Alle inzendingen van Fred

Als je Wilders niet steunt ben je een laffe christenhond, of een foute linkse moralist. Overig rechts bekent morrend, morrelend kleur, 'hadden wij dat maar gezegd'.

Ik kom uit een familie waar iedereen, ter begroeting, elkaar kuste. Jong of oud, man of vrouw, hetero of homo, wij zoenden er op los, drie keer. Soms wang wang en daarna vol op de mond, maar meestal links rechts links. Tegenwoordig zie je dat niet meer, argwanend worden handen geschud en zelfs dat n...

Ze hebben allemaal gelogen, je ouders, de school, de politiek. Er is geen toekomst, je gaat dood, waar zou je je druk om maken ? Dat leuke meisje begeestert je alleen maar omdat er een chemische reactie op gang wordt gebracht, wat nou liefde. Bestaat helegaar niet, gewoon een kwestie van hormonen en...

Na vier glazen Beerenburg word ik recalcitrant, heb ik het over bewerenburg, dat ik beren wurg met de blote hand. Dat mag, wat mij betreft, morgenochtend in de krant. Laat ik het zo zeggen, indien u wenst heb ik u lief. En anders is daar de pot, of mijn rug.....

Ik heb het helemaal gehad, met alles en iedereen. Voor mij even niet meer die zoetzure bek van JP, flapdrol Jan M., weggeefminister Koenders, tante Rita meter-maid, zaadoog meneertje Pechtold, praat-schouwspelen, bekende medelanders die over elkaar rollen op TV met pakkende titels, rot op met je hui...

Dat doen mensen, stem verheffen om maar gelijk te krijgen, eigen ego zo strelen dat men denkt de waarheid in pacht te hebben. Gelijk reclame, herhaal de boodschap keer op keer, de volumeknop net iets verder opengedraaid. En dan komen er volgelingen, gelovigen, adepten. Zwakkelingen stellen zich op i...

Ik heb een vaasje, een heel klein vaasje, platvoetend tuut het glazig in rechte lijn in de kast. Soms komt het daar uit, een roos, chrysant of gerbera heeft mijn vaasje dan nodig om uit de verf te komen. Het lijkt wel of mijn vaasje dat weet, een enkele bloem schittert in glas. Ik heb een glaasje...

Ik heb u lief.

Ik weet nog van vroeger, niet eens zo lang geleden, als de kou uit de lucht was en de eerste warme zonnestralen de mens verwenden, dan was het feest op straat en in het park. Meiskes in topjes, deernen kortgerokt of frivool gejurkt, levenslust spetterde je tegemoet. Uitdagend, innemend, je kop sloe...

Sommigen van u weten het, ik werk in de thuiszorg. Afstoffen, stofzuigen, dweilen. In die volgorde, anders kan je het net zo goed niet doen. En de plee moet schoon, dikke bleek onder de rand en sprayspul op en rond de pot. Een kleine tien maanden doe ik dit al, onverwachte banden gesmeed, thuis g...

Een raar idee, dood. Je bent langer dood dan dat je leeft, maar zolang je er nog bent, wil je niet dood, en toch ga je er aan. Zodra je geboren bent, wordt er van alles van je verwacht. Zindelijk worden, opvoeding krijgen, men kneedt je met scholing, normen en waarden, religie en respect voor de baa...

Laten we eerlijk zijn, uh, laat ik dan eerlijk zijn. Ik ben een aandachtshoer, en ik vind dat u dat ook bent, daarom schrijven wij toch ?! Even kijken of het geplaatst is, hoeveel keer ben ik gelezen, ben ik hooggeacht of, na veel vijfen en zessen, iets minder gevierd, is er misschien zelfs orgastis...

Kent u ze nog, de Wasco-krijtjes, ik zette de kleuren op papier, geel rood blauw groen, de zwarte stift er over heen, afdekken. En dan scherp de bovenlaag wegstrepen, een betoverend schouwspel, een kind schiep een wereld. Die verwondering, ik mis dat, als kind van de rekening, ik ga slapen en wil...

Ik lees liever de noodkreet van een twijfelende teenager dan het gebral van de gevestigde dichter.

Ik begrijp hem wel, Karst Tates. Een maatschappij die alles van je verwacht maar er niet is als het wat minder gaat. En dan zit echt alles tegen, verliest z'n baan en inkomen, de huur wordt te duur. Probeert nog een en ander te regelen en vindt dan op de deurmat een rechterlijk schrijven dat begint...

Stel je eens voor: je bent net tachtig geworden, je echtgenoot begint te alzheimeren en je hebt een indicatie van drie uur zorg, eens in de twee weken. Zelf heb je nek-artrose die jou geen plotse bewegingen toestaat, zelfs fietsen is uit den boze. Je woont in een flat, elf hoog, rand van de stad ...

Ik zag laatst twee beren beleggen, had met broodwinning te maken, na winstneming zijn ze 'm echter wel gesmeerd.

Ik dacht op deze site mijn ei kwijt te kunnen, mijn ongenoegen weg te schrijven en de jaren vijftig terug te halen. Dat kan dus, racisme en fascisme, extreem links en rechts, het kan allemaal hier. Taal- en/of tikfouten, geen probleem. Maar dan wil je het werkwoord, al dan niet vervoegd, dat met ...

Als je tegenwoordig tegen iemand zegt dat je niet gestoord wilt worden omdat je op een telefoontje wacht, moet je niet vreemd opkijken als diezelfde persoon jou de volgende dag een mobieltje cadeau doet.

Ik heb ze, ook deze avond, aangestoken. Zeven theelichtjes, een korte kaars en een rustieke. Zo kom ik de avond door, drink een biertje en een beerenburgje, het houdt mij overeind.

Ik heb gestolen, ik zie het nog altijd voor mij. De portemonnee van mijn moeder op de (standaard) bruinmarmeren schouw boven de kolenkachel, drie dubbeltjes gleden zomaar in mijn hand. Dra daarna wilde ma een van ons een brood laten kopen, ze keek vertwijfeld in haar knip. Dertig zilverlingen brandd...

Connie Palmen gezien vanavond, besef ineens dat de regentenkliek verder gaat dan adel en politiek. Sleutelwoord = hoogdravend Wat een lelijk mens trouwens, de inteelt schrijdt voort op lemen voeten.

Het is me wel duidelijk nu, ik ga dood. En dat is niet erg, want dat overkomt ons allen, ik ben niet alleen. Iets achter laten, een stempel drukken, een indrukwekkend laatste woord, het heeft geen zin als iedereen het leven heeft gelaten. Ik ben benieuwd naar de oorzaak van mijn dood, doe ik 'pl...

Slungelig, zo herinner ik haar mij, maar dansend in discotheek 'Hans en Grietje' in Scheveningen kwam ik rondingen tegen die ik daarvoor niet kende. Benen tot in de hemel, tongzoenen zo zoet als suiker, een knipoog van de platendraaier. Ik had haar moeten nemen zoals ze mij wilde nemen. De muzi...

Ik snap de commotie niet, de wereld in rep en roer maar ik kom niets tekort. Ik ben de zo welbekende minimumlijer, zorgdragend verdien ik mijn natje en droogje, in het weekend komen daar, zwart, de krenten in de pap bij. Ik heb zo het idee, dat een en ander valselijk aangewend wordt om nare stokp...

Wat een ongelooflijke schertsvertoning, weer, het kabinet komt niet uit de kast, kijkt angstvallig geslepen door de raampjes. Blijft zitten waar het zit, plakt de bips in het pluche, want dat voelt zo goed. Geel verdient een rode kaart, arrogant laat hij voor niemand de ruimte, Geert verlaat een ...

Teken des tijds, de mensheid moet zich schamen voor menig euvele acties, de AH-bonuskaart maakte de supermarktverslaafde, acht mijlen hoog duwde hij zijn karretje voort, op zoek naar nog meer voordeel, angstvallig het euromuntje in de gaten houdend. Ik heb ze gezien, afgedankte winkelwagens, losgewr...

Het heeft wel degelijk zin dat ik besta.....

We leven in een explosieve tijd, de lontjes zijn kort, van mij mag de bom barsten, ik vrees alleen de kettingreactie.

Opgesteld in rijen van vier, fier lopen ze over de rode loper, vergezeld van een diepe inkijk dan wel te veel vel verhullend. Ze gaan dansen, de boekenballen, samen met hun boekenballerina's. Ze gaan sjansen, de boekenballen, op zoek naar een scheve schaats, de eerste oplage moet omhoog, een scha...