Multitasken en duizendpoten
Multitasken heet het tegenwoordig als je meer als 1 ding tegelijk doet, en/ of kunt doen, multitasken, als je twee of drie dingen tegelijk kunt doen en zo denk ik eventjes aan de tijd dat mijn eigen kroost klein was, drie om precies te zijn, en het woord multitasken bestond toen nog niet eens, maar ik vraag me af, of er veel verschil bestaat tussen het woord duizendpoot of multitasken, en kijk van die poot, kun je nog meervoud maken maar van multitasken wordt het lastig om te vermeerderen, zoveel is wel zeker!
Die drie die toen klein waren, vergden net zoveel tijd, energie, aandacht, liefde en zorg als tegenwoordig het geval is en ik was, samen met alle andere moeders in die tijd, gewoon een duizendpoot, oké, ik moet eerlijk zeggen dat tijd hebben voor de kinderen niet zo bar veel voorkwam, maar je was er als je nodig was, je nam ze mee als je boodschappen ging doen, niet zo luxe als tegenwoordig, want dat moet allemaal met de auto gebeuren in de meest gevallen, maar wij deden het op de fiets, een kind achterop, twee anderen op hun fiets erbij en gaan!
Als de boodschappen gedaan waren, hingen er aan het stuur loodzware tassen, en nog steeds had je ook een kleintje achterop. Je sjouwde je een breuk, niet echt natuurlijk want ik heb er nooit een breuk van opgelopen, maar dat zei je toen zo, ik sjouw me een breuk. Eenmaal thuisgekomen, moesten al die boodschappen naar de derde etage worden gesleept, na eerst de fiets in de kelder te hebben gestald. Die drie kinderen moesten natuurlijk ook naar boven en twee konden lopen, eentje nog niet en zo, sleepte je eerst de kinderen naar boven, liet die eventjes voor vijf minuutjes met wat te drinken achter en ging vervolgens naar beneden om je zware tassen te halen. Niet in twee keer, natuurlijk niet, want je was een grote meid en deed dat in een keer!
Duizendpoot als je was! Eenmaal boven waren de kinderen alweer klaar met hun drinken en koekje en hielpen op hun beurt de boodschappen uit te pakken, waarbij je ook nog op moest letten dat ze geen spullen die bestemd waren voor de koelkast niet per abuis één van de keukenkasjes zetten. Multitasken, oftewel duizendpoot spelen, want die term kregen de moeders van toen opgespeld, de moeders van toen, die niet begenadigd waren met alle vernuftigheden die men tegenwoordig aantreft in een huishouden, met een magnetron bijvoorbeeld, of een tv met honderd en een zenders, om de kinderen eventueel bezig te houden. Nee je moest je soms in bochten wringen om qua tijd gezien de dag toe te staan 24 uur te hebben en ik moet dan ook eerlijk zeggen dat ik toch wel verzucht heb, als ze ’s avonds op bed lagen, pfff eventjes tijd om bij te komen.
Niet dat dit lang duurde, want juist die avonden gebruikte ik dan toch wel voor de klusjes waar ik overdag niet aan toe kwam, zoals de keuken soppen, de strijk enz. enz. een kind vergeten, nee, dat is me nooit overkomen, een kind kwijt, voor de langste vijf minuten van mijn leven wel, zomaar, in de veronderstelling dat ze bij Pa was en hij dacht, tja dat hoef ik niet verder uit te leggen, maar voor we echt in paniek konden raken werd al via een intercom omgeroepen dat er een meisje op zoek was naar haar moeder!
In een tel, in een ogenblik, je draait je om en je ziet haar niet meer, zoals ik al zei: de langste vijf minuten van mijn leven. Maar een kind vergeten in de tijd van duizendpoten, multitaskers, die niet veel anders te doen hebben dan werken, boodschappen en dan zeg je natuurlijk, ja het huishouden, maar daar hebben ze vaak iemand voor, dus dat reken ik niet mee, maar wel het gedeelde ouderschap, want vaders en moeders wisselen vaak die taken af, met dien verstande dat dan de een en dan de ander de koters naar hun dagbestemming brengen, en als ik dan denk aan de geneugten van nu, waarin zo hard wordt geroepen dat mensen kunnen nee, moeten multitasken, in deze tijd, zeg maar dat ze een veredelde duizendpoot zijn, dan vind ik het toch luguber dat je een kind, kunt vergeten, vergeten dat je het in je auto hebt, vergeten dat…en wat er al helemaal niet ingaat is: ik sprak vanaf dag 1 tegen de kinderen, ze zijn daardoor misschien spraakwatervallen geworden, maar ik sprak tegen ze, en deze man, vergat zijn kind, wat net zoveel inhoudt als: dat er niet tegen gesproken werd.
Natuurlijk zal het niet met opzet gegaan zijn, daar ga ik zomaar van uit, maar ik wilde toch even kwijt dat de duizendpoten van toen, niet zaligmakend waren, maar de multitaskers van nu, zijn dat helemaal niet!
casema.nlGeplaatst in de categorie: actualiteit
Multitasken
173
Geef je reactie op deze inzending: