Ons parkje

We schreven vijftiger jaren van de voorgaande eeuw. Op foto's uit die tijd is te zien hoe ik als opgewekte, vrolijke baby de camera inkijk. Niet ver van onze kapitale woning bevond zich een kleine groene oase, een stukje natuur, nauwelijks vergelijkbaar met "wereldlijke" gigantische en monumentale natuurgebieden en parken waarvan het bestaan ons in onze latere opvoeding bekend zou worden, maar die we nooit zouden bezoeken.

Het parkje was ons dierbaar en we noemden het eufemistisch "ons parkje".

Nu het afscheid alles heeft vernietigd, ligt nog ten eeuwigen dage aan de Ringbaan Oost het kleine parkje waar de roodbruine beuk en de den hun takken ten hemel heffen.

natuur parkje voortbestaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 15