Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De lokroep van je dode vrienden

(voor Boris Ryzhy (1974 - 2001))

Je bent geboren als Boris Borisovitsj Rizjiv op 8 september 1974 in Yekaterinburg. Je vader is een bekende geofysicus en je hebt een zus. Op je veertiende begon je te dichten. Daarbij aangemoedigd door de getalenteerde dichter Yuri Lobantsev. Je studeerde geologie en nucleaire geofysica. Op je zeventiende ben je met je 18-jarige jeugdvriendin Irina getrouwd. Jullie kregen samen een zoon, genaamd Artjom. Overdag werkte je als ingenieur en 's avonds maakte je gedichten. Je was jeugdkampioen boksen en je bezat een zeer krachtdadige rechtse. Je hield innig veel van Irina en Artjom.

Je ouders moesten verhuizen en jullie kregen een troosteloze flat in de Staalschrootwijk, huisnummer 30. In deze ruige bandietenwijk, die jij de goudmijn voor je poëzie noemde, ben jij opgegroeid. Door die wijk te beschrijven, heb je die beroemd gemaakt. Er woonden overal ex-bajesklanten en een buurman werd vermoord. Er heerste veel alcoholisme en openlijke dronkenschap. Je ontving je vrienden liever thuis, dan dat jij op bezoek bij hen moest. Je was een zeer goede straatvechter en daarom geliefd bij de criminelen, die veelal oud-klasgenoten van je waren geweest, vaak op het nippertje geslaagd voor hun lts. Irina en jij gingen studeren, terwijl anderen de lijfwachten van de maffiosi werden om op die manier op te klimmen. Meestal overleden ze vroegtijdig. Toch hielden zij van je om wie je was en niet om je poëtische status.

De meesten in de Staalschrootwijk waren crimineel. Jij hoorde nergens bij en je weigerde om crimineel te worden. Zij moordden er op los en niets was nog heilig voor hen. Je vader werd met een privé-chauffeur thuis gebracht, terwijl de arme sloebers voor het flatportaal wodka uit hun flessen dronken. Dat vond jij een schrijnende, sociale ongelijkheid. Je hield echt van die arme mensen, die zonder privileges, warmte en geluk moesten zien te overleven. Er zijn veel mensen om je heen doodgegaan, terwijl jij het had gered, wat je beschamend en oneerlijk vond. Je leed aan een schuldgevoel daarover. Inmiddels rees je dichterlijke ster en was je in heel Rusland beroemd. Je was een charmante en zeer bewonderde dichter-hooligan en één van de belangrijkste dichters van jouw generatie. Van alle Russische literatuurstudenten vindt 75% jou de meest favoriete dichter.

Je schreef ruim 1300 gedichten en je publiceerde in tijdschriften als 'Ural', waarvan je redactielid was, 'Zvezda' en 'Znamya'. Je maakte de lelijke industriestad Yekaterinburg met je poëzie wonderlijk mooi. Over het algemene gedrag in jouw woonwijk zei je 'Of ik sloeg of ik werd geslagen!'. Irina en jij maakten veel ruzie met elkaar, bijvoorbeeld over prostitutie, waar Irina voor was. Je ontving de Anti-Booker Prize en voor je bundel 'Een Reden om te Leven' kreeg je postuum de Noord-Palmyra onderscheiding. Het was alsof je geen huid had, waardoor je Irina zo nodig had. Als zij niet bij je was, begon je te trillen. Je hebt een groot aantal wetenschappelijke artikelen gepubliceerd. Je hebt gedichten voorgedragen tijdens Poetry International 2000 in Rotterdam.

Op 3 mei 2001 pleegde je zelfdoding door jezelf op te hangen. Je werd 26 jaar. Je laatste woorden waren 'Ik hou van jullie allemaal en dat is geen bullshit!'. Na je dood keerde je terug naar je kindertijd, vond je, naar die momenten dat je gelukkig was. Dat was je wens. Verder werd de pijn van de anderen je teveel. Je was te open en te alert sponsachtig/glasachtig, wat je niet wist te dempen. Veel kon bij jou naar binnen kruipen, zonder dat je afweermethoden bezat. Semipermeabel. Een gat in je aura. Sommigen zagen je zelfdoding als een wanhopig pleidooi voor erkenning en roem, maar het was vooral het gevolg van je manische depressie en je alcohol- en drugsverslaving.

Je bent begraven op de begraafplaats Sverdlovsk, wat je in een gedicht hebt gewenst, waar je arme vrienden ook begraven zijn, 'het schuim der aarde, bandieten en poëten', zoals je zelf dichtte. In 2008 maakte de integere Aliona van de Horst (1970) de fantastische documentaire 'Boris Ryzhy'.

Schrijver: Joanan Rutgers, 7 juni 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.5 met 2 stemmen 37



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)