Jouw rode haarlok in een Engels kasteel

(voor Anny Ahlers (1907 - 1933))

Jij bent geboren op 21 december 1907 in Hamburg. Jouw ouders waren Wilhelm Ahlers en Augusta Victoria Lieberg. Jouw vader was een legerofficier en jouw oma van moederskant was van Engelse afkomst. Op jouw 4-de begon jij te dansen in circusacts. Op jouw 7-de ging jij naar de Oper wie Tanzschule in Hamburg. Als tiener deed jij aan ballet- en zangles. In 1924 kreeg jij operazangles van professor Schweinberg. In 1928 speelde jij in de operette 'Die Blume von Hawaii' van Paul Abraham. In 1928 had jij jouw doorbraak in de operette-film 'Casanova' van de componist Ralph Benatzky, die met twee Joodse vrouwen trouwde; de zangeres Hedwig Josma Fischer (1884 - 1929) en de danseres Melanie Hoffmann. Naast de sopraan Anni Frind en de Joodse acteur Paul Morgan (Morgenstern), die in het concentratiekamp Buchenwald door uitputting overleed en 52 jaar werd. En naast de Joodse danseres/actrice Henriette Margareta Niederauer, die in 'Casanova' halfnaakt optrad en op haar 35-ste door een longontsteking overleed, zonder dat dit verband met elkaar hield. Door jouw rol in 'Casanova' werd jij aangenaam populair in Berlijn.

Jij had een geweldig mooie stem en jij speelde in succesvolle operettes in Berlijn en Wenen. Jij werd al gauw één van Europa's meest populaire sterren. In 1931 had jij de hoofdrol in de historische musicalfilm 'Die Marquise von Pompadour' van Willi Wolff, getrouwd met de Joodse filmactrice Käthe Weiss. Met de Joodse acteur Kurt Gerson, die samen met zijn vrouw in Auschwitz werd vergast. Hij werd 47 jaar. En met de Joodse Max Ehrlich, die ook in Auschwitz werd vergast en 51 jaar werd. Max was de directeur van de Theatergroep Kamp Westerbork, die 6 producties uitvoerde. Ook met Henriëtte Frank, die later Saartje in 'Swiebertje' speelde. In 1931 speelde jij in 5 films, ook in 'Die Fascgingsfee', met jou als Alexandra in de hoofdrol, als Yvette in 'Der wahre Jakob' van Kurt Gerson, als jezelf kort in 'Kabarett-Programma Nr. 5' en als Madame Irene in de hoofdrol in 'Die Liebesfiliale' van Karl Heinz Wolff.

In 1932 speelde jij de filmster Peggy Barling in 'Die verliebte Firma', naast de Nederlandse, half-Joodse, alcoholistische actrice Lien Deyers, die als Gretl Krummbichler de hoofdrol had, wat zij met veel klasse vervulde. In deze vrolijke film zong jij het fantastische lied 'Ich wär' so gerne mal richtig verliebt, ich weiss von Opium dass es das gibt'. Op jouw lijf geschreven, want jij was danig aan de alcohol en de drugs. Samen met José Wedorn zong jij 'Ist dein Herz noch ledig, schick es nach Venedig'. Mij viel vooral jouw zin uit de film op, die gezien jouw tragische einde extra lading krijgt: 'Wenn du sie aber für jemanden anders mitgebracht hast, du, dann stürze ich mich aus dem Fenster!'.

Van 23 december 1931 tot maart 1932 speelde jij in de operette 'Das Lied der Liebe' van Erich Wolfgang Korngold, getrouwd met de actrice Luzi von Sonnenthal, met wie hij 2 kinderen kreeg, Ernst en George. Deze operette speelde aan de Admiralspalast in Berlijn en was gebaseerd op 'Das Spitzentuch der Königin' van Johann Strauss II. Jij speelde naast de half-Joodse tenor/acteur Richard Tauber, twee jaar getrouwd met de sopraan Carlotta Vanconti. Vanaf 1929 woonde hij vijf jaar samen met zijn muze, de zangeres/filmactrice Mary Losseff. Mary werd een zware alcoholiste en in 1936 hertrouwde Richard met de actrice Diana Napier. In maart 1932 vertrok je naar Londen, waar je op 14 april 1932 in het Her Majesty's Theatre op Haymarket in de operette 'The Dubarry' van Theo Mackeben ging spelen. Nog voor die tijd had jij een romance met de rijke showproducer van 'The Dubarry' Stanley Scott, die jou daarna op brute wijze dumpte. Eenmaal met jou in Londen negeerde hij jou en werd jij met zijn cheques afgepoeierd.

In 'The Dubarry' speelde jij naast de hoofdrolspeelster Beatrice Mary Hale, Helen Haye, Mimi Crawford en de tenor Heddle Nash. Jij lanceerde de EP met de songs 'I Give My Heart', 'The Dubarry', 'Beauty', 'Happy Little Jeanne' en 'Today'. De originele versie van de operette was de operette 'Gräfin Dubarry' van Carl Millöcker, met als onderwerp Jeanne Bécu, Gravin du Barry, de laatste maîtresse van koning Lodewijk XV, die op haar 50-ste werd onthoofd. Jouw beste vriend in Londen was de vaderfiguur Sir Merrik Raymond Burrell, 7th Baronet, geboren op 14 mei 1877 en overleden op 22 december 1957. Hij ging met zijn dochter Etheldreda naar een voorstelling van jou en hij werd meteen verliefd op jou. Hij was van zijn tweede vrouw Coralie Adelaide Mervya Porter gescheiden. Hij was miljonair en eigenaar van Knepp Castle. Coralie was de moeder van Etheldreda Josephine Burrell-Tryon (1909 - 2002). Jij was maar twee jaar ouder dan Etheldreda. Knepp Castle is nu van Sir Charles Raymond Burrell, 10th Baronet, en zijn vrouw, de reisschrijfster Isabella Elizabeth Nancy Tree. Hun kids zijn Nancy en Edward.

Jij kreeg tuberculose en jij gebruikte morfine en slaappillen. In september 1932 kreeg jij op het podium een zenuwinzinking en ging jij vervolgens naar een badplaats om te herstellen. Merrik verwende jou met een smaragdgroene ring en hij regelde dat Philip Alexius de Laszlo in 1933 een mooi portret van jou maakte.

Op 14 maart 1933 pleegde jij zelfdoding door in Londen uit een hotelkamer op de tweede verdieping te springen. Je brak jouw nek, waardoor je meteen overleed. Jij werd 25 jaar en de ene helft van jouw as is in het Ohsdorfer Friedhof, Garten der Frauen, in Hamburg begraven. De andere helft van jouw as is in het kerkhof van Shipley begraven, nabij Knepp Castle. Tijdens de begrafenisdienst waren de hele cast en het hele orkest van 'The Dubarry' aanwezig. Wat naast het hartverwarmende aspect extra schrijnend was, omdat jij in Londen geen vrienden en relaties had en jij nauwelijks Engels sprak. Heddel Nash heeft in de kerk gezongen. Dat moet diepontroerend zijn geweest. Merrik kreeg een lok van jouw rode haar, wat hij levenslang onder een stolp bewaarde. Er zijn in Shipley diverse kerken, maar ik vermoed dat jouw as bij de St Mary The Virgin Church uit medio de 12-de eeuw is begraven. Daarvoor stond er vlakbij een kerk van de Tempeliers. Dat lijkt me vooral het meest eervol. En hoogstwaarschijnlijk is jouw rode haarlok nog steeds in Knepp Castle.

Anny Ahlers Merrik Burrell

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55