Door de Russische, geheime diensten vermoord

(voor Mykola Mikhnovski (1873 - 1924))

Jij bent geboren op 31 maart 1873 in het dorp Turivka, provincie Poltava, Oekraïne. Jouw vader was daar een plattelandspriester. Jij stamde af van een oude Kozakkenfamilie uit de 17-de eeuw. Jouw vader vormde jouw onafhankelijke geest. In jouw jeugd op het platteland luisterde jij naar volksliederen en volksverhalen. Jouw vader hield zijn kerkdiensten in de Oekraïense taal. In 1890 behaalde jij in Pryluky jouw middelbare schooldiploma en daarna studeerde jij rechten aan de Universiteit van Kiev op de Volodymyrska Street 60. De schrijfster/dichteres Halyna Hai studeerde er journalistiek. Zij overleed op 28 maart 2021 door corona en zij werd 64 jaar. Eind 19-de eeuw groeide het nationale bewustzijn van de Oekraïense intelligentsia. De jongeren voelden veel voor socialistische idealen en zij wilden tegen de bestaande, sociale orde in Rusland strijden.

De student Mykhnovsky claimde openlijk de staatsonafhankelijkheid van Oekraïne en hij riep op tot gewapende conflicten. Als eerstejaars werd jij lid van de Oekraïense nationale beweging en de Jonge Gemeenschap. In 1891 heb jij een geheime studentenorganisatie opgericht en een groep studenten van de universiteiten van Kiev en Charkov hebben de eerste, Oekraïense, nationale organisatie met een duidelijk politiek doel opgericht. In de zomer van 1891 hebben ze de eed van trouw aan Oekraïne afgelegd en een geheim politiek genootschap opgericht, ter ere van Taras Shevchenko, die het de Taras Broederschap noemde. Tot de zomer van 1893 was het centrum van de organisatie in Charkov, want in die zomer werden de meeste leden daar gearresteerd, waarna Kiev het centrum werd, met vestigingen in Odessa, Poltava en Lubny. Jij werd al snel de ideoloog en leider van de Broederschap. De onafhankelijkheidsstrijd van de Taras Broederschap werd ook door de boeren, kleinburgerij en intelligentsia omarmd. Er werden veel leden gearresteerd, maar jij wist te ontkomen.

Na jouw afstuderen werkte jij in een advocatenkantoor in Kiev. Jij ging door met jouw sociale activiteiten en in 1898 verhuisde jij naar Charkov, waar jij als advocaat en belangrijke onafhankelijkheidsactivist werkte. In Charkov waren veel illegale werken van o.a. Drahomanov en jou in de omloop. Op 11 februari 1900 was jij mede-oprichter van de Revolutionaire Oekraïense Partij, opgericht door het geheime studentengenootschap Hromada, waarvan leiders als de dichter Pavlo Tsjoebynski en de historicus Petro Jefymenko naar Siberië waren verbannen. In 1902 werd jij de leider van de Oekraïense Volkspartij. Na de Russische Revolutie van 1905 begon jij enkele Oekraïense kranten uit te geven en in 1909 hielp jij met de creatie van een wederzijdse kredietmaatschappij in Charkov. Jij deed ook mee met terreuraanslagen tegen Russische monumenten. Zo werd in Charkov de sokkel van het monument voor Alexander Poesjkin vernietigd. Poesjkin stamde af van de Russische adel in Moskou, maar verder was hij net als jij een sociale activist. Hij schreef o.a. het gedicht 'Ode aan de Vrijheid' en hij werd door tsaar Alexander I verbannen en onder streng toezicht van de politieke politie van de tsaar gezet, zodat hij niet kon publiceren. Hij had continu mot met de reering en hij was een aanhanger van de Franse Verlichting en vrijmetselarij. Hij verdedigde de literaire radicalen en hij was lid van de Filiki Eteria, die tegen de Ottomaanse overheersing van Griekenland vocht, te vergelijken met jouw strijd tegen de Russische overheersing van Oekraïne. Kortom, Poesjkin was een verkeerd gekozen doelwit. Bovendien is hij tragisch vermoord door George-Charles de Heeckeren d'Anthès, die met zijn vrouw Natalia Gontsjarova flirtte en andersom.

