Gewoontedier

Sinds kort loop ik een aantal keren in de week naar het station. En gisteren betrapte ik mezelf er op dat ik heen en terug net een iets andere route loop. Maar heen is altijd hetzelfde en terug ook. Binnen twee weken heb ik daarvoor dus een vaste gewoonte ontwikkeld.

Tijdens de vakantie gebeurt het ook dat we binnen twee dagen een vaste plek hebben om koffie te drinken. En dat zal dan ook zijn omdat de koffie er lekker is en omdat de mensen er aardig zijn. Maar dat kunnen we elders misschien ook wel vinden, dus waarom niet iets nieuws geprobeerd?

Waar het om gaat is dat een mens een gewoontedier is. Er zijn zelfs mensen die beweren dat 95% van ons gedrag uit gewoontes bestaat. Het exacte percentage doet er niet toe, maar het is in elk geval veel. Gewoontes zijn prettig, je hoeft er niet bij na te denken, je doet ze bijna op de automatische piloot. En dat is ook precies het bezwaar.

Ik heb wel eens gelezen dat je dementie kunt voorkomen door dingen in je omgeving te veranderen of door dingen zo nu en dan anders te doen: zet een foto op z’n kop, ga eens naar een nieuwe koffietent. Het helpt het je in elk geval om wakker te blijven in je hoofd.

Als ik iets nieuws zie of iets wat anders dan anders, dan voel ik een soort ‘ping’ in mijn hoofd. Ik stel me dan voor dat miljoenen neuronen in mijn hersens oplichten, omdat ze verse informatie te verwerken krijgen. En daardoor ben ik helderder en nieuwsgieriger naar de rest van de dag. Het is dus een goede gewoonte om je gewoontes te doorbreken. Morgen toch maar eens een andere route naar het station nemen.

Schrijver: Yvonne de Bruin, 21 juni 2007

infoopgeruimdorganizing.nl

Biografie van deze schrijver

gewoontes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.6 met 8 stemmen 743