Surprise-stress

"Ik vond de les saai, dus ik liet een okselscheetje." Zoon zegt het terloops, terwijl hij zijn patatjes één voor één door de fritessaus haalt.
"Juf Jolanda stuurde me de klas uit."
Een grote klodder belandt op zijn shirt. Zwijgend geef ik hem een servet, wijzend op de vlek.

Overmorgen moet zijn surprise klaar zijn. Op tafel staat de schoenendoos die ik driftig heb beplakt. In het deksel heb ik een vierkant uitgesneden; aan de binnenkant zit doorzichtige folie, zodat het voetbalveld van bovenaf goed te zien is. Op de bodem groen papier, in het midden een witte cirkel.
Zoon keek over mijn schouder mee en gaf aanwijzingen.

De volgende dag heeft hij ook nog een verjaardag bij vriendje Hesse.
"Kijk," zeg ik, als hij thuiskomt. Ik wijs naar het voetbalveld.
"Cool," reageert hij, en pakt zijn tablet.
"Hoe zullen we de doelen maken? Ik hoop maar dat ik het haal," zeg ik als hij op bed ligt.
"Ik het haal?" vraagt man.

De volgende ochtend zet ik zoon aan het werk.
"Hier heb je een strook papier. Teken het publiek op de tribune, dan plakken we het samen in de doos."
Hij kijkt humeurig, maar begint toch. Al snel verschijnen vrolijke poppetjes, met aandacht voor haar, ogen, een petje, een bril.
"Als het af is, doe je de volgende strook. Daarna inkleuren."

"Dat meen je niet," roept hij. "Weet je wel hoeveel werk dat is?"
"Zwart-wit is ook mooi," zeg ik. "Maar twee volle tribunes, dat is gaaf."

Ik voel de blik van man, maar negeer hem.
"Dan maken we samen de voetballertjes van klei. Jij verft de blauwe streepjes van zijn club. Cool toch," eindig ik jubelend.

"Ik neem nu eerst pauze van het poppetjes tekenen. Die andere kant doe ik straks wel."
Zoon legt zijn potlood neer, pakt zijn tablet en ploft op de bank.
"Hè hè," zucht hij.
Hij ligt op de bank en ik plak verder. Onze surprise is bijna klaar.

sinterklaas surprise

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 6 stemmen 152