Een hele foute man

Ik weet dat je een grillige alleenstaande vrouw bent. Je verschuilt je al heel lang achter een uitzichtloos ‘hard to get’. Veel dramatische dingen hebben je levenspad gekruist. Je hebt een rare voorkeur voor witte jassen, witte hoeden, witte laarzen. Je kunt mijn moeilijkste jaren zeker niet verlichten. Eigenlijk klem ik me vast aan een illusie. En toch brandt de waakvlam van de een of andere betovering...

Een paar dagen geleden zag ik je lopen, vlakbij je straat, in een flits. Er was iets veranderd, in je houding, in je grimmige pantser. Goddank, je had me niet in de smiezen. Je zag er ongebruikelijk flodderig uit en je was niet alleen. In de gauwigheid zag ik wel dat je niet gearmd met die man over straat ging. Jaloezie overviel me, maar tegelijkertijd voelde ik leedvermaak. Was dit misschien een tweederangs gevalletje ‘your place or mine’? Mocht dit je vriend zijn, dan zou het wel eens een hele ‘foute’ man kunnen zijn.

Je broer? Daarvoor vond ik deze meneer te klein, in vergelijking met je lengte. Je metgezel droeg een versleten burgerman’s kloffie. De armoedzaaier die ik, in een snapshot, zag was ondermaats, slordig en slonzig gekleed, met een sleets grauw colbertje. En jij? Vrouwen die zich jarenlang tot in de puntjes coifferen, kleden en optutteren, kunnen een punt bereiken dat ze de laatste maskeringen van trots en zelfrespect laten vallen. Is je ultimo-malaise aangebroken, gevallen voor een gigolo? Nee, dit was geen gigolo. Dietrich zong het: ‘Love is just for gigolo’s, my life goes on without them’.

Toch maak ik me nu zorgen. Foute mannen wijzen ‘hard to get’ van de hand. Mijn ongerustheid kan een signaal zijn. Alles is nog niet verloren, tussen jou en mij. De twijfel blijft kriebelen, het laat me niet los.

vrouwen psychologie psychologie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134