Vogelgriep

Laat de radio van vanochtend leidraad zijn voor dit betoogje. Zonet rond negen uur droeg Andrea van  Pol op de klassieke muziekzender het stokje over aan Ab Nieuwdorp met de woorden 'We gaan naar buiten ...waarop Ab Nieuwdorp aansloot met 'waar de vogeltjes fluiten'. Ik dacht zwartgallig dat dat nog te bezien valt nog onder de indruk van het interview met iemand van Vogelbescherming Nederland in het Radio1-journaal rond half negen die verkondigde dat het momenteel de grootste uitbraak van vogelgriep betreft, twee maal groter dan de vorige toen al rampzalige uitbraak in 2022. En dat dat niet alleen geldt voor kippen en ander pluimvee, maar ook voor wilde vogels. Geluk bij een ongeluk is dat de mussen hoewel kolonievogels voorlopig gespaard lijken te blijven en dat het - net zo verschrikkelijk - voornamelijk in het wild levende watervogels betreft die alweer in toenemend aantal dood gevonden worden zoals een medewerker van de dierenambulance vertelde. Ik moet er niet aan denken geen mussen en pimpel- en koolmezen, heggenmussen, bonte spechten, roodborsten etc. meer in mijn tuin om de vogelpindakaas te zien knokken, omdat die het loodje hebben gelegd. Wat een armoe zou dat zijn. Cross my fingers.
Wat me soms opvalt, is dat mensen me verbaasd aankijken als ik zeg dat de trekvogels niet de oorzaak zijn. Het virus is, al het goede komt uit China (corona is hoogst waarschijnlijk ontstaan op een zgn. wetmarket in Wuhan waar dieren in bedenkelijke staat werden aangeboden), ontstaan in de jaren '90 van de vorige eeuw in bedrijven in China waar het virus zich manifesteerde bij ganzen en eenden. Maar laten we de Chinezen niet alle schuld in de schoenen schuiven, want wij en dan met nadruk Nederland spreidt het bedje voor het virus in massale pluimveehouderijen. Nederland herbergt relatief de meeste kippen van Europa, bijna 100 miljoen en hoe dat uitwerkt, kunnen we nu weer dagelijks meemaken, althans vooral aan het oog onttrokken, zodat onze tere zieltjes de doodstrijd van al die dieren bespaard blijft.
En om het mediablokje compleet te maken met Loretta Schrijver zaliger, die we als geen ander verbinden met dieren en dierenwelzijn. Haar heb ik ooit in een radioprogramma horen zeggen dat zolang het de dieren betreft het ons meestal langs de koude kleren afglijdt, maar dat we pas als het ons te na komt (corona) we alarm slaan. En gelijk heeft zie, want eigenlijk hoor je dat nu ook weer; het gaat voornamelijk over het lijden van pluimveehouders, het bedreigd zijn van ons stukje kip op het bord en pas in tweede instantie over de levende kip en in nog mindere mate over de watervogels of bijv. de kraanvogels waarvan in Duitsland een groot aantal dieren besmet bleek, niet meer mee op trek kon en de dood vond. Wat een gemis zou het zijn wanneer de wereld van de wilde vogels onherkenbaar wordt verminkt door dat virus; geen kraanvogelgeroep meer boven je hoofd. Om nog maar te zwijgen over de zoogdieren waar al melding was van sterfte onder de zeeolifanten op Antarctica. Alle reden tot zelfreflectie nu de natuur/dierenwereld het voor de zoveelste keer in schokkende mate van ons voor de kiezen krijgt en in dat verband toepasselijk dit gedicht dat ik over de vogelgriep schreef en dat voor één keer - met goedvinden van de redactie - mee laat verhuizen (zónder het virus mee te nemen) van gedichten.nl naar nederlands.nl.


Vogelgriep


Dit tableau vivant
wordt als ons meesterwerk gezien;
een lomp verwekte virusvariant
smoort miljoenen in de kiem.

In een Chinese megastal
greep het zijn kansen
en vloog businessclass
in weldoorvoede ganzen.

Door die eigentijdse hub
weet het pijlsnel te verkassen,
de vogelclub waarin het woont,
achterlatend als karkassen.

Met koude onbekend,
talmde het nog even
maar op het witte continent
blijkt een vogelleven

inmiddels ook van korte duur;
eendrachtig maken pinguïns
foute sneeuwengelen
in hun laatste uur.

Het zou ons moeten splijten,
uit onze ogen moeten spreken,
dat we het onszelf verwijten,
opdat de beelden niet verbleken

en het niet als stille ramp
in de blinde hoek gebeurt,
omdat om mensenleed nu eenmaal altijd
net dat beetje extra wordt getreurd.

Zie ook: https://www.apartefact.nl

Schrijver: Albert Goudberg, 27 november 2025

othello2casema.nl

Biografie van deze schrijver

vogelgriep pluimveehouder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 8