Reorganisaties, jaarcontracten en tijdelijke banen, ik heb het allemaal meegemaakt. Ook nu was er geen druppel meer uit te persen. Ik mag wederom gaan bekijken wat ik wil worden als ik later groot ben. Regelmatig tref ik verse werklozen tijdens bijzondere workshops. Vertel hen dan dat juist periodes zonder werk inspirerend kunnen zijn. Zo begon…

Het was onder een boom, dat het me op viel. Het lied van een vogel. Ik keek omhoog en terwijl ik luisterde, zag ik de bladeren. Het deed me denken aan de basisschool. De tijd waarin je nog probeert te onthouden, welke vorm de bladeren hebben en of je die herkent bij een bepaalde naamsoort. Het kon natuurlijk ook zijn dat er iets in de boom hing, zoals…

We zien de wereld door de sleutelgaten van onze ogen. We horen de geluiden door de trechters van onze oren. We voelen de veranderingen in onze omgeving door het tast-touchscherm van onze huid; ruiken de nuances van in de lucht zwevende geuren via de zuigkanalen van onze neus en proeven de smaak van wat we eten of drinken door de chemische analyse…

Een onschuldige dag in een onschuldig Nederlands dorp. Overal geurt het naar mei en nergens klinkt een onvertogen woord. Ik hoor het Daniel Lohues in gedachten al zingen. Pas sinds kort besef ik dat een Hollands landschap niet meer is dan een economisch landschap. Schapen verdwijnen omdat het melkquotum is losgelaten en boeren meer kunnen verdienen…

De oom van mijn moeder was een Amerikaan. Hij bezocht na de oorlog zijn Nederlandse familie en was natuurlijk gierend rijk. De dollar was ijzersterk en alles wat hij in de winkels zag was in de Verenigde Staten vier, vijf keer zo duur. Hij vierde zijn rijkdom met giften aan zijn arme familie. Op een goede dag liep hij een slager binnen om die arme…

Paradiso 1996. Samen met mijn broer vooraan. In afwachting van Boudewijn de Groot en het Metropole Orkest. We zijn verreweg de jongsten. Raken aan de praat met bekenden van de zanger. Ze zijn nog oppas geweest bij Jim, Marcel en Kaya. We voelen een vreemd soort trots naast hen te mogen staan. Een bevriend stel zit op het balkon. Zij reden ons. Twello…

Whisky. Als bed, bad en brood niet meer je eerste zorg is kan het gebeuren dat je in een weekend zomaar een uurtje of vijf bezig bent met het proeven van whisky. Mij overkwam het op een vriendenuitje. Dat uitje staat al jaren in het teken van stevig wandelen. Maar net als bij een goed huwelijk proberen we de sleur buiten de deur te houden door er iedere…

De Volkskrant was gisteren in opspraak door de columnist Peter Middendorp. Hij schreef een artikel over een veewagon die was aangekocht voor het museum van Kamp Westerbork. Middendorp concludeerde dat die veewagon niet origineel kon zijn. Volgens hem werden de Joden met personentreinen vervoerd. Mijn mond viel open. Je hoeft niet veel te weten…

'Al mijn bezittingen voor een moment van Tijd' zei koningin Elisabeth I, op haar stervensbed in 1603. Maar tijd is niet te koop, nooit geweest. Ik heb een moment overwogen om alle citaten over tijd als column te plaatsen, zonder commentaar. Maar dat is mijn eer om zelf mijn neuronen te laten werken en dauwdruppels van nieuw inzicht op het…

Wat kan het voor kwaad om jezelf in de spotlights te zetten? Waarom vinden we dat vaak zo lastig? Wie het weet mag het zeggen. Mijn nieuwe website gaat vanavond of morgen de lucht in. Als het meezit zijn de meeste aanpassingen dan verwerkt. Reken maar dat mensen daar iets van gaan vinden. Christus wat heeft het lang geduurd om alles te verzamelen…

