Maatschappij
Laatst kwam ik de Maatschappij tegen. Het was eigenlijk vrij komisch, de Maatschappij hing aan de bar. Ik had hem (of haar) niet direct herkend als de Maatschappij.
Hij (of zij) was moe geworden.
'Ja' zei hij,
'Zeg nu zelf...Hoe kan ik maatschappij zijn, als iedereen aan zichzelf denkt?'
Ik keek naar hem. Hij zag er inderdaad waardeloos uit. Alsof er net een trein overheen gereden was.
Verschrikkelijk.
'Dus ja,' ging hij door. 'als mensen minder egoïstisch zouden zijn, zou het er voor mij ook makkelijker op worden.'
Er zat wat in, leek mij. Ik stak één vinger op naar de barman en die begreep me wel.
Ik weet niet wat de Maatschappij dronk, maar hij goot een half glas leeg in zijn keel. Trakteren leek me overbodig.
'Ik moest maar weer eens gaan.' zei hij toen.
Misschien kwam het door mijn biertje?
De Maatschappij stond op. Ik zag hem schommelen op zijn benen. Het moest dus alcohol geweest zijn. Ik wist niet wat ik tegen hem moest zeggen. En voor ik het wist waggelde hij naar de uitgang, waar niemand de deur voor hem open hield.
gmail.comGeplaatst in de categorie: maatschappij
Maatschapij
58
Geef je reactie op deze inzending: