Alle inzendingen van Fred

Wie dit leest is gek genoeg.....…

Recensies bevatten een kern van waarheid, ook al beweert u het tegendeel.…

het morrelt acher mijn ogen, de slaap slaat toe en vindt een poezenkind in de morgen op het warmste gedeelte van mijn lijf, ik vervloek de wekker.....…

Het is zaterdagavond, ik kijk 1 Vandaag, daar beweert men dat Nederland bijkans gek wordt als er weer ijs op de vaarten en sloten ligt. Ik niet, van mij mag het warm water regenen. Een ander onderdeel ging over mensen die zingeving aan hun bestaan op dit ondermaanse wilden geven. Allen duidelijk goed terecht gekomen, bovenmodaal ontevreden, er moet…

Ik mocht ze niet meer zien. Mijn kinderen. De rancune zat diep bij mijn ex. Voor het eerst in mijn leven gebruikte ik anti-depressiva, wat een rotzooi. Voorgeschreven, dat dan weer wel, maar ik werd er niet beter van. Uiteindelijk heb ik 2 pillen bewaard, een biertje deed mij goed, ik heb die twee 'medicijnen' in de Komozak gedeponeerd. Ik heb…

Vijfhonderd gram halfom, 3 verkruimelde beschuiten en een ei, zout en kipkruiden en Mexicaanse kruiden. Terwijl ik dit intik op mijn maagdelijk 2009-scherm, draai ik Rammstein met 'Spring', ik bevind mij reeds anderhalf uur in het nieuwe jaar. Gisteren waren de ballen nieuw(ge)bakken, vandaag zijn ze oud nieuws, grappig toch hoe je een en ander…

Morgen kan zomaar alles afgelopen zijn, een linkerarm signaleert, een hart dat stopt, een scheefgezakte mond. En dan ben ik er niet meer, weggerukt van dit aardse bestaan, mijn leven naar de maan. Naar de kloten, prostaat- dan wel teelbalkanker, misschien onder een bus of tram met het idee dat voorrang genomen moet worden. Ik wens u allen prettige…

Het kan dus nog korter. De haas rent door en ik heb iets te vieren.....…

Toch bleef het gevoel: we laten het kaarsje toch niet langzaam doven? Ik wil vlammen die je warm houden in de koude maanden. Ik wil de vlammen die het gezicht van de ander constant in een ander perspectief laat zien. IK WIL DE VLAMMEN VAN PASSIE! Maar die mooie vlammen met hun verlichting en knusse warmte brengen tegelijkertijd ook onverdraagbare…

Ik herken mij daarin, zag DWDD, niets meer aan toe te voegen. Dag haas, ren maar lekker verder in 1 rechte lijn.…

Ik laat hier alle leestekens weg, gewoon omdat het kan. Presentator: U vermoedde dat uw vader een geile Italiaan had kunnen zijn, want moeders hield het niet droog zodra zij bruine ogen zag. Zoekmens: Inderdaad, dat klopt, mijn moeder had/heeft iets met mediterrane mensen, en met Toon Hermans. Presentator: Nou, dan heb ik een verrassing voor…

De regenten lachen zich te barsten, het dipje doet hen economisch en financieel helemaal niets. Geld zat toch, oud geld weliswaar, het blijft toch in de familie, raak je nooit kwijt. Afwachten is het devies, honderdduizenden raken een baan kwijt, komen slechts aan de slag voor een lager loon dan ze gewend waren. En daar waren ze op uit, de elitaire…

Zuidenwind. Lentekind. Mijn moeder op haar sterfbed, twintig jaren lang heb ik haar genegeerd. Ze accepteerde mijn keuze niet, glimlachte uiteindelijk met een scheefzakkend gebitje een onverwachte goedkeuring. En dat doet eigenlijk pijn, waarom wachten mensen zo lang ? Ik heb liedjes in mijn hoofd, Zuidenwind, Lentekind.…

