Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Pet, vrouw en samenleving

Vroeger droegen alleen mannen een pet. Aanvankelijk had dit een praktische reden: Omdat mannen jaagden waren ze veel buiten waar het nogal eens wilde regenen. Het water viel eerst op de bovenkant van hun hoofd en liep dan, door de voorovergebogen houding die men tijdens de jacht aannam om te voorkomen dat het wild hen in de gaten zou krijgen, naar voren zodat de mannen een natte neus kregen. Dit was niet prettig. Daarom voorzagen zij een muts van een klep aan de voorkant zodat het water nu niet meer op de neus kon stromen en voila: de pet was geboren. De pet houdt het midden tussen de muts [geen klep] en de hoed [overal klep].

Een vreemde eend in de bijt is de pet van Sherlock Holmes die zowel aan de voor- als aan de achterkant een klep heeft [waardoor ook geen water in de nek kan druipen], maar daarentegen aan de zijkanten weer in het geheel niet. Naar verluidt zette Holmes, die sterk bijziend was maar uit ijdelheidsoverwegingen weigerde een bril te dragen, de pet een keer achterstevoren op, zag geen klep, nam aan dat deze er af was gevallen, en verzocht zijn huishoudster er een nieuwe aan te naaien. Omdat deze nog niet geëmancipeerd was, en dus onderdanig, durfde zij niets over het misverstand te zeggen enz enz. Dit veranderde in de jaren zestig van de vorige eeuw.

Vanwege het oprukkende feminisme en het uitdelen van krenten op de Dam [en omdat in Mei '68 studenten in Parijs de straten gingen opbreken, alsmede joints roken en met arbeiders praten], wilden de vrouwen meer op de man gaan lijken. Zij gingen niet in de regen jagen, maar tooiden zich steeds vaker met petten. Niet zelden knipten ze ook hun haar kort om nog meer op de man te lijken en dat gaf ze een zodanig gevoel van bevrijding, dat ze steeds kortere rokken gingen dragen om te laten zien dat ze geen lustobjecten waren en ook niet als zodanig behandeld wensten te worden. Dit had echter een averechts effekt waarna de roklengte weer toenam, tot deze tot op de grond reikte waarna men om struikelen te voorkomen overschakelde op de wijde spijkerbroek en de vormeloze tuinbroek. Maar de vrouwelijke vormen kwamen nu weer te wèinig uit en men ging de broeken steeds strakker maken en schoenen dragen met plateauzolen om langer te lijken.

Omdat hoge bomen veel wind vangen viel de pet wegens afwaaien in ongenade, maar nu had men weer een te koud hoofd en liet ter compensatie het haar wederom lang groeien. Ook had men inmiddels alle bh's verbrand waardoor veel borsten gingen hangen en dit leidde tot de doorbraak van de Wijde Sweater. En toen kwam Madonna. Zij herstelde de pet in ere door het hoofddeksel van een Nazi-officier te gaan dragen en trok weer een bh aan, maar van een ongebruikelijk [en dus vernieuwend] materiaal, namelijk titanium. Hiermee wilde ze duidelijk maken dat ze weliswaar een vrouw was maar wel degelijk haar mannetje wist te staan en dat zij wèl beschouwd wilde worden als lustobject, maar niet als een baarmachine. Ook vond zij een oplossing voor het haarprobleem: Zij liet krullen zetten in heur lange haar [permanent] waardoor zij tegelijkertijd lang haar had en tòch een kort kapsel. Deze ideeen vonden veel weerklank.

Vlak voordat er een titaniumtekort ontstond ging Madonna zich plotseling verkleden als Marilyn Monroe, maar de inmiddels ge-emancipeerde vrouwen hadden geen tijd meer voor haar omdat ze ondertussen kinderen hadden gekregen en druk bezig waren de oude tuinbroeken in stukken te knippen om er kinderbroekjes van te maken [Uit iedere tuinbroek gingen wel 5 a 6 kinderbroekjes].

Tot overmaat van ramp schoor Madonna haar schaamhaar af en vond iemand het glazen plafond uit en de pet raakte weer uit de gratie, terwijl het aantal kinderboetiekjes snel toenam en de wijde pijp weer in het straatbeeld terugkeerde, zij het nu 20 centimeter te kort. Lang leek het er op dat de vrouwenpet definitief had afgedaan, maar wie oplet ziet de laatste tijd weer steeds vaker vrouwen met een pet op, dit mede dankzij de sixtiesrevival. Weliswaar gaat het nog slechts om een progressieve voorhoede, maar het is niet ondenkbaar dat binnen afzienbare tijd men bij het woord koopavond niet meer aan een slenterende mensenmassa denkt, maar aan een golvende vrouwenpettenoceaan.

Wat maar weer aantoont dat de vrouwenpet nooit kan worden uitgevlakt en een opmerkelijke vitaliteit en veerkracht bezit.

Schrijver: Spencer Brandsen, 30 januari 2013


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 1 stemmen 274



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)