De eerste, vrouwelijke docent op een Europese kunstacademie

(voor Cecilia Cutescu-Storck (1879 - 1969))

Je bent geboren op 14 maart 1879 in het dorp Râul Vadului, in de gemeente Câineni in Roemenië. Jouw ouders waren Natalia en Ion Brâneanu. Jouw zus Fulvia overleed als tiener en jouw zus Ortansa was een belangrijke, feministische activiste. Je studeerde aan de Damenakademie in München, geopend in 1884 aan de Barer Strasse 21. De oprichters waren Jeanne Bauck, Bertha von Tarnczy, Clementine von Braunmühl, Sophie Dahn Frisian, Ilka von Fabrice, Olga Weiss en Martha Giesse. De vrouwen kregen pas in 1911 toegang tot de Königlichen Akademie der Bildenden Künste München. De Poolse, 20-jarige schilderes Zofia Stryjesska wist op 1 oktober 1911 toch toegang te verkrijgen door zichzelf als een jongeman te verkleden. Ze had zichzelf ingeschreven als Tadeusz Grzymaa Lubasski, de naam van haar broer. Na een jaar werd ze ontdekt en verliet ze München.

Daarna studeerde je aan de École des Beaux-Arts in Parijs en kreeg je les van Jean-Paul Laurens en Benjamin-Constant. De schilder/beeldhouwer Laurens (1838 - 1921) was een leerling van de schilders Léon Cogniet en Alexandre Bida, een leerling van Eugène Delacroix. Léon Cogniet was leraar op het Lycée Louis-le-Grand, waar Edgar Degas een leerling van hem was. Laurens was ook de leraar van de schilder/grafisch kunstenaar André Dunoyer de Segonzac, getrouwd met de actrice Thérèse Dorny, en de illustrator George Barbier. Jean-Joseph Benjamin-Constant (1845 - 1902) was een kunstschilder, muurschilder en etser. Hij was twee jaar, toen zijn moeder overleed. Hij is door enkele tantes in Toulouse opgevoed en daar ging hij naar een kunstacademie. Daarna studeerde hij in Parijs bij Alexandre Cabanel. Tijdens de restauratie van 1873 tot 1882 decoreerde hij het plafond van de Opéra de Paris en enkele muren van het Hôtel de Ville. Hij maakte een portret van Paus Leo XIII, van koningin Alexandra van Denemarken, die met koning Eduard VII van Engeland getrouwd was, en van de Joodse journalist Henri Blowitz, die in Marseille en Versailles voor Adolphe Thiers werkte, de tweede president van Frankrijk.

Jij studeerde in 1899 aan de Académie Julian, in 1867 door de schilder Adolphe Julian gesticht. Jij had een liefdesrelatie met de violist Romulus Kunzer, met wie jij in 1903 in Boekarest een zoon kreeg, Romeo Kunzer Storck, die een schilder werd en in 1991 in Parijs overleed. Jij trouwde met Frederic (Fritz) Storck, geboren op 10 januari 1872 in Boekarest. Zijn vader was de beeldhouwer Karl Storck, afkomstig uit Hanau. Frederic's broer Carol Storck was ook een beeldhouwer. Frederic studeerde aan de Scoala de Arte Frumoase in Boekarest, waar Ion Georgescu zijn leraar was. Vanaf 1893 studeerde hij aan de Akademie der Bildenden Künste in München. Frederic maakte in 1909 een fascinerende portretsculptuur van jou. Jullie woonden in Boekarest, wat nu het Frederic Storck en Cecilia Cutescu Storck Museum is. Jullie huis in Boekarest hebben jullie in 1913 zelf gebouwd. Het staat op 16 Vasile Alecsandri Straat en het is zoals gezegd nu jullie museum. Van 1916 tot 1947 was jij kunstlerares van veel kunstenaars en jij was de eerste, vrouwelijke docent aan een Europese kunstacademie.

Jij werd lid van de Ordre national de la Légion d'honneur en je was gespecialiseerd in muurschilderingen. Je hebt de ontwikkeling van de muurschilderkunst in Roemenië sterk beïnvloed en vergroot. Je schilderde landschappen, portretten, interieurs, stillevens en decoratieve panelen. In de Academie voor Economische Studies in Boekarest schilderde jij de muurschildering 'Geschiedenis van de Roemeense handel'. Frederic was professor aan de Boekarest School van Schone Kunsten, net als jij, die daar schilderkunst en decoratieve kunsten doceerde. Frederic en jij kregen samen twee dochters; Gabriela Florica Storck en Cecilia (Lita) Frederica Storck Botez, geboren op 4 juli 1914 en overleden in 1994 in Parijs. Cecilia was een schilderes/keramiste. Frederic overleed op 26 december 1942 in Boekarest.

Jij overleed op 29 oktober 1969 in Boekarest. Je werd 90 jaar.
In 2017 verscheen er een Roemeense postzegel met jouw zeegezicht 'Balcic' en jouw naam erop. Frederic maakte een buste van zijn vader op het graf van zijn vader in het Evangelisch-Lutherse Kerkhof (Cimitirul Evanghelic Bucuresti) in Boekarest. Ik vermoed dat Frederic en jij ook op dat kerkhof begraven zijn. Of in de Bucharest Bellu Cemetery (Serban Voda), die speciaal voor kunstenaars bedoeld is.