Matthijs, je bent een flapdrol

Ik zoefde gisteren langs ‘De wereld draait door’ en bleef hangen.
Ik was getuige van het interview dat Matthijs had met twee mannen die in het blijf –van- mijn- lijf-huis hadden gezeten vanwege de terreur van hun vrouw.

Hoewel mijn T. Matthijs vanaf het begin van zijn hyperpopulaire DWDD niet kan horen of zien, heb ik toch vaak geboeid naar dit programma gekeken. De laatste tijd overvalt mij met veel programma’s een soort vermoeidheid als ik langer kijk dan vijf minuten, en dit zegt waarschijnlijk veel over mij.

Gisteren was ik echter geboeid want ik keek met stijgende verbijstering naar het gedrag van Matthijs en zijn ’tafelmaatje’ Jan Mulder. Twee mannen die ik normaal gesproken best kan hebben.
De zelfingenomenheid, de vooringenomenheid, het onbegrip en de irritatie naar de twee heren die uitgenodigd waren, dropen ervan af.

Ik vond het vooral ongelooflijk stupide van ze omdat dit nu juist was wat deze twee heren wilde duidelijk maken: het taboe dat er ligt op het mishandeld worden door je vrouw. Matthijs en Jan gleden naadloos in de mal waar veel mensen met oogkleppen op, in passen.
Dit maakte voor mij hun respectloze houding naar deze twee mannen, maar bovenal hun eigen bijzonder beperkte blik en de hieruit voortvloeiende suggestieve vragen, genadeloos duidelijk. Het meest stuitende vond ik dat ze dit zelf niet in de gaten hadden.

Ze hoeven deze mannen ook niet te begrijpen, ze mogen kritisch zijn en hoeven hun gasten ook niet te pamperen, maar goed luisteren en geen suggestieve vragen stellen is toch het minste wat je kunt verwachten van de anchorman van een al jarenlang succesvol journalistiek- en amusementsprogramma.

Natuurlijk is het aan deze twee mannen om zichzelf goed te verwoorden. Dit viel hen duidelijk niet mee. Ook hebben ze er zelf voor gekozen om er te gaan zitten. Wat mij betreft best heldhaftig.

Maar het werd ze door de lacherige en schampere houding van Matthijs niet bepaald makkelijk gemaakt. Ook de pesterige blikken die Matthijs en Jan uitwisselden, logen er niet om. ‘Wat een stelletje sukkels', zag je ze denken. Twee populaire jongetjes in de klas die, altijd goed bij de meisjes liggend, niet in staat waren om buiten hun eigen denkkader te treden. Stelletje flapdrollen.

Ik stelde me zo voor dat er twee homo’s aan tafel hadden gezeten: ’Ja, Matthijs, we zitten hier om een taboe te doorbreken, wij houden van mannen’.
En Matthijs, lachend naar Jan, ‘joh, dat meen je niet, ik ben gek op vrouwen, vrouwen zijn geweldig niet Jan, zich vervolgens weer richtend tot de twee homoseksuele mannen: heb je het al weleens met een vrouw gedaan joh..?!'

Je hebt zachtaardige mannen en secreten van vrouwen. Vrouwen die schreeuwen, schelden, manipuleren en ’s nachts als je slaapt slaan ze je met een stuk gereedschap op je kop. En als je je wilt verdedigen of dit misschien niet eens doet, eindig je als man toch zelf in de cel. Omdat geen hond je gelooft. Ook Matthijs van Nieuwkerk niet.
Het gebeurt vast niet aan de lopende band maar wel vaker dan je denkt.

Schrijver: Mohair
Inzender: Monique Louis, 23 november 2010

moniquelouisplanet.nl

matthijs mishandelin mishandeling mannen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.1 met 9 stemmen 620