Misschien denk je dat ik een hork ben, onaardig schoppend tegen de wereld, gewoon omdat het kan, misschien omdat diezelfde wereld niet lief is voor mij. Weet dan, lieve Eva, ik heb jouw sores gelezen op deze site, heel knap hoe jij er toch uit komt, jezelf kiest en kietelt, jij mag er zijn..... Ik schrijf hier nu jouw oneliner: "Eva, een vrouw…

Op de keeper (ee aub, ie is foutief) beschouwd, is egotripperij hier en op de zustersite gedichten.nl schering en inslag. Ongebreideld breit men hier proza, weeft men tomeloos wollige woorden, wolkend drijft men over, soms met schattige sonnetten, vaker nog met net geen gedicht. Toegegeven, ik doe er zelf aan mee, maar liever sta ik aan de zijlijn…

Doorgeslagen, ik kan het niet anders noemen. Het begon met een vrouwelijke PTT-beambte, zij gunde een ander z'n pleziertje niet en nu sta ik met mijn verslaving in een snijdende wind. Niet te rijmen. Christen Unie, roomser dan de paus, wie rookt moet lijden in stilte. Onvermoed zaagt men aan de eigen stoelpoten, de koning met wierook moet buiten blijven…

Van huis uit ben ik katholiek opgevoed, mijn vader daarentegen was een overtuigd heiden. Dat had zo z'n voordelen, als ik met moeders en de rest van het gezin terug kwamen van de hoogmis, dan had pa voor ieders zins een lunch neergezet. Je kreeg je ei zoals je het wilde, zacht- dan wel hardgekookt, gespiegeld of dubbelgebakken en de dooier toch intact…

Een oude man, een oud flatgebouw, de nominatie is slopend. Linksonder en rechtsboven is al dichtgetimmerd, de eenzaamheid sluipt op kousenvoeten zijn wereld binnen. Ooit had hij kinderen, en een vrouw, ze willen hem niet meer kennen, daar sta je dan in je lege deur, je hebt hulp nodig want je redt het niet meer, alleen, argwanend druk je toch op…

Haar rechteroog ziet er uit alsof ze bezoek heeft gehad van ongewenst bezoek, GeenStijl-finnen. Ze stelt mij al snel gerust, haar ooglid hing dermate dat een chirurgische ingreep noodzakelijk werd, als er iemand was met een vuiltje in het oog dan was zij dat wel. Even later ga ik aan het thuiswerk, eerst swifferen en daarna dweilen, grijnzend tilt…

De kinderen in de buurt hadden het al snel in de gaten, ik heb geen grip op de bal met mijn voeten en daarom verdedig je als doelman de garagedeur van de buren. Bordjetik, een tennisbal tergt diezelfde buren tot op het bot, wij speelden een spel, 1-hoog besefte niet dat wij heen en weer moesten rennen om veilig te kunnen zijn. En dan ben je ineens…

Ik had hem al een paar keer mogen meemaken, optredens die de pan uit knalden, Animal op drums, Cheech and Chong, ik hoop dat ik een en ander juist neerkalk. In Scheveningen lazerde hij van het podium, ik mocht daar niet bij zijn. Maar in Ahoy wel, eerste rij zelfs, de muziek ging dwars door mijn lijf, Frank had als eerste een draadloze gitaar en…

En dan sta je daar, de oude vrouw verwachtte het niet maar had het wel kunnen bevroeden. De dertiende etage is tot dusver het hoogste wat ik heb kunnen bereiken, een homo met een lat-relatie en een tuintje op z'n balkon. Tot op het laatst cijferen mensen zich weg, beseffen niet dat zij ook hadden kunnen leven, genieten van het leven. Ik bevolk…

Ik ben mezelf niet, vandaag wordt Sjoerd gecremeerd, liever brandde hij hier dan in de hel. Het aardse leven ervoer hij ook al niet als een lolletje, lachte altijd te hard en at teveel tosties, diagonaal gