De voordeur verstopt en voorgoed gesloten

(voor Imogen Hassall (1942 - 1980))

Jij bent geboren op 25 augustus 1942 in Woking. Jij bent vernoemd naar de heldin in 'Cymbeline' van William Shakespeare, zo schoon geschilderd door Wilhelm Ferdinand Souchon (1825 - 1876) , op het moment waarop Lachimo Giacomo de moedervlek onder haar borst ontdekt. Jouw welgestelde familie bestond uit kunstenaars en zakenmensen. Jouw opa was de illustrator John Hassall, die op 8 maart 1948 overleed. Hij was beïnvloed door de posterkunstenaar Alphonse Mucha. Hij was reclamekunstenaar voor David Allen & Sons. In 1900 begon hij zijn eigen New Art School en School of Poster Design in Kensington. Annie Fish en Henry Mayo Bateman waren leerlingen van hem. Ik noem zijn poster 'The Kodak Girl' uit 1910, 'The lady', 'A Suffragette's Home', de litho 'Jack and Jill' en 'Smile, Please!', met een dierentuinaap, die mensen fotografeert. Jouw tante Joan Hassall was boekillustratrice en houtgraveur. Zij ontving in 1987 de Most Excellent Order of the British Empire en zij overleed op 6 maart 1988. Haar broer en jouw vader was de acteur/toneelschrijver/dichter/librettist Christopher Vernon Hassall. Jouw moeder was de actrice Eve Lynett en jouw broer was Nicholas.

Jouw vader studeerde aan het St Michal's College, het Brighton College en het Wadham College. Samen met de componist/acteur David Ivor Davies schreef hij succesvolle musicals. David's moeder was de beroemde, Welshe zangeres/dirigente Clara Novello Davies. David was jouw peetvader, al beweerde jij soms vol trots dat de componist Sir William Turner Walton dat was, wat de schrijfster Lady Susana Walton ontkende. Susana creëerde op Ischia haar privétuin La Mortella, met haar gedenkteken Het Nymphaeum, met de inscriptie 'Dit groene prieel is opgedragen aan Susana, die teder liefhad, met passie werkte en geloofde in onsterfelijkheid'. Van 1952 tot 1954 ging jij naar de Elmhurst Ballet School in Camberley, in 1923 opgericht door Lady Helen Ida Mortimer. De beroemde sopraan Sarah Brightman ging ook naar deze school. Op jouw 12-de zijn jouw ouders gescheiden gaan leven. Jullie woonden in de Old Manor House in Old Woking, waar ooit Woking Palace stond, bewoond door Lady Margaret Beaufort en de Tudors, afstammelingen van de Welshe krijger Ednyfed Fychan. Jouw vader woonde later in Tonford Manor aan de rand van Canterbury, aan de Stour en met een middeleeuwse toren.

Van 1955 tot 1958 ging jij naar de Royal Ballet School in White Lodge, Richmond Park, Londen, opgericht in 1926 door Lady Ninette de Valois (Edris Stannus), ballerina en choreografe. In 1958 studeerde jij ook in NYC en daarna woonde jij bij jouw familie in The Old Cottage, Vale of Heath, Hampstead Heath. Van 1960 tot 1962 studeerde jij aan de London Academy of Music and Dramatic Art en jij was een seizoen lid van de Royal Shakespeare Company. In 1960 verscheen jij in de komedie 'The Bulldog Breed' en in 1963 in 'The Cracksman' en de thriller 'The Mind Benders', met Eileen Mary Ure, die op 3 april 1975 door een overdosis alcohol en barbituraten overleed. Zij werd 42 jaar. Op 25 april 1963 overleed jouw vader door een hartaanval in een trein in Rochester. Hij rende naar de trein om jou in een Royal Ballet School uitvoering in Covent Garden te gaan zien. Hij werd 51 jaar.

In 1964 speelde jij in het Duchess Theatre aan Catherine Street in de komedie 'The Reluctant Peer' van William Douglas Home. In 1965 speelde jij in de komedie 'The Early Bird', met Tony Selby, die op 6 september 2021 door corona overleed en 83 jaar werd, en met Jerry Desmonde, die op 11 februari 1967 zelfdoding pleegde via gasvergiftiging. Zijn vrouw, de actrice Peggy Doreen Edwards, overleed in 1966, waardoor hij zwaar depressief werd. Zij kregen 2 kinderen, Jacqueline en Gerald. Jerry werd 58 en Peggy werd 54 jaar. In 1966 speelde jij in de komedie 'Press for Time' en in 1967 als Tara in de avonturenfilm 'The Long Duel' en in de korte film 'Bedtime'. In 1969 speelde jij in de komedie 'Take a Girl Like You' en in 1970 speelde jij in 7 films, o.a. in de horror-komedie 'Girly', de western 'El Condor', de dramafilm 'The Virgin and the Gypsy', met Joanna Shimkus in de hoofdrol, de weduwe van Sidney Poitiers, die op 6 januari 2022 overleed. Zij kregen samen 2 dochters, Anika en Sydney Tamiia, ook een actrice. In de musical 'Toomorrow' speelde jij met Olivia Newton-John, die de hoofdrol speelde. In 1973 speelde jij in de komedie 'White Cargo' en in 1979 in de James Bond film 'Licensed to Love and Kill', met Gareth Hunt en Anna Bergman, de dochter van Ingmar Bergman. Verder speelde jij veel in tv-series, zoals in 'The Saint', 'The Avengers', met Lady Diana Rigg, 'The Persuaders!', 'Moonstrike' en 'The Wednesday Play'.

In 1972 kreeg jij samen met de acteur Kenneth Ives (1934, Londen) de dochter Melanie, die na vier dagen overleed. In mei 1974 zijn Kenneth en jij in Bromley getrouwd. In 1978 zijn jullie gescheiden. Hij hertrouwde in 1984 met de actrice/komiek/zangeres Lynne Denise Shephard, die op 4 november 1995 in High Wycombe door lymfekanker overleed en 50 jaar werd. In januari 1979 hertrouwde jij met de acteur Andrew Knox, geboren op 5 november 1947 in Californië. In mei 1979 zijn Andrew en jij gescheiden. Jullie verloren de verwachte baby. Andrew heeft in 1987 zelfdoding gepleegd. Hij sprong van de Bailiwick of Jersey ferry richting Londen en hij heeft zichzelf in het English Channel verdronken. Hij werd 39 of 40 jaar. Omdat jij vaak sexy en onthullende kleding droeg, werd jij de Gravin van Decolleté genoemd. Na het overlijden van Melanie, de miskraam, de carrière-inzinking en de mislukte relaties werd jij zwaar depressief. Na vier pogingen tot zelfdoding pleegde jij op 16 november 1980 zelfdoding. Dit gebeurde in jouw huis op 17 Crooked Billet in Wimbledon. Je had eerst nog een heftige woordentwist in een pub nabij jouw huis met de zijkantvoordeur. Je zou de volgende dag met jouw vriendin, de actrice Suzanna Leigh, op vakantie naar Mombasa gaan, maar je kon haar niet bereiken. Je nam een overdosis Tuinal-tabletten. Jij werd 38 jaar en jij bent in de Gap Road Cemetery in Wimbledon, Londen, begraven.

Imogen Hassall

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44