Alle inzendingen van Fred

Waar een wil is, is een weg. Feit: velen willen weg.…

Mensen ontvluchten een land vanwege opgelegde wetten. Eenmaal onthaald proberen ze diezelfde wetten elders te introduceren. Vervolgens gaan ze op vakantie naar het land dat die wetten hanteerde. Op zoek naar een partner en/of gezinshereniging. Iets klopt hier niet.…

Mensen die gelijk willen hebben maar het niet krijgen, verheffen hun stem. Gelijk hebben ze, maar ik houd niet van geschreeuw. Lawaaireclames zet ik uit, die producten zal ik nimmer aanschaffen. Overtuigingen en religies, ik wijs ze de deur, rot op met je Wachttoren. Rot op met je bijbel of de koran, van mij mag je de Dode Zee in rollen en blijven…

Vagevuur, eeuwige loutering met opties naar eeuwige foltering en de kans om een bebaarde man met een lichtkrans om het hoofd te zien. Ik pas.…

Ik zat afgelopen dag niet goed in mijn vel, beetje katterig en richting de 62. Het besef dat die leeftijd richting einde is, de dood nabij. Maar wat is dat dan, Freek en Bram hadden het er over in een afvragend lied. 'Als je de dood niet kent, kun je eigenlijk niet leven, want het leven duurt maar even'. Of woorden van gelijke strekking, val mij daar…

Als een volk in opstand komt herkent het de tegenstander niet meer. Dan kan zomaar een eenling de dienst uitmaken.…

Het is haar niet aan te zien, maar toch, toch zit ze hier gewoon dood te gaan, achter dat brede raam. Na de droom, waarin ze weer achttien was, toch weer de realiteit van die grijze weg in een weggestopte wijk. Een kop koffie, ja, een kop koffie, dat zal helpen. De rollator rolt voor haar uit, slepende benen met steeds dikker wordende enkels strompelen…

Ik zou graag inzending 1400 willen zijn.…

Een koningin verlaat haar 'werk'paleis en gaat naar thuis ten bosch, nog even een koppie kleien. We worden genaaid en zij kost ons handenvol pecunia. Wij zijn haar oranjeklanten.…

Ik heb er niet voor gekozen, dit leven is mij opgedrongen, ooit zaaide een man mij in een vrouw. Het duurde best wel lang eer ik besefte dat ik een spel moest meespelen. En nu dans ik macaber, steek ik in ruggen en lach u uit, midden in uw gezicht. Uiteenrijtend trek ik mijn zwaard terug, houten kerststalfiguren zwijgen stil de jaren vijftig, ik ben…

Wat voor straf zou er moeten staan voor zo'n immelijke daad, laf- en laaghartig. Zo iemand moet dood, hangen moet ie of de spuit er in, trek het hart uit dat lijf en vloek hem, vervolgens, volkomen stijf. Wat voor beloning zou er moeten staan voor het wegcijferen van je eigen ik, dat lijf dat maar in de weg staat. Je kunt er niets mee, dus weg er…

We moeten er van af, van die regenten en priesters, van dat zelfbenoemde blauwe bloed. Wie denken ze wel te zijn? Geboren in weelde schoppen ze Henk en Ingrid de goot in, daarna gaan ze shoppen in de PC, voor een merk in de kraag, want dan tellen ze mee. Het wordt tijd voor een klap in het gezicht van de verworvenen, het publiek pikt het niet meer…

Zo ben ik, als ik iemand mag dan geef ik die persoon graag een kus. En soms wel drie. Man of vrouw maakt mij niet uit, mijn zoon heeft daar geruime tijd moeite mee gehad. Schaamde zich voor mijn genegenheid in de publieke ruimte. En nu kom ik hem tegen in de kroeg, hij vraagt mij alleen maar "1 of 3", ik ga voor drie maar hij is mij er eentje.…

Iedereen liegt, je moet zus, je moet zo. Niemand weet waar het echt om gaat, moederziel alleen sta je op deze aardkloot. Moet je geloven, stam je af van een aap of gaat het om een verboden vrucht. Welke idioot heeft verzonnen dat een appel het verschil zou kunnen zijn tussen rechtschapenheid en duivelskunsten ? Ik weet slechts dat de tijd niet in…

De zaal zit vol, mensen van allerlei pluimage hebben plaatsgenomen op mooi rood pluche. Van loodgieter tot chirurg, van zorgmedewerkster tot freule, subsidie wordt door sommigen van hen hogelijk gewaardeerd. Ze komen allemaal voor die fantastische zangeres, die, ongehinderd door adhd en/of borderline, het publiek striemt met snijdend coloratuur,…

Ik leerde haar kennen als Jenny, doch haar doopceel maakte gewag van Jannigje. Zelf schaamde ze zich min of meer voor haar voornaam, maar het deed mij smelten. Een prachtmeid uit Scheveningen, glooiend en plooiend wilde ik haar grasduinen, helm of geen helm. Het is er niet van gekomen, toentertijd was ik nog katholiek. Nu ben ik helemaal niets meer…

Als ik een vuurpijl zou willen afsteken, dan steek ik die af. Geen moraalridder houdt mij tegen.…

Deze kerst is het helemaal mis in huize Fred, er is geen bal meer aan, het licht is niet gezien en waar de slinger is weet niemand. De kunstboom staat met een kluitje in het riet, er waren domweg geen pegels om te kunnen versieren. In huize Fred staat wel een aangebroken fles Beerenburg, geen engeltjes in de boom maar op de tong, geen krijsend goddelijk…

Top tien, mij niet gezien.…

Het is december, de man met de mijter is terug naar warmere oorden en zijn coca cola derivaat dendert met grote trucks ons land binnen. Volgens diverse reclame-uitingen moet ik mezelf versieren, mijn medemens plezieren en vooral de komende dagen vieren. Daar haak ik af, ik heb het niet zo met geuren, kleuren en feestbanketten. Fris van de lever drink…

Elke dag is een feest voor mij, telkens weer.…

Ik lees niet meer, ik luister niet meer, ik kijk niet meer. Ik ben moe van dat eigen gelijk, dat protserige 'kijk mij er eens verstand van hebben'. Niemand meer die beseft dat een ander eigenlijk best wel eens verstandige dingen zegt, neen, daar knallen we over heen want daar staan we toch voor, met z'n allen. En dan zeg ik, 'niet meer', u verstikt…

Er hangt een tak over het water. Een tak tot in de puntjes geloofd met prachtbladeren, bladeren met nerven met net iets minder groen. Die tak wiegt een weinig in de lentewind, het water breekt gouden glitters van weeromstuit. Waarom die tak daar hangt weet niemand, en het is ook niet duidelijk van welke boom. In ieder geval geen plataan, die staat niet…

Lichtgetinte scooterklootzakjes, 1,70 lang met bontkraag en donker gekleed. Bron: Opsporing verzocht. De berichtgeving staat er gekleurd op.…

Weet u wel wat het uurtarief is in de thuiszorg ? Aan het eind van deze hartenkreet geef ik zulks prijs. De kunst is verdoezelen, vanuit een niet onbemiddeld bestaan tracht menigeen zich een plekje in het orkest te verwerven. Dat orkest leeft nu op een te grote voet, het kan minder, neen, het moet. Daar begint het gekrakeel, ik zie praatprogramma…

Ze heeft er bijna niet door kunnen slapen, half zes 's ochtends zat ze al aan het bier, vandaag gaat ze voor de tweede keer in de scan. Het vlekje is groter geworden, gelaten deelt zij mij dat mee vanaf haar vaste plek op de bank. Een leven achter gelaten, een lijdensweg voor haar. Ontwrichte celdeling, zo zou je kanker ook kunnen omschrijven. Ik…

Die Bilderberg moet afgegraven worden, de kluit in het riet ben ik zo langzamerhand beu. Het volk wordt telkens weer afgescheept met zoet na zuur, regenten lachen zich de ballen in de broek, geld moet rollen, 'pecunia non olet' zegt de opperhork. Het iets hogere echelon schreeuwt zich de longen uit het lijf, kunst moet blijven. De kunst zet zichzelf…

Voorzichtig loert de zon in beschamend rood, over Duitsland heen, mijn slaapkamer binnen. De wekkerradio had me al gewaarschuwd, een nieuwszender pompt m'n lege brein vol met feiten. Er is, weer, van alles gebeurd. En dan moet mijn dag nog beginnen, eerst maar even een beker koffie en een snede van de stol met spijs en roomboter. Mede mogelijk gemaakt…

Daar droomt toch elke vrouw van, hij is jong en autoritair, draagt een uniform en is ook nog een beer van een vent. Scheldt de buren uit vanwege hun schijthonden, verwerpelijke uitwerpselen van de maatschappij, ruim je eigen rotzooi op. Ik begrijp hem, heb dezelfde behoeftes gehad, stond ooit geparkeerd op de stoep in zo'n bolus. Er is slechts een…

Het strand zandstraalt mijn kuiten, vergeten de sokken over de broekspijpen te trekken. De wind huilt en jaagt, snerpend regent de vloedlijn tegen de duinenrij, ik zak diep weg in mijn jas. De bulderende zee wordt heel even overdonderd, ik zag het licht weerkaatsen in schuimend zilt. Voort, voort drijft de storm en voert mij met de wind mee. De elementen…