Op een goede dag komt een minister met een beleidsmaatregel. Stel, het is een maatregel waar iets voor te zeggen valt, maar die ook nadelen heeft. Wat gebeurt er daarna? In de eerste plaats is er de oppositie. Die is er als de kippen bij om uit te leggen dat het een totaal onzinnige maatregel is die uitsluitend door een dwaas bedacht kan worden en…

Liggend op het halfzachte luchtbed in de tent sla je een jongetje in een zwembroek op een fietsje gade. Een vrouw op crocs loopt met een gifgroen afwasteiltje richting washok. Pisemmers worden her en der leeg gekieperd, kinderen jengelen, honden blaffen en de buren zitten alweer aan de oploskoffie onder de luifel. Wie heeft er in godsnaam bedacht…

Of ik naar een groen evenement wil komen? Het leest als een uitnodiging. Blijkbaar sta ik op een groene lijst. Zet nogal vaak lijntjes uit. Weet nu alleen niet zo goed hoe ze me kennen. Beschouw het als compliment. Ik sta in het grote boek van wereldverbeteraars. Zeg in gedachten: 'Ja, ik zal er zijn. Ja, met een uitroepteken!' Loop naar de bushalte…

Een kritisch stukje schrijven over het koningshuis ligt gevoelig. Niet alleen omdat de Oranjes onverminderd populair zijn, ook omdat de schrijver meteen op de zwarte lijst van allerlei Inlichtingendiensten genoteerd zou kunnen worden. Dat moet haast wel, anders zouden die spionageorganisaties hun vak niet goed verstaan. Oké, dames en heren die waken…

Onze buren houden ons altijd bij de les. Vrijdag werd er bij ons op het raam geklopt. Een vrolijk lachende buurman stond voor ons raam. Ik stak mijn vinger op, zodat hij wist dat ik eraan kwam. Ik zag aan zijn beweging dat hij doorliep naar onze schuur. De voordeur wordt bij ons alleen open gedaan voor de 'visite'. Al het 'gewone' bezoek komt achterom…

Het Universum is een eenheid van diversiteit. Het is de context, de reden en de bron van ons bestaan. Zonder het Universum geen Ster, geen Zon, geen Aarde, geen Mens. Dagelijks moet, nee wil ik mezelf hieraan herinneren. Niets kan bestaan in geïsoleerde omstandigheden. De duif die op de dakrand zijn veren zit te schudden de auto's met inzittenden…

Koningin Beatrix eerde haar moeder door Koninginnedag op 30 april te handhaven. Koning Willem-Alexander eerde noch zijn oma noch zijn moeder en koos zijn eigen geboortedag om Koningsdag te vieren. Da’s echt een mannending om jezelf zo centraal te stellen. 30 april of 27 april; het lijkt zo weinig uit te maken. Niets is minder waar. Ik kan maar niet…

Johan Cruijff legde voor een volle zaal burgemeesters en andere hotemetoten van een VNG congres uit dat het helemaal niet verstandig is om de beste mensen aan te wijzen als aanvoerder. En zijn logica zat geramd. Want wanneer heb je de beste speler nodig? Als het goed gaat. De beste speler overziet het veld, hem kun je altijd aanspelen en hij speelt…

'Mijn naam is Swart... Met een S... Kijk maar naar mijn haar... Als je heel goed kijkt... Van heel dichtbij... Bij het raam... In het licht... Als je dan heel goed kijkt... Dan... Dan kun je de eerste grijze haren zien...' Hij was natuurlijk zo grijs als een duif. We waren brugpiepers. En juist hij vond het verschrikkelijk leuk om ons zo te noemen…

Als kind had ik een droom. Een terugkerende droom waarin ik een moord gepleegd had. Niet de moord zelf, maar de situatie erna stond centraal. Het was geen gewone moord, het was de perfecte moord. Alles klopte. Lijk weg, moordwapen weg, motief een raadsel, niemand wist ervan. De beleving van deze droom kende een vast patroon. Eerst is er het staartje…