Schoolreisjes gaan niet altijd goed!
Er zijn van die dingen die het nieuws niet halen, domweg omdat ze geen zogenaamde nieuwswaarde hebben, maar hebben wel zo een impact dat je er kippenvel van zou krijgen, een paar gewone dagen in een ravage veranderen lukt niet iedereen, daar moet je wel wat voor in huis hebben en blijkbaar hebben wij dit als gezin, want een dag niks meegemaakt is een dag die te rustig verloopt en die dagen zijn er niet!
Kleindochter van vier jaar gaat voor het eerst op schoolreis, naar de dierentuin, moeder vindt het niks en in het begin ( wordt misschien wel uitgestraald wie zal het zeggen) het kind ook niet, maar allengs wordt het beter en beter. Het kind lacht zelfs als ze mama uitzwaait, zo’n hummel achter zo’n groot raam in zo’n grote bus…alsof ze een voorgevoel had, niemand zal het ooit weten, maar al weken van tevoren, vroeg ze een aantal malen haar moeder: ze vergeten me toch niet mama, daar in de dierentuin?
Per groepje van 3 kinderen is er een volwassene mee, dus lekker overzichtelijk is het wel, allemaal nog te behappen. Start tijd is negen uur en om twee uur is het feest voorbij, dan moet men weer in de bus terug zitten…moet men, zeg ik, want als de bus bijna vol is, de chauffeur roept: we vertrekken is iedereen er? Zegt een van de begeleiders, neen er mist nog een moeder met een paar kinderen.
Niks mee te maken, zegt de chauffeur, ze zal wel in de andere bus zitten, tijd is tijd ik vertrek en geeft vervolgens een dot gas! In paniek zegt de begeleidster, kunt u op zijn minst niet even bellen naar de andere chauffeur? Of hieraan gevolg is gegeven vermeld de historie niet, want een andere ouder belt al naar een moeder die in de andere bus zit. Neen, het groepje van mijn kleindochter is niet aanwezig, snel wordt die moeder gebeld, tja en dan blijkt een sanitaire stop de reden te zijn van het niet op tijd bij de bus geweest te zijn, met als resultaat, er staan nog vier mensen bij de dierentuin die de bus gemist hebben en geen van beide chauffeurs is van plan om de vier op te halen, want tijd is tijd!
Blij met de tijd van de mobiele telefoons, wordt er snel een privé auto geregeld en de vier worden alsnog opgehaald, dochter boos, vader boos, school boos en oma en opa ook boos want tijd is tijd en dan mijn kleindochter laten staan, hij zou niet voor me moeten staan, want dit is nou typisch een actie die niet alleen geen schoonheidsprijs verdiend, het is ook nog eens asociaal en aan de ene kant hoop ik dat die man geen kleinkinderen heeft, of andere nazaten die ooit in dezelfde situatie verkeren, want dan zou ik zijn gezicht wel eens willen zien!
Zou ie dan ook roepen: tijd is tijd en zijn nageslacht aan de goden overlaten? Het gekke is dat het kind zelf al weken van tevoren aangaf: mama, ze zullen me toch niet vergeten? Nou dat werd ze dus wel, want ze waren niet op tijd!
casema.nlGeplaatst in de categorie: kinderen
Schoolreisje
588
Geef je reactie op deze inzending: