Mien Doorzon in het tijdperk van de graaicultuur

en daarom vlucht ik
voor politici en graaiende bankiers
voor multitaskers en hoofdbrekens
voor de zwijgende meerderheid
en het beschamende gelijk
en voor de mensen zonder gezicht

In haar doorzonwoning zit zij aan tafel en bladert door het krantje dat zij gisteren gratis op een nabijgelegen station vond.

Zij, bijstandsmoeder, alleenstaand met twee opgroeiende pubers.

Het is nog vroeg en de zon schijnt vanuit het achtertuintje op haar rug.
Zij slurpt aan haar koffie en wandelt koppensnellend door het krantje.:

- korting op de uitkeringen
- tekorten aanvullen met moestuintje
- niet op vacatie met bijstandsuitkering; vakantie moet je eerst verdienen.
- duizenden medewerkers uit de zorg ontslagen door overheidsbezuinigingen;
zonder bonus en zonder regeling.
- werkeloze 50 plusser moet snel aan het werk
- arbeidstijdverkorting weer actueel wegens gebrek aan banen.
- heel Zwolle loopt uit voor slechts één baan bij Ikea.
- werkstress neemt schrikbarend toe
- mantelzorgboete niet van de baan
- burgers moeten meebetalen om de financiële positie van banken gezond te maken

- Voormalig Minister van Financiën G.Zalm zegt geen bezwaar te hebben tegen het verhogen van salarissen van bankdirecteuren , met 20 %, nu aan de hoogte van bonussen grenzen zijn gesteld.

Om Mien te compenseren is er geen plan bedacht, geen bonus, geen uitzicht op een nieuwe baan, niets....

Sinds haar plotselinge ontslag, dat voor haar en haar collega ’s als donderslag bij heldere hemel kwam,heeft Mien het zwaar.
Het is al een hele opgave om, van de moeizaam verworven, bijstandsuitkering elke dag voldoende voedsel te kopen.
Sinds kort gaat ze dan ook naar de voedselbank. Via een omweg gaat ze erheen en ook weer terug. Ze schaamt zich; wat zullen de mensen uit haar straat van haar denken ?

Mien kreeg heel even een W.W. uitkering en kwam daarna al snel terecht in de bijstand, waar ze, na ontluisterende en beschamende gesprekken -en het invullen van heel veel formulieren, nu eindelijk een zeer minieme uitkering krijgt.

Kleding en schoeisel, sportclubs en telefoonkosten, het vervangen van kapotte huishoudelijke apparatuur; al deze zaken zijn niet meer mogelijk .
Bij de uitkerende instantie, lijkt men er per definitie van uit te gaan, dat zij de boel belazert.
Ze heeft een dagtaak aan de opdrachten die ze krijgt.
Zo moet zij een aantal sollicitatiebrieven per week schrijven, waarvan ze de kopieën moet komen overleggen en niemand lijkt te bedenken dat geen enkele werkgever zit te wachten op een murw geslagen, oververmoeide alleenstaande moeder met twee zwaar puberende kinderen.

Er is veel vraag naar werk en weinig aanbod.
De werkgever heeft meer dan voldoende keus.Hij kan met gemak iemand vinden die, jonger, goedkoper en sneller is, dat kan een kind nog bedenken!
De politiek bedenkt dat niet - en ten gevolge daarvan, de bijstand ook niet.

Intussen kan Mien haar kinderen niet meer kleden; moest ze hun sportclubs opzeggen en ook de uitjes en vakanties.

Iedereen die pubers heeft of had, kan zich vast wel een voorstelling maken van wat dat in de praktijk betekent.
Zij moest onlangs aanspraak maken op een fonds voor een toelage i.v.m de schoolreis van haar kinderen.
Als klap op de vuurpijl is de oude koelkast overleden, terwijl er geen geld is voor een nieuwe en ook geen uitzicht op geld.

en nu leest ze dat de uitkeringen gekort gaan worden om mensen te stimuleren te gaan werken!
Hoe durven ze, denkt Mien zo luid dat Drees zich omkeert in zijn graf.

Mien is kwaad, voelt zich machteloos en vernederd. Ze bladert verder in haar krant en leest :

De topman van Nederlands grootste bank ING, Jan Hommen, ontving in 2011 een salaris van 1,35 miljoen euro.

De bonussen, die nog eens bovenop het salaris van bankdirecteuren komen,zullen tijdelijk ingehouden worden. maar, niet getreurd, want, voormalig Minister van Financiën G.Zalm heeft, ter compensatie daarvan bedacht, de salarissen van deze arme sloebers met 20 % te verhogen!

Op Europees niveau is besloten dat burgers mee moeten betalen om de financiële positie van banken gezond te maken.

en Mien leest verder:

Zij leest over oorlogen die geld kosten, kortingen op pensioenen en voorzieningen,
Ze zucht. het is haar allemaal teveel geworden!

Ze slurpt nog eens aan haar koffie en zoekt het damesweekblad dat zij van een buurvrouw kreeg.
Nu iedereen uit huis is, is zij wel toe aan een, meer ontspannen, moment voor haarzelf.

Ze bladert door mode en huisstijl.Leuk al die verschillende ideeën om je huis in te richten,denkt ze en ze droomt zichzelf een nieuwe woonkamer en nieuwe kleding, wetend dat dit tot het einde der dagen geen werkelijkheid meer zal worden.

en dan ziet Mien bij de schoonheidsproducten, een dubbele pagina over ontharingscrème; niet voor gezicht of benen, nee voor je schaamstreek;

Je schaamhaar scheren is tegenwoordig heel normaal. Steeds meer mensen besteden aandacht aan het stijlen, trimmen en verwijderen van schaamhaar. Voor zowel vrouwen als mannen is het belangrijk ook de schaamstreek goed te verzorgen. Het wordt ervaren als schoner, hygiënischer én veel mensen vinden het mooier.
je kunt je schaamhaar :
- ontharen
- scheren
- trimmen
- waxen
- modelleren
- epileren

en tenslotte blijkt er een antirimpelcrème, gemaakt van granaatappel, in de handel te zijn voor je schaamstreek.

Mien leest het allemaal met toenemende verbijstering.
Ze begrijpt het niet meer........