Hoge roetsj

Zwieren, zwaaien, lekker pierewaaien. Op en neer, van achter naar voren. Een duwtje in de rug. Hup, de schommel hoog de hemel in. Beentjes recht vooruit, de wolken zwevend tegemoet. Zonnestralen glimmend op de snoet. Snel het trapje op, vol ongeduld. Een hoge klim. Kriebels in de buik. Lichte twijfel en dan … hoppa, hobbelend glijden naar beneden. Mama vangt met open armen op.

Met blote voeten, driftig drummen op een dolgedraaide ton. Afzetten en hup de korte beentjes wiebelend in de lucht. Houden de armpjes het vol? Een zachte landing in het mulle zand. Gauw een andere trap op. Met bonkend hart dit keer. Oef wat is het hoog. Een stap de ruimte in, een vrije val, hangend aan zware armen. Knieën flink opgetrokken tot onder de oksels. In volle vaart omlaag, luisterend naar snerpend metaal op kabelstaal. Daar komt de afsprong, wat een feest. Het zand spat om de oren. Een trotse glimlach rond de mond.

Bijna zomer. Het zwembad in de grote speeltuin gaat open. Luid gekrijs vanaf het blauwe water. Een nat gespetter van je welste. Een stralend hete zon die plaagt en prikt. Kinderlijfjes worden snel in zonnebrand gezet. Zoete zomergeuren zweven door de lucht. Natte haren pieken rechtop in de warme wind. Gauw een ijsje scoren. Of liever een zakje chips? Twinkelende oogjes scannen het uithangbord. Een paar seconden later druipt onder een tevreden glimlach, het koude ijs over de kin.

Buiten de speeltuin, aan de overkant van de straat, aanschouwen drie oude mannetjes vanaf een bankje het spel van de kleine dreumesen. Ze mompelen wat voor zich uit. Eentje trekt een blikje bier open en rolt een shagje. In zijn ooghoek pinkt een traan. Hij stoot beide buurmannen aan. Ziet dat kleine grut toch eens zwieren en zwaaien. Gelijk ons vroeger. Lekker pierewaaien. Wat zou ik graag nog eens willen glijden op die hoge roetsj.

speeltuin melancholi melancholie glijbaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 2 stemmen 268