Sarah Liberman, Lieke Marsman en Sogyal Rinpoche

Terwijl ik naar 'Fire of Your Spirit' van Sarah Liberman op You Tube kijk en luister, sleept zij mij mee naar mijn oergrond, de basis van mijn spiritueel besef. Het gezongen Hebreeuws verwarmt mijn hart en vanaf mijn jeugd vol bijbelverhalen houd ik van knappe, mysterieuze, Joodse vrouwen met lange, ravenzwarte haren. Zo fantaseerde ik graag, dat de prostituée Rachel, die op de muur rondom Jericho woonde mijn speciale vriendin was. Hoewel fantasie, het heeft meer met reïncarnatie te maken. Ooit bezocht ik de restanten van Jericho en onderging ik een aardverschuiving in mijn geest. Alsof ik compleet gereset werd. De zwoele en diepdoordringende stem van Sarah Liberman doet ook zoiets bij mij. Over Sarah is weinig bekend, maar allez.

Sarah is geboren in Engeland. Zij was nog een baby, toen zij met haar ouders naar Israël verhuisde. Haar moeder had een spontane ontmoeting met Yeshua (Jezus), waarna zij in Hem geloofde. Haar vader volgde haar na het onderzoeken van diverse religies. Hun Israëlische buren waren messiaanse christenen. De orthodoxe Joden gooiden de ramen van de familie Liberman in en zij stichtten branden. Als kind is er 'iets ergs' met Sarah gebeurd, bij een religieuze kerkgroepering. Dit was zeer pijnlijk voor haar en haar familie. Tijdens het interview gaat ze er verder niet op in, maar dat het om seksueel misbruik gaat, is overduidelijk. Sarah wist dit trauma te overleven door de kracht van Christus Jezus. Nu wil ze iedereen laten weten, dat je altijd geheeld kunt worden, dat eenwording mogelijk is. Zij werd een wereldwijde, messiaanse aanbiddingsleidster, songwriter en spreekster.

Sarah's debuutalbum 'Lefanecha' (Ik ben voor U) gaat over God ontmoeten en getransformeerd raken. Haar tweede album is 'A Pure Heart' en haar derde album is 'God of Miracles'. Zij leidt de Ascend Carmel Worship, een aanbiddingsgemeenschap in Israël met als doel God kennen en Zijn aanwezigheid zoeken. Simcha Natan is de coördinator. Haar lied 'The Great Exchange' gaat over haar heling en verandering na haar seksueel misbruik. Sarah is opgegroeid in Israël en zij woont tussen Haifa en Tel Aviv. Zij is gelukkig getrouwd en zij heeft drie kinderen gekregen. Zij volgt Jezus en God, omdat zij Hem persoonlijk en echt ontmoet heeft. God heeft een bedoeling met ieder mens. Als kind zong zij al graag samen met anderen. Jezus/God vervult de dromen van haar hart, van ieder hart. Haar geest kwam tot leven. Ze bestudeerde oude muziekinstrumenten uit de tijd van Abraham. Ze zegt: 'We zingen vanuit dezelfde Heilige Geest als 2000 en 3000 jaar geleden.

In de NRC van 22 januari 2021 las ik het interview met onze nieuwe Dichteres des Vaderlands 2021-2022 Lieke Marsman. Zo'n knapperd hebben we nog niet gehad! Lieke is geboren op 25 juli 1990 in Den Bosch. Zij groeide op in Zaltbommel. In 2008 behaalde zij haar diploma aan het Cambium College in Zaltbommel. Daarna studeerde zij filosofie in Amsterdam. In 2010 verscheen haar dichtbundeldebuut 'Wat ik mijzelf graag voorhoud'. In 2013 volgde haar tweede dichtbundel 'De eerste letter' en in 2017 verschenen haar debuutroman 'Het tegenovergestelde van een mens' en haar derde dichtbundel 'Man met hoed'. In 2018 kreeg zij de diagnose kraakbeenkanker en werd er een kwaadaardige tumor in haar bovenrug verwijderd. Zij kan haar rechterarm niet meer omhoog tillen en zij krijgt nog steeds chemokuren tegen de uitzaaiingen. Bij Poetry International zag ze Judith Herzberg, Antjie Krog en Charles Bernstein aan een tafel zitten keuvelen. Ze hoopt net zo oud als hen te worden. Ze vindt afleiding in het schrijven over politieke kwesties. Ze trekt ook graag van leer als het om maatschappijkritiek gaat. In september 2018 verscheen 'De volgende scan duurt 5 minuten', over haar ervaringen met kanker. In januari 2021 verscheen haar vierde dichtbundel 'In mijn mand', waarin ze ook over haar doodsangst dicht.

Tijdens haar vakantie op de Veluwe in de zomer van 2020 ervoer zij 'semi-mystieke ervaringen' van schoonheid, rust en genade. Alles klopte opeens. Het was een middel tegen haar doodsangst en het geestelijk wegzweven. Ze aardde ze kreeg weer regie over haar eigen leven. Ze voelde alsof ze defragmenteerde. Haar gevoel van eenheid herstelde zich. Merlijn Doomernik maakte trouwens twee prachtige foto's van haar en haar schattige, zeer lieve dwergpoedel Pippa. Lieke begrijpt nu wat barmhartigheid betekent, ook al heeft ze een atheïstische achtergrond. Ik weet dat het Christusbewustzijn direct kan worden opgewekt voor wie dat echt van harte wil of zelfs onverwachts. En niet zoals er op You Tube wordt gepretendeerd met enkele minuten New Age muziek. Ware mystiek voltrekt zich rechtstreeks, met een open hart voor paranormale wonderen.

De grote meester van het Tibetaans Boeddhisme Sogyal Rinpoche (1947 - 2019) schreef 'Het Tibetaanse Boek van Leven en Sterven'. Hierin beschrijft hij op een meesterlijke wijze de weg van de ziel, die wij allen gaan. Op sublieme wijze tekent hij de stadia tijdens het sterven, na het overlijden en tot en met de nieuwe incarnatie of het blijvende verblijf in de gelukzalige boeddharijken. Na minimaal twee dagen start er een nieuwe incarnatie. Sogyal heeft zijn eigen karma niet helemaal gezuiverd, want hij werd beschuldigd van seksueel misbruik van zijn vrouwelijke studenten, fysiek en emotioneel misbruik en het geld stelen van zijn Rigpa-organisatie. Veel van die beschuldigingen zijn waar bevonden. Hij leed ook aan een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Hij overleed op 28 augustus 2019 door een longembolie in Bangkok. Hij had ook dikkedarmkanker. Maar afgezien van deze smetvlekken was en is zijn boeddhistisch onderricht ongekend leerzaam en zielsverheffend. Persoonlijk vind ik dat via strenge oefeningen naar perfectie/volmaaktheid streven veel te dwangmatig en neurotisch, maar tussen de gestelde wetmatigheden door zie ik absoluut het Liefdeslicht/Christuslicht schijnen. Bovendien ben ik ervan overtuigd, dat het Tibetaans Boeddhisme grotendeels overeen komt met het gnosticisme/voorkerkelijke christendom.

Alleen al wat er over de bodhisattva's en mededogen wordt gezegd, zegt meteen alles over Christus Jezus. De oefeningen van tonglen beschrijven de diepe mystiek van de handelingen van Jezus. Jezus was niet alleen in Egypte bij de occultisten in de leer gegaan, maar ook in India bij de goeroe's, yogi's en levende boeddha's. Ik citeer: 'In de beoefening van tonglen nemen wij, door de kracht van mededogen, alle verschillende mentale en fysieke vormen van lijden van alle wezens op ons: hun angst, frustratie, pijn, boosheid, schuldgevoel, bitterheid, twijfel en woede en geven we door de kracht van liefde, al ons geluk en welzijn, al onze gemoedsrust, geneeskracht en vervulling.'. Verder: 'Nu laat je de kring van mededogen steeds groter worden. Eerst neem je andere mensen van wie je veel houdt in de kring op, dan diegenen, die je onverschillig zijn, vervolgens diegenen met wie je moeite hebt, en tenslotte zelfs diegenen die je echt monsterlijk en wreed vindt. Laat je mededogen universeel worden en alle levende wezens in zijn omhelzing opnemen, alle wezens zonder enige uitzondering.'.

Op deze manier heeft Jezus het lijden van de mensheid op zich genomen, dat kan niet anders, en op deze manier kan iedereen hetzelfde doen. Daarom spoorde Jezus ons ook aan om hem te volgen en exact hetzelfde te doen. Daarom is het ook nodig dat wij bijvoorbeeld het lijden en de geestestoestand van de relschoppers en plunderaars op ons nemen en weten om te buigen naar een staat van verlichting, waar wij allen naar verlangen en reiken. Dat wil zeggen, diep spiritueel reageren en niet het kwaad met kwaad vergelden, zoals agressie in een ander en zogenaamd braaf, keurig en aangepast jasje gestoken immers is. Alleen pacifisme is herkenbaar als vredelievend. Voorts beschrijft Sogyal de ervaringen van enkele mensen, die een bijna-doodervaring hebben meegemaakt. Een vrouw zegt: 'Het licht is stralender dan je je kunt voorstellen. Het is niet met woorden te beschrijven. Ik was zo gelukkig, het is onmogelijk uit te leggen. Het was zo'n sereen gevoel, zo fantastisch. Het licht is zo helder dat het je normaliter zou verblinden, maar het doet helemaal geen pijn aan je ogen.'. Een ander zegt: 'Maar dit licht was zo totaal en volledig dat je niet naar het licht keek, je was in het licht.'. Weer een ander zegt: 'Ik had niet meer het gevoel een afzonderlijke identiteit te zijn. Ik was het licht en was er één mee.'. Persoonlijk deden deze omschrijvingen mij aan mijn eigen Christus-verschijning denken en voelde ik een vreugdevolle herkenning.