Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Sloegen toen al elkaar de hersens in

Het is zondag en mooi weer. Henk en Ingrid gingen wandelen. Hij zag er keurig uit in zijn zwarte kostuum en hoed. Zij nam het niet zo nauw met de kleding. Altijd weer die lange gebloemde jurk met daaronder die witte sokken en platte bruine schoenen. En dan haar kapsel. Het was geen gezicht dat steile haar wapperend voor haar ogen.

De mensen die zij tegenkwamen keken dan meestal met een glimlach naar hun. Vooral haar lengte was imponerend naast dat kleine manneke. Na een poosje liepen ze in een andere buurt van het dorp. Mooie alleenstaande huizen en villa's stonden daar. De tuinen zagen er verzorgd uit. Ook was daar de hervormde kerk. Toevallig kwam de predikant naar buiten en begroette het echtpaar, en zei:

''Wat heb ik jullie een tijd niet gezien. Dat vind ik erg jammer, jullie waren vroeger trouwe bezoekers. Ik zou het fijn vinden als jullie Gods huis weer komen bezoeken.''
Het echtpaar voelden zich ongemakkelijk bij de predikant en wisten niet gauw wat te zeggen.

Zij nam het woord.
''Dominee, u weet toch, dat mijn man niet gelovig is en ik begin ook te twijfelen of God wel bestaat. Wat gebeurt er allemaal niet voor ellende op de wereld. Waarom laat hij toe, dat velen in grote rijkdom leven en anderen in bittere armoede. Kinderen zie je op vuilnishopen naar voedsel zoeken, dat is toch niet normaal dominee.''

''Ik weet het beste vrouw, maar God wil dat ook niet. Hij wil een rechtvaardige wereld. Hij is liefde en wil graag liefde terug van de mensen, maar die saboteren zijn geboden. Maar ik zeg u, eens zal de boodschap van Jezus Christus, de verzoener, de overwinnaar zijn van de boze krachten. Het zal een feest worden en alle mensen zullen gelukkig zijn. En jullie weten, dat elk feest een voorbereiding vergt, dus laten we nu al ons daarop richten en leven volgens de normen van het christelijk geloof.''

''Zo is het dominee'', zei Ingrid. Maar haar man dacht bij zijn eigen, laat die dominee maar kletsen. Er verandert helemaal niets op deze wereld. Altijd zullen er oorlogen en misstanden zijn. Toen de mens op de wereld verscheen begon het al om het bezit van een stukje grond. Ze sloegen elkaar toen al de hersens in. Ze namen afscheid van de dominee en wandelden weer rustig naar huis.

Schrijver: kees niesse, 15 september 2016


Geplaatst in de categorie: religie

4.5 met 2 stemmen 87



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)