Een rasechte Amsterdammer en trots op zijn stad. Dat is Michael van der Vlis. Van oorsprong komt hij uit de Pijp, maar zijn bijnaam is niet “Pijporgel,” maar “Drankorgel.” Grappig. Een bijna-bejaarde die bepaald niet stil zit. Waarom zou hij ook? Die geraniums kunnen altijd nog, over een pa...
Spuugzat ben ik het. Knettergek word ik ervan. Het liefst zou ik die kleine etterbak met pamper en al het raam uitsmijten. Alleen maar janken, dag en nacht. Ik zag mijn vrouw van een leuke, gezellige, jonge meid veranderen in een strompelende, mompelende zombie in een badjas. En het is helaas te laa...
“Juf, kijk eens, ik heb een bril!” Stralend kijkt hij mij aan. Ik bewonder de bril en ook de kinderen uit de klas komen om hem heen staan om het brilletje van dichtbij te bekijken. Later, als we in de kring zitten mag het knulletje vertellen over zijn avonturen bij de oogarts en een rondje door ...
Eindelijk is het zover: 5 december, de dag waar zoveel kindertjes naar hebben uitgekeken. Wekkers lopen een half uurtje vroeger af dan normaal omdat de kinderen moeten worden geschminkt en omgeturnd tot zwarte pietjes of sinterklaasjes. Ouders hebben het druk gehad met de voorbereidingen en het is i...
De bus is nog niet zo vol, dus kan ze lekker voorin zitten. Dicht bij de chauffeur, waar ze zich toch het veiligst waant. Haar bril goed weggestopt in de koker in haar tas, zodat die niet weer van haar neus geslagen wordt. De tas goed dicht.
Doordat ze haar een tijdje met rust hadden gelaten was...