Herinneringen aan mijn mislukte carrière /vervolg / Een debacle aan de Hopliedenkade

Ook de Hopliedenkade valt onder het beheer en onder het beleid van een Woningcorporatie in onze contreien die vele woningen onder haar hoede heeft.

De gebouwen strekken zich uit langs het zwarte water van de Piushaven. Het is zeer aannemelijk dat het uitzicht op deze desolate watervlakte allerminst aanleiding geeft tot de blijdschap die het leven wel degelijk kan bieden, maar dan in geheel andere omstandigheden.

Eens, lang geleden, vertoefde ik daar op de lange gang waarop de voordeuren van de aangrenzende woningen uitkwamen in wanhopige, heilloze en ongeduldige afwachting tot een van die deuren open zou gaan en mijn respondent mij zou begroeten en verwelkomen.

Op mij, vrijwillig journaliste, rustte de taak een interview af te nemen.

Na lange uren kwam er een teken van leven vanuit de desbetreffende woning. Een dame liet mij binnen in een vertrek dat uitmuntte door een tot wanhoop en droefenis stemmende inrichting.

Ons gesprek zou gaan over een strip in een gedateerde, in vroeger jaren verschijnende krant die destijds zeer populair was geweest.

Helaas had mij een licht moeten opgaan: de waarde en de verdienste van het geschreven woord en van de taal zouden voor mijn respondent van geen enkele betekenis blijken te zijn...

werk journaliste waardeloosheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 67