Judas deed wat hem werd opgedragen
De meest gehate man aller tijden is Judas. Hij zou Jezus verraden hebben. Iedereen vergeet dat Jezus tijdens het Laatste Avondmaal opdracht aan Judas gaf om hem aan te geven bij de autoriteiten. Volgens de mythologie moest God een mensenoffer hebben om die onbenullige zonden te kunnen vergeven, die de meeste mensen begaan. Als Judas een verrader was deed hij dit voor het heil der mensen.
Jezus was echter niet Gods zoon. Wat moet God met een opvolger? Hij heerst zelf toch eeuwig.
De Heiland was een van de vele predikers en opstandelingen, die het land van de Romeinen wilden ontdoen. Gewoon de zoon van Jozef die zich ontfermde over Maria, een door een Romeinse soldaat verkrachte maagd, waar Jezus uit voortkwam.
Judas ontving een gering bedrag voor het aanwijzen van Jezus. Je kon er net een slaaf van kopen. Zo belangrijk was deze opstandeling dus niet.
Jezus strikte nog een halfbroer als discipel. De rest was afkomstig uit zijn eigen provincie, behalve Judas, een felle tegenstander van de Romeinen.
Jezus verwierf zich nog meer volgelingen.
Toen Christus tot de conclusie kwam dat hij met zijn zootje ongeregeld niet opgewassen was tegen de machtige Romeinen, werd Hij liever eervol martelaar dan zich door zijn teleurgestelde volgelingen te laten lynchen.
Judas kreeg de opdracht om zijn Heer te verraden.
Na zijn smadelijke dood wilden zijn voormalige discipelen niet toegeven dat zij stommelingen waren en ze schreven allemaal hun eigen verhaal over de gebeurtenissen. Ze spraken elkaar nogal eens tegen. Het volk houdt echter van onzin en werd massaal christen.
Na veel vervolgingen werden zij juist daardoor een groepering met veel invloed.
Om politieke redenen besloot keizer Constantijn in 312 dat het christendom staatsgodsdienst noest worden. Zelf bleef hij echter gewoon heiden.
Hij organiseerde het eerste concilie en bekeek welke verhalen van de apostelen hem het beste uitkwamen.
Zo ontstond het Nieuwe Testament. De niet canoniek verklaarde teksten werden apocrief en verdwenen in het vergeetboek. Soms wordt er met veel tamtam weer eens een uit de vergetelheid gerukt. Tevergeefs. De onzinnige teksten blijven standhouden.
Leve Constantijn de Grote!
simpc.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: religie
canoniek
370
Geef je reactie op deze inzending:
- Constantijn de Grote maakte van het christendom niet de staatsgodsdienst van het Romeinse Rijk. In het Edict van Milaan uit 313 werd bepaald dat er voortaan vrijheid van godsdienst zou heersen. Pas onder Theodosius de Grote werd in 380 bepaald dat het christendom de staatsgodsdienst werd in het Romeinse Rijk. In eerste instantie gold dat trouwens alleen in het Oost-Romeinse Rijk.
- Het concilie van Nicea uit 325 werd in naam voorgezeten door Constantijn, maar omdat hij bijna niets wist van theologische kwesties liet hij de discussies over aan de bisschoppen.
- Jezus wordt de zoon van God genoemd omdat hij één van de drie aspecten is van God, maar niet zijn opvolger. Je kunt dit vergelijken met lichaam, ziel en geest van een gewoon mens.
Over de onterechte verheerlijking van Judas, zoals blijkt uit het zgn. Judasevangelie, schreef ik eerder een artikel dat te vinden is op www.nederlands.nl/nedermap/beschouwingen/beschouwing/128620.html.
Rond het begin van de jaartelling waren meer predikers, leraren en wijzen actief die, vergezeld door een aantal volgelingen, rondtrokken door het Midden-Oosten. Zij zijn inmiddels vergeten, maar Jezus niet.
In deze column staan verschillende dingen die feitelijk onjuist zijn. Misschien ga ik daar later in een beschouwing nog eens op in.
Anton, jij moet geen dingen beschrijven die je zelf niet snapt.
Denk niet dat ik nu provisie krijg, maar het is dik de moeite waard!
Iedereen z'n mening en vrijheid hierin. Daarvan uitgaande (links of rechts) als echt mens een aanrader!
Na mijn (evenzo) sarcastische opmerking heb ik je de afgelopen week toch beter leren kennen! In onze Eelt schuilt toch "een mens". Een mens die geleerd heeft goed te zijn voor een ander, maar juist daarom OOK heeft geleerd: zijn eigen weg te bewandelen en soms hard te moeten zijn. Iemand die opkomt voor z'n medemens heeft geen slecht hart! Ik raad iedereen aan bij deze je boek maar es te gaan lezen!