Geestelijk uitgemergeld door een dodelijke depressie

(voor Harri Sirola (1958 - 2001))

Je bent geboren op 28 mei 1958 als Harri Erkki William Sirola in Helsinki. Jouw vader is Kari Erkki Olavi Sirola, een arts uit Lahti. Jouw moeder is de arts/schrijfster Irma Helena Kerppola-Sirola, geboren op 9 maart 1930 in Helsinki. Jouw opa van moederskant was de arts William Kerppola, die ook hoogleraar interne geneeskunde aan de Universiteit van Helsinki was. Jouw oma van moederskant was Irja Johanna Herlin, die net als jou aan een manische depressie leed. Jij ging naar de Finse Coeducational School in Helsinki, gevestigd op Isonnevantie 8 in Zuid-Haaga, Helsinki. Jouw moeder ging ook naar die school. De dichteres/schrijfster Saima Rauha Maria Harmaja (1913 - 1937) ging ook naar deze school. Zij overleed op haar 23-ste door tuberculose. De beeldschone schrijfster Aino Julia Maria Kallas zat ook op deze school.

Op jouw 22-ste verscheen jouw debuutroman 'Abiturientti' (abituriënt) bij uitgeverij Söderström, wat je voor jouw 20-ste had geschreven. Je was volkomen autodidactisch en je had geen schrijfcursussen gevolgd. Je ging naar een medische school, je volgde een opleiding tot reserve marine-officier en je studeerde voor timmerman. In het begin van de jaren tachtig publiceerde je samen met jouw vriendin/geliefde Anja Kauranen en andere artistieke radicalen een tijdschrift. Door jouw debuutroman was je 'even de beroemdste schrijver van Finland', schreef je. Het gaat over vraagtekens zetten bij de seksuele normen en taboes en over de bekrompen, burgelijke manier van leven. Je was deels beïnvloed door de film 'Year of the Monkey'. Het is een cultboek voor een studentengeneratie en in 1981 ontving jij de Kalevi Jäntti-prijs. In 1983 speelde je een student in de film 'Apian vuosi', de verfilming van 'Abiturientti'.

In 1984 verscheen jouw tweede boek 'Anna', wat je in Frankrijk had geschreven, waar je toen woonde. In 1986 verscheen jouw dichtbundel 'Nutteloze Schrikkels'. In 1991 verscheen 'Twee Steden' bij uitgeverij Gummerus. Dit gaat over de gevangenissen, gevangeniskampen en overlopers in Estland. Het is jouw belangrijkste boek en in vijf jaar geschreven. In dit boek verafschuw je de noord-zuid dimensie van de Finse Golf. Het werd bejubeld en je werd met Ernest Hemingway vergeleken. Er werden echter maar een paar duizend exemplaren van verkocht en je belandde in een pijnlijke depressie. Je werd meerdere keren lange tijd in het psychiatrische Lapinlahti Ziekenhuis opgenomen. Dat is een paleisachtig, wit gebouw, omringd door een grote tuin, wat in 1841 klaar was. De architect was Johan Carl Ludwig Engel, die bijvoorbeeld ook het hoofdgebouw van de Universiteit van Helsinki aan het Senaatsplein/de Unioninkatu 34 had ontworpen. Vanwege jouw manische depressie en automutilatie kreeg jij electroshocktherapie en medicatie, o.a. diazepam. Tot 1992 was de psychiater/hoogleraar psychiatrie Kalle Achté daar de hoofdarts. Kalle vond o.a. dat een lesbische vrouw simpelweg een man met een penis wil zijn. En dat noemde zichzelf een professor!

De dichter/toneelschrijver Josef Julius Wecksell verbleef vanaf zijn 24-ste tot zijn overlijden op zijn 69-ste in het Lapinlahti Ziekenhuis. Hij leed aan schizofrenie. Hij studeerde esthetica en literatuur aan de Universiteit van Helsinki en hij schreef één dichtbundel en één toneelstuk, 'Daniel Hjort'. De schrijver Aleksis Kivi, de dichter Paavo Tikkanen en de dichters Helvi Juvonen waren er ook opgenomen. Helvi een korte tijd. Zij leed aan een depressie, hoofdpijn en ondervoeding. Zij overleed op haar 39-ste door nierfalen als gevolg van teveel pijnstillers. Ook de schrijver Veijo Meri en de dichter/schrijver Lauri Arvi Viita waren er opgenomen. Lauri leed aan schizofrenie of een manische depressie of beiden. Hij was getrouwd met de dichteres/schrijfster Aila Marjatta Meriluoto, met wie hij vier kinderen kreeg. In 1995 verscheen er een bundel korte verhalen.

In 1996 verscheen het boek 'De Voorzitter van de Herfst' van jouw ex-geliefde Anja Kauranen. Het ging over de liefdesrelatie van Anja en jou en over jouw diepe depressie, na de publicatie van 'Twee Steden'. Zij had jou in het psychiatrisch ziekenhuis bezocht en zij had beloofd om daar nooit over te schrijven. Dat zij die belofte verbrak, heb je haar vergeven, want je was blijkbaar erg belangrijk voor haar. Door al die aandacht van haar kon je het makkelijk accepteren. Anja Kausanen is geboren op 23 mei 1954 in Kallio, Helsinki. Haar schrijfnaam werd Anja Snellman. Van 1973 tot 1981 studeerde zij Engelse filologie, toegepaste psychologie, Finse literatuur en geesteswetenschappen aan de Universiteit van Helsinki. In 1981 verscheen haar debuutroman 'Sonja O. was hier'. Haar tweede echtgenoot is de muzikant Jukka Orma. Ze woont een deel van het jaar in Chania op Kreta. Ze is ook dichteres, journaliste, televisiepresentatrice/-commentatrice en (seksueel) therapeute. In 2017 behaalde ze een Master in Science en ontving ze de Pro Finlandia Medaille. Anja's boek werd ook verfilmd als 'Syynsprinssi', met Lauri Tilkanen en Laura Birn in de hoofdrollen. Er werd ook uit jouw oeuvre geput.

In oktober 1996 schreef je in 'Image' een moedig verslag over jouw tijd in het psychiatrische ziekenhuis. Door de electroshocks was je tijdelijk jouw verleden vergeten. Je raakte uitgehold en de depressie bleef aanhouden. Op 16 augustus 2001 verliet jij het Lapinlahti Ziekenhuis voor een ochtendwandeling. Dat ziekenhuis ligt nabij de Hietaniemi Begraafplaats. Jij ging naar het Metrostation Kamppi aan Kampinkuja 1 in Helsinki, wat op 1 januari 1999 geopend is. Dertig meter onder de grond, waar het hol, kaal, grijs, beklemmend en sinister is, heb jij zelfdoding gepleegd door voor een metrotrein te springen. Jij werd 43 jaar en jij bent in het Urnalehto deel van de Hietaniemi Begraafplaats begraven.