Door Lord Byron wreed verlaten

(voor Lady Caroline Lamb (1785 - 1828))

Je bent geboren als Caroline Ponsonby op 13 november 1785. Je was de enige dochter van Frederick Ponsonby, 3e graaf van Bessborough (1758 - 1844), een Anglo-Ierse edelman en de oudste zoon van burggraaf William Ponsonby, 2e graaf van Bessborough (1704 - 1793) en Lady Caroline Cavendish, de oudste dochter van William Cavendish, 3e hertog van Devonshire. Jouw oma was gravin Georgiana Spencer (1734 - 1814), de echtgenote van graaf John Spencer (1734 - 1783), één van de rijkste mensen van Europa, wat hij aan zijn overgrootmoeder Sarah Churchill, hertogin van Marlborough, te danken had.

Als kind reisde je met jouw moeder naar Italië om te genezen van jouw zwakke gezondheid. Een remedie via bloedzuigers zorgde bijna voor jouw overlijden. Als kind was je close met Lady Harriet Cavendish (1785 - 1862), die slechts drie maanden ouder was. Op jouw tiende schreef jij al zeer meedogenloos humoristisch en had je al een groot talent voor mimicry. Je ging naar een school in Hans Place in de wijk Knightsbridge, waar je van de publicerende dichteres Frances Arabella Rowden les kreeg. Frances inspireerde jou en ze was waarschijnlijk ook jouw gouvernante. Deze school was eerst de Reading Abbey Girls's School, waar Jane Austen twee jaar gestudeerd heeft. Haar roman 'Emma' is op die periode in haar leven gebaseerd.

Lady Sydney Morgan vertelde dat je was opgegroeid als een tomboy en dat je tot jouw adolescentie niet in staat was om te lezen en te schrijven, wat jouw familieleden ontkenden. Lady Morgan was de schrijfster van de beroemde briefroman 'The Wild, Irish Girl', uitgegeven in 1806. Jouw opstandige gedrag dreef jouw familie tot wanhoop, waardoor ze jou met laudanum slap en week maakten. Verder werd je door een speciale gouvernante continu gecontroleerd op ongewenste misstappen. Deze gouvernante was Miss Selina Trimmer, de dochter van de kinderboekenschrijfster Sarah Trimmer, die met de beroemde schrijver/criticus Samuel Johnson bevriend was. Je sprak vloeiend Frans, Italiaans, Grieks en Latijn. Verder schilderde je portretten en genoot je van muziek en dramatoneel.

Op jouw negentiende, in juni 1805, trouwde je met William Lamb, 2e Viscount Melbourne (1779 - 1848), die later Minister van Binnenlandse Zaken en van 1834 tot 1841 premier werd, met uitstekende resultaten. Hij was niet egoïstisch, vriendelijk en goudeerlijk. Jouw schoonmoeder, burggravin Elizabeth Milbanke, had het huwelijk met haar zoon William slim geregeld. Op 11 augustus 1807 werd jullie zoon George August Frederik geboren. In 1809 werd jullie te vroeg geboren dochter geboren, die binnen een dag is overleden. Een eendagsvlinder. Je was fysiek gezien ongeschikt voor bevallingen, waardoor je na de bevallingen lange tijd nodig had om te herstellen. George leed aan autisme en William was extreem ambitieus. Verder werd je gehaat door jouw schoonmoeder en William's zus en broers, die jou 'het kleine beest' noemden.

Van maart tot augustus 1812 had je een liefdesaffaire met Lord Byron, die twee jaar jonger was. Je noemde Byron terecht 'gek, slecht en gevaarlijk', maar die publiekelijke minachting zorgde wel voor een passievolle relatie met Byron, die onder de indruk van jouw hoge, sociale status was. In juli 1813 beledigde Byron jou tijdens een bal in Londen en veinsde jij een poging tot zelfdoding door jouw pols met een gebroken wijnglas te mishandelen. Jouw schoonmoeder redde jou. Je was totaal geobsedeerd door die aan roesmiddelen verslaafde duivelskunstenaar Byron, waardoor je in zijn stijl bleef schrijven. Byron heeft jouw trouwe liefde op wrede, poëtische wijze ongenadig verworpen en verwoest. Zijn hoogstgestoorde rancune was akelig gewetenloos.

In 1816 verscheen jouw eerste en bekendste roman 'Glenarvon', waarin je afrekende met jouw ex-minnaar Byron. Daarna volgden de romans 'Graham Hamilton', 'Ada Reis' en 'Penruddock'. Jouw schoonmoeder had met Byron samengespannen om jou te gronde te richten, maar William is jouw altijd trouw gebleven. In 1825 scheidde jij van William en ging je in Brocket Hall wonen. Je raakte meer en meer labiel door jouw verslaving aan alcohol en laudanum. Op 25 januari 1828 ben je overleden. Je werd 42 jaar en je bent op het kerkhof van de St. Etheldreda Church in Hatfield begraven.