Beschouwingen

Uitstel is nog geen afstel

(Wat in het vat is, verzuurt niet)

Malversatie of de gemankeerde belofte; ramen en deuren trilden opnieuw in hun sponningen, terwijl op hetzelfde moment het gewelf de wolken ketste...! Zowel hemel als hel, firmament als inferno, stortten zich richting globe. Zich onderwijl splitsend naar goed en kwaad. Beter en kwader, best en slechtst. Het onderscheid is helder, dus zo klaar als een klontje. Waarom sowieso verschil, terwijl wij fysiek vrijwel allemaal gelijk zijn; zowel vrouwen als mannen op en in hun eigen wijze. Problemen ontstaan op het psychisch-mentale vlak. Andere landen, andere volken met ieder hun eigen problemen met uiteindelijk de bijbehorende oplossingen resulterend in een lach en/of traan. Al enige jaren probeer ik boven mijzelf uit te stijgen, vertelde zij mij via mail. Naar haar mening vorm ik het obstakel dat haar hierin belemmert. 'Dat is mijn eigen schuld hoor, trek het je niet aan...' Tegelijkertijd fronste ik én mijn wenkbrauwen én slaakte ik een zucht van verlichting; de hemel spoelde door en het regende inmiddels sterren, die, de één na de ander, vergruisd in het heelal in het geheel teniet werden gedaan. 'Heb jij goede herinneringen aan een wens die jij tijdens het vallen van een ster hebt mogen doen/gedaan'? 'Is die vereiste in rook opgegaan of daadwerkelijk uitgekomen'? Hoewel ik niet ontevreden ben, moet ik helaas zeggen dat de grootste nog in het vat zitten...!

Schrijver: Annejan Kuperus, 18 augustus 2014