Geert inspireert mij
Als je de gedachtengang van Geert omdraait kun je op geniale ideeën komen.
Niet de asielzoekers moeten naar Roemenië, maar wij moeten vertrekken. Alle Nederlanders gaan naar een ander land. Natuurlijk niet allemaal naar het hetzelfde, maar iedereen mag zelf kiezen. Anders zitten we weer met elkaar opgescheept. Al dat geklaag over het weer, de euro en allochtonen ben ik spuugzat.
We verkopen al dat aardgas aan de meest biedende. Onze zogenaamde onvervangbare kunstwerken gaan naar verblinde verzamelaars en wij vertrekken. Met ons deel van de opbrengst naar het land van onze keuze. Politici mogen niet mee, die moeten naar de Mookerhei. De mensen die achterblijven hoeven niet meer in spanning te zitten of ze mogen blijven. Er staan zoveel arbeidsplaatsen ter beschikking dat er nog wel wat volk bij kan. Die lui kunnen ruimschoots hun brood verdienen. Als ze om raad verlegen zitten kunnen ze altijd nog even een bewoner van de Mookerhei raadplegen. Een passende leugen is daar zo bedacht.
Kinderverkrachters kunnen ook niet kiezen, die moeten naar Siberië, zonder geld.
Wat een zaligheid! ik wissel al die euro's om in dollars dat is meer waard dan de ons noodlottige rotzooi waar we nu mee betalen.
Wat een mooie gedachte. Al die ontheemden hebben ineens een vaderland.
De Hollanders zullen nog wel eens komen kijken of er goedkoop handel gedreven kan worden. Dat moet kunnen. de nieuwe inwoners zijn niet verpest met allerlei luxe en zullen genoegen nemen met veel minder loon. Natuurlijk zullen zij meteen lid mogen worden van het Verenigd Europa. Dat is een instelling die een pathologische behoefte heeft aan het helpen van landen,die het moeilijk hebben. Die schilderijen en andere kunstwerken zullen we niet missen. Die dollars daar zullen we van genieten.
Wordt er ooit iemand zwetend wakker met de gedachte: Ik heb
'De Nachtwacht' zo lang niet gezien? Bijna niemand weet dat het een spotnaam is.
Het moet de Schutterij van Frans Banning Coq voorstellen. Veel schutters waren boos omdat zij niet goed in beeld kwamen. Toch was dat wel de bedoeling. Net zo goed als bij een groepsfoto. Als er toen fotografen hadden bestaan waren onze musea nu niet zo vol geweest met al die regentenkoppen. Voor zover ik weet zullen foto's geen eeuwen overleven.
Laten we er echter blij mee zijn. Dat er toen zo vaak geschilderd werd.
Als de kunstenaars zien wat hun 'kunst' nu opbrengt lachen ze zich een stuip.
Zij werden als ambachtslieden gezien en niet als kunstenaars.
Wat klets ik eigenlijk. Laat ik me concentreren op alles waar ik van ga genieten. Een prachtig klimaat, geen onverwachte regen, mooie meisjes die een oude miljonair best een plezier willen doen.
Ik zeg niet waar ik heenga, anders heb ik zo weer een stel zeikende Hollanders achter me aan. Misschien ga ik wel naar een van die door atoom proeven in de jaren vijftig onbewoonbaar gemaakte eilanden. Daar zal ik nu best tegen kunnen.
Als je zo lang in Nederland hebt gewoond als ik moet je een ijzersterk gestel hebben om het zo lang vol te houden en die dames zoek ik wel op als ik er zin in heb.
Misschien zijn er door die nucleaire rotzooi wel gunstige mutaties ontstaan, waar ik dan alleen van geniet.
Vooruit mensen we geven Nederland cadeau. We raken een ellendig stuk land kwijt voor de liefhebbers,lui die het zo graag willen hebben.
simpc.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: humor
Nederland
84
Geef je reactie op deze inzending: