Er bloeien paradijsbloemen in de goot

(voor Denis Johnson Hale (1949 - 2017))

Je bent geboren op 1 juli 1949 in München. Jouw vader Alfred Johnson werkte voor het Ministerie van Buitenlandse Zaken als een verbindingspersoon tussen de United States Information Agency en de Central Intelligence. Aan de Universiteit van Iowa behaalde je een Bachelor of Arts in het Engels en aan de Iowa Writers' Workshop behaalde je een Master of Fine Arts. Je was een leerling van de schrijver/dichter Raymond Carver, geboren op 25 mei 1938 en overleden op 2 augustus 1988. Raymond was een alcoholist, die in 1977 stopte met drinken. Hij bleef wel marihuana en cocaïne gebruiken. Hij overleed door longkanker. Zijn eerste vrouw was Maryann Burk en zij kregen twee kinderen. Zijn tweede vrouw is de dichteres Tess Gallagher.

Op jouw negentiende debuteerde jij met de dichtbundel 'The Man Among the Seals'. In jouw twintiger jaren was je zwaar verslaafd aan de alcohol en de drugs, vooral heroine, waardoor je niet veel schreef en bijna het loodje legde. Je was ook een tijd dakloos, wat jou inspireerde tot het essay 'Homeless and High'. Je was geïnspireerd door Dylan Thomas, Walt Whitman, T.S. Eliot, Dr. Seuss en de gitaarklanken van Jimi Hendrix en Eric Clapton. Je schreef over de ontspoorde mensen aan de zelfkant van Amerika en de ontwortelde junks.

In 1976 volgde de bundel 'Inner Weather' en in 1978 stopte je definitief met de alcoholverslaving. In 1982 verscheen 'The Incognito Lounge'. In 1983 verscheen de novelle 'Angels' en stopte je met het recreatieve drugsgebruik. In 1985 verschenen de roman 'Fiskadoro' en de dichtbundel 'The Veil'. In 1986 verscheen de roman 'The Stars at Noon' en in 1991 'Resuscitation of a Hanged Man'. In 1992 werd je bekend door de korte verhalenbundel 'Jesus Son', uitgegeven bij Farrar, Straus & Giroux, opgericht in 1945 te New York. De titel komt van de song 'Heroin' van de Velvet Underground. Boekdelen werden eerder in The New Yorker gepubliceerd. Het is geïnspireerd door 'Red Cavalry' van Isaac Babel. Jij kwam overal mensen tegen, die net zo vervreemd waren als jijzelf. De verschoppelingen van de aarde. Het is een eerlijk verhaal over zelfvernietiging en het opofferen van de gezondheid, omdat het bestaan alleen zo te verdragen is.

'Jesus Sun' is in 1999 verfilmd door Alison Maclean, waarin jij een man speelde, die door zijn vrouw in een oog is gestoken. Voor de roman 'Tree of Smoke' uit 2007 ontving je de National Book Award. In 2006 en 2007 was je leraar creatief schrijven aan de Texas State University in San Marcos. Verder was je zo af en toe leraar aan de University of Texas in Austin. In 2014 verscheen jouw roman 'The Laughing Monsters', die jij een literaire thriller noemde. Je was twee keer gescheiden en je woonde met jouw derde vrouw Cindy Lee in Phoenix, Arizona. Jullie hadden ook een huis in Idaho. Je was de vader van drie kinderen, waarvan je twee thuis onderwijs gaf.

Op de website 'Salon' van David Talbot verdedigde je het begrip homeschooling. Over het autobiografische karakter van jouw schrijfwerk zei je: 'Op een dag begon het te dagen dat het niet uitmaakte hoeveel die verhalen zouden onthullen over mijzelf. Niemand kan zichzelf vermommen. Uiteindelijk laten we allemaal onszelf zien.'. Verder zei je: 'Ik heb het gevoel dat God ons tamelijk grappig vindt, maar verder zal ik niet proberen voor God te spreken, Hij loopt ook niet rond over mij te praten.'. Je had de reputatie van een mokkende kluizenaar.

Op 24 mei 2017 overleed je door leverkanker in jouw huis in The Sea Ranch, een gemeenschap nabij de plaats Gualala in Californië, rond 1861 gesticht door Cyrus en Elizabeth Robinson. Je werd 67 jaar. In 2017 kreeg je postuum de Library of Congress Prize for American Fiction.