Doodgebloed en verstikt door versteende vereenzaming

(voor Jules Pascin (1885 - 1930))

Je bent geboren als Julius Mordecai Pinkas op 31 maart 1885 in Vidin, Bulgarije. Deze stad is beroemd vanwege het kasteel Baba Vida uit de tiende eeuw. Je was de achtste van elf kinderen in een Sephardisch-Joodse familie. Jouw vader Marcus Pincas was een graanhandelaar, die rijst, maïs en zonnebloempitten importeerde en exporteerde. Jouw moeder Sofie Pincas kwam uit Trieste. Thuis werd er Joods en Spaans gesproken. Als kind toonde je al een grote aanleg voor de tekenkunst.

In 1892 verhuisde je naar Boekarest, waar jouw vader het graanbedrijf Marcus Pincas & Co begon. Je werkte zo'n kleine 15 jaar voor jouw vader, maar ook in een plaatselijk bordeel, waar je jouw eerste tekeningen maakte. In 1902 kreeg je jouw eerste, artistieke training in Wenen. In 1903 ging je naar München, waar je studeerde aan de academie van Moritz Heymann, een Joodse schilder, die in 1937 zelfdoding pleegde door uit zijn hotelkamer in München te springen. Hij werd 66 jaar. Vanaf 1905 publiceerde je tekeningen in het satirische tijdschrift 'Simplicissimus'. In 1905 ging je naar Parijs.

Je veranderde jouw naam onder druk van jouw familie, die bezorgd was om jouw levenswijze. In 1905 veranderde je jouw achternaam in Pascin, een anagram van jouw oorspronkelijke achternaam. Dit was op aandringen van jouw vader, die niet met jouw tekenwerk geassocieerd wilde worden. In 1907 had je een eerste solo-expositie in de Paul Cassirer Gallery in Berlijn. In 1907 ontmoette je de bevallige schilderes Hermine Lionette Cartan David, die jouw geliefde werd. Jullie leefden samen in een aantal ateliers van de Boheemse gemeenschappen in Montmartre en Montparnasse.

In 1913 werden 12 werken van jou in de Armory Show in New York getoond. Hermine volgde jou in 1915 naar Amerika, waar jullie op 25 september 1918 getrouwd zijn, met als getuigen de bevriende schilders Max Weber en Maurice Sterne, die 7 jaar met de filantroop Mabel Dodge Luhan. In New York bezocht je nachtclubs en ontmoette je o.a. de kunstenaars Yasuo Kuniyoshi en Guy Pène du Bois. Je bezocht Cuba en je maakte veel tekeningen van het straatleven in Charleston.

In 1920 gingen jullie naar Frankrijk terug. In 1920 kreeg je in Parijs een relatie met Lucy Vidil Krogh, die tien jaar eerder ook al jouw minnares was. Ze was een ex van de Noorse schilder Per Krogh. Je maakte duizenden aquarellen en schetsen, die je aan diverse kranten en tijdschriften verkocht. Jouw eerste schilderijen waren door het Fauvisme en Paul Cézanne beïnvloed. Je werd diep depressief, omdat je ondanks jouw zware inspanningen geen succes behaalde. Je werd leerling aan de Académie Colarossi en je kopiëerde de meesters in het Louvre. Samen met jouw goede vriend, de kunstenaar Constant Detré, bezocht je o.a. Le Dôme Café en Jockey Club de Paris.

Net als Henri de Toulouse-Lautrec schilderde je de op klanten wachtende hoeren. Wanneer je elders voor het diner werd uitgenodigd, arriveerde je met zoveel wijnflessen als je maar kon dragen. Je was bevriend met Ernest Hemingway, die in 'A Movable Feast' een hoofdstuk aan jou wijdde. Je kampte met depressies en alcoholisme.

Op 5 juni 1930 heb je zelfdoding gepleegd door eerst jouw polsen door te snijden en door daarna jezelf in jouw atelier in Montmartre op te hangen. Met jouw bloed liet je op de muur een bericht voor Lucy achter. Dat deed Jotie T'Hooft ook voor zijn geliefde Ingrid Weverbergh. Zwarte romantiek ten top. Je werd 45 jaar en je bent in de Cimetière de Montparnasse begraven.