze nog een zoon gekregen, Matthew, drie dagen voor haar heengaan.
In diepe rouw trouwde je met Kim, maar dat duurde slechts drie maanden, omdat het geen vervanging was voor het intense verlies van Robin, die vaak met je meeging tijdens de tournees om je stem voor de concerten startklaar te maken. Van haar leerde je hoe je je stem het beste kon gebruiken en 'Gypsy' is een eerbetoon aan haar.
'Mirage', 'The Wild Heart' en 'Rock a Little' verschenen. 'I will run to you' is een heerlijk duet met Tom Petty, die ook helemaal los gaat en 'Has anybody ever written anything for you' snijdt door de ziel, over de gevoelige snaar gesproken.
Op je achtendertigste raakten je stem en uitstraling negatief vervormd door je cocaïnegebruik en een arts waarschuwde je dat het wel eens helemaal mis kon gaan, waardoor je jezelf liet behandelen in de Betty Ford Kliniek, waar je gelukkig wist af te kicken, al kreeg je er wel een andere verslaving voor in de plaats, namelijk het kalmeringsmiddel Klonopin, gewoon om terugval te voorkomen.
Lindsey verliet met ruzie de band en hij werd vervangen door Richard Vito en Billy Burnette, die meedraaiden tijdens de Tango in the Night-tournee. Tijdens een optreden in Rotterdam stond ik enkele meters van je verwijderd en je was inderdaad nogal fors van postuur (het trachten de depressie weg te eten!), de dosis Klonopin werd door je psychiater alsmaar verhoogd en je leed aan chronische vermoeidheid, maar je zong voortreffelijk, al miste ik Lindsey wel en jij welzeker.
'The Other Side of the Mirror' werd geproduceerd door Rupert Hine, met wie je een seksaffaire kreeg. Geen man kon ooit nog Lindsey overtreffen, ook Don Henley van The Eagles niet, met wie je ook een seksaffaire hebt gehad.
Op je vijfenveertigste maakte je een nare valpartij mee, waardoor je een diepe snee in je voorhoofd kreeg, maar je voelde er niets van, vanwege de hoge dosis Klonopin, waardoor je gealarmeerd jezelf in een ziekenhuis liet opnemen om van die Klonopin af te kicken, wat je na 47 dagen gelukt is. Daarna pakte je je overgewicht aan en ook dat gelukte je wonder boven wonder.
Tijdens de The Dance-tournee was Lindsey er weer bij en je herbeleefde de oude tijden.
In 2011 verscheen je elfde solo-album 'In Your Dreams', een samenwerking met de bezielende kracht van Dave Stewart.
Je woonde tot 2007 in Paradise Valley, ook samen met je broer Chris, zijn vrouw Lori en hun dochter Jessica. Je had ook nog een huis in Pacific Palisades, maar dat heb je verkocht en je woont momenteel in een penthouse op het strand. De zee heeft je ooit het verdriet om Robin doen troosten en omdat je nog steeds iemand mist, volgens jezelf, woon je nu daar, waar de engelen je 's nachts van je eenzaamheid bevrijden. Je hebt verklaard dat je geen Wicca-heks bent, al zou dat geen schande zijn, maar dat je een ware engel bent, lieve Stevie, dat kun je tegen niemand meer ontkennen.
Geplaatst in de categorie: muziek
Stevie Nicks
317
Geef je reactie op deze inzending: