Mijn God is een vrolijke God!
Iedereen weet dat lachen gezond is en dat het de slechte energieën opruimt. Er bestaan zelfs lachtherapieën voor mensen, die zijn vastgelopen in al te serieuze en deprimerende, aardse beslommeringen. Mensen met gevoel voor humor gaan niet per definitie voorbij aan de ernstige zaken van het leven, dat is een misvatting van chronische hypochonders. De Duitse topschrijver Hermann Hesse vindt dat humor de hoogste vorm van wijsheid is en daarin geef ik hem groot gelijk. Er zijn mensen, die van humor hun beroep hebben gemaakt en zij staan terecht in groot aanzien bij de bevolking. Net als vroeger de narren in koninklijke kastelen. Waar gelachen wordt, mensen, daar is God aanwezig! En dan bedoel ik natuurlijk niet de oppervlakkige, opdringerige en jaloersmakende uitwassen door middel van protserigheid, overdreven liederlijkheid en dedain. Ik bedoel de lachsalvo's van sjamanistische tovenaressen in diepe trance, van ver voor het ontstaan van de zogenaamde wereldreligies, waar de mensheid het tegendeel van verlichtende humor erbij kreeg. Een Neanderthaler had meer lol, zonder opgelegde dwaasheden, die de vrije ziel overschaduwen en goddeloos inperken.
Cartoons maken dat we kunnen lachen en relativeren. Heilige huisjes en opgeklopte dogma's en verafgoodde afgodsbeelden weglachen en laten afbrokkelen in ons bewustzijn. Een paar jaar geleden was Kurt Westergaard de boosdoener in het tijdschrift 'Jyllands-Posten', terwijl hij geniale humor presenteerde en de volslagen onderbuik-islam reden nam om als onbeheerste gifslangen te keer te gaan. Vrij geciteerd van een gematigde moslima. Sommige moslims grijpen elke aanleiding aan om hun innerlijke onvrede en disharmonie af te reageren op wezenloze dingen als een Amerikaanse vlag, die zo nodig in de fik moet, vertrapt moet worden en bespuugd, of ambassades bestormen alsof het grote kwaad zich daarin heeft teruggetrokken. Een spiegelmuur zou misschien tot zelfinzicht leiden, maar zelfs daar trappen ze dwars doorheen, want die innerlijke weg is hen te riskant, liever houden ze vast aan de dogma's, die het kwaad buiten henzelf stelt. Omdat ze het niet om te beginnen in zichzelf aanvaarden, is er voor hen geen hoop op een inwendige ommekeer, en zal het zichzelf slap lachen net zover als het Walhalla blijven.
Na het-zou-wat-filmpje over een oorlogszuchtige Mohammed kwamen er als luchtig toetje ineens de Mohammed-cartoons in het Franse tijdschrift 'Charlie Hebdo'.
O, o, o, wat waren de moslimfanatici weer geschokt, zonder inhoudelijk op de humor in te gaan, want dat mag duidelijk zijn, daar zijn ze nog lang niet aan toe. Al die mesjokke oproer doet me denken aan het Oude Testament van de bijbel, waarin ook wordt geschreven over een wraakzuchtige God. En natuurlijk het gebod 'Gij zult u geen gesneden beeld maken!'. Toen er toch een Gouden Kalf werd gegoten, ging het allemaal mis. Mozes moest twee keer de berg op om de Tien Geboden te verkrijgen. Geen slechte adviezen, maar het Nieuwe Testament heeft veel betere alternatieven en daar is sprake van een God van Liefde. God niet durven afbeelden is een primitieve doodsangst voor wraak van God, die Oudtestamentische, en met een onzichtbare God kun je alle kanten op, die kun je zoveel mogelijk zelf kneden en voor je eigengereide kar spannen, maar dat is anders met mensen! Toch zou je die net als je God moeten bejegenen, omdat ze godgelijk zijn! God is heel dichtbij, kijk maar eens echt in de spiegel! Ware profeten verstaan humor en roepen zeker niet op tot geweld en tweedeling. Iedere profeet, die met het zwaard denkt te moeten zwaaien, komt niet alleen door het zwaard zelf om, maar is een grove huichelaar, die de Liefde van de Schepper zwaar te schande maakt! Liefde beteugelt niet en haat zeker niet de ander, wat die ander ook is of doet. Liefde overstijgt religieuze indoctrinatie en inhumane standvastigheden. Liefde maakt zich zeker niet boos over humor.
Christus Jezus was niet enkel een profeet, maar vooral een liefdesgoeroe, die de humor absoluut niet schuwde, integendeel, ik noem maar even zijn voorkeur voor de vrolijke uitwerkingen van wijn en ongedwongen erotiek. Mijn diepe ervaringen met de Christusgeest zijn, dat Hij een en al vrolijkheid schenkt, een zeer diepe vreugde, die Hij overstraalt vanuit Hogere Sferen. Eenmaal door Zijn vrolijkheid aangeraakt, blijf je een wetende gelukzalige. Vrouw en man zijn gelijkwaardig en hebben recht op gelijkwaardige vormen van ontspanning en hilariteit! Angstkwekerij gebeurt door angstige, kleingeestige, holle mensen. Ik vond/vind Osho (Bhagwan) ook een verlichte liefdesgoeroe, die veel humor in zich had, maar het bovendien ook uitstraalde. De momenten dat ik gelachen heb met geestverwante intellectuelen zijn mij dierbaarder dan de felle discussies. Een lachend kind is in mijn ogen wijzer en dichter bij de Bron dan welke exegeet en strikte navolger van wat dan ook. Het is me wel gebeurd, dat ik bleef steken in een lachbui, het duurde maar aan, zonder dat ik er iets tegenin kon brengen, had ik dat gewild, een zijstemmetje zei me dan dat ik misschien wel echt gek zou worden als ik erin bleef steken, maar dat gebeurde niet en ik wist nadien dat dat intense gelach een genade van God was, een genereuze daad van aanwezigheid, wat alle mensen mogen beleven, hoezeer ze ook ontkennen en blindelings tegenwerken. Over de Hasjgod rep ik even geen woord, okay?
Geplaatst in de categorie: humor
Mijn God is een vrol
79
Geef je reactie op deze inzending: