Met de wind mee
Het strand zandstraalt mijn kuiten, vergeten de sokken over de broekspijpen te trekken. De wind huilt en jaagt, snerpend regent de vloedlijn tegen de duinenrij, ik zak diep weg in mijn jas. De bulderende zee wordt heel even overdonderd, ik zag het licht weerkaatsen in schuimend zilt.
Voort, voort drijft de storm en voert mij met de wind mee. De elementen trotseren mij en brengen me, ongehavend, naar de volgende kustplaats. Daar neem ik plaats in een ontspanning boven op het duin achter glas, koffie met cognac.
Nu nog naar huis zien te komen.
Geplaatst in de categorie: natuur