Jij zag Joden, Polen en Russen als vijanden, wanneer zij de Oekraïners regeerden en uitbuitten. Verder was jij tegen gemengde huwelijken met buitenlanders. Dit was behoorlijk benepen, rigide, racistisch, eenkennig en generaliserend. De Oekraïense Volkspartij was dan ook niet populair en werd na 5 jaar opgeheven. Toen de Eerste Wereldoorlog begon, was jij korte tijd luitenant in het Russische keizerlijke leger aan het front. Daarna was jij advocaat bij de militaire districtsrechtbank in Kiev. In maart 1917 werd jij lid van de Oekraïense Centrale Raad en leidde jij de Polubotok Militaire Club, met als doel een aparte, Oekraïense krijgsmacht te creëren. Omdat de Centrale Raad deze Club niet steunde, deden jullie een couppoging, wat mislukte. Jij werd door de gendarmerie gearresteerd en naar het Roemeense front gestuurd, al was er geen bewijs van jouw betrokkenheid bij de staatsgreep en geen officieel onderzoek. Na de Oktoberrevolutie ging jij naar Oekraïne terug en werd jij lid van de Oekraïense Democartische Agrarische Partij, opgericht door de historicus Vjatsjeslav Lypsynski. De Duitse legers bezetten Oekraïne en installeerden een anticommunistische regering. Generaal Pavlo Skoropadskyi leidde het Hetmanaatse regime en jij verzette je tegen zijn conservatieve heerschappij, maar jij weigerde aan een staatsgreep mee te doen. Pavlo dacht erover om jou premier van Oekraïne te maken, maarhij vroeg jou om zijn persoonlijke adviseur te worden, wat jij weigerde.

Eind 1918 kwam de Socialistische Gids in Kiev aan de macht, die jij extremistisch en incompetent vond. Jouw partij wilde kolonel Petro Bolbochan of Sich Riflemen-leider Yevhen Konovalets aan de macht hebben. Bolbochan bekritiseerde de Oekraïense Volksrepubliek-regering, waardoor hij op 28 juni 1919 werd vermoord en 35 jaar werd. Op het Petro Bolbechan-plein op de Sichovykh Striltsiv Street 86 in Kiev staat een bustebeeld van hem. Konovalets was tussen 1929 en 1938 de leider van de Organisatie van Oekraïense Nationalisten. Hij is op 23 mei 1938 voor een hotel aan de Coolsingel in Rotterdam door een bom in een doos bonbons vermoord. De moordenaar was de NKVD-agent Pavel Sudoplatov, die deze opdracht persoonlijk van Jozef Stalin had gekregen. De NKVD werd later de KGB. Konovalets werd 46 jaar en hij is in de Algemene Begraafplaats Crooswijk op de kerkhoflaan 1 in Rotterdam begraven. Soedoplatov regelde later, ook in opdracht van Stalin, de moord op Lev Trotski. Hij overleed op 24 september 1996 in Moskou. Zo kort is alles nog maar geleden. In 1919 kreeg jij de tyfus en werd jij korte tijd door de bolsjewieken gearresteerd. Niet omdat jij de tyfus had natuurlijk. Jij verliet de politiek en in 1920 ging jij naar Koeban aan de Zwarte Zee. Daarna ging jij in Poltavskaya wonen, waar jij als leraar werkte.

In 1924 ging jij naar Kiev terug, waar jij door de geheime, Russische politie (GPU) korte tijd gevangen werd gezet. Op 3 mei 1924 ben jij opgehangen gevonden in een tuin van jouw oude, politieke bondgenoot Volodymyr Shemet (1873 - 1933). Officieel heb jij zelfdoding gepleegd, maar de geruchten over de betrokkenheid van de geheime Sovjet-diensten zijn absoluut waar. Vanwege de voortdurende vervolging door de Sovjet-autoriteiten zou jij zelfdoding hebben gepleegd, wat volkomen onwaar is, want daar was jij inmiddels wel aan gewend geraakt en immuun voor geworden. Bovendien, waarom zou jij jouw oude vriend zo willen laten schrikken? Juist de Russische, geheime diensten wilden Volodymyr laten schrikken en hem afschrikken. Jij zou nooit uit vrije wil capituleren. Het is volstrekt duidelijk dat jij door de Russische, geheime diensten bent vermoord en zij hebben het op een zelfdoding doen lijken. Jij werd 51 jaar. De politieke activist Volodymyr was in 1917 mede-oprichter van de Oekraïense Democratische Agrarische Partij. Hij werd door het Sovjet-regime vervolgd en hij overleed op 14 mei 1933 in Kiev door de honger.

Mykola Mikhnovski

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38