Crisis
Ik snap de commotie niet, de wereld in rep en roer maar ik kom niets tekort. Ik ben de zo welbekende minimumlijer, zorgdragend verdien ik mijn natje en droogje, in het weekend komen daar, zwart, de krenten in de pap bij.
Ik heb zo het idee, dat een en ander valselijk aangewend wordt om nare stokpaardjes te berijden. Afslanken, langer werken, hogere premies, 'het kan zo niet langer', gluiperig verziekt de politiek een mensenleven.
U zou in opstand moeten komen, een poepie laten ruiken aan de klootzakken die ver boven modaal nooit de sores hebben gekend die u slapeloze nachten hebben bezorgd.
De hooghe heeren kennen geen crisis, zij hebben zich immers ingedekt, ons kent ons.
Geplaatst in de categorie: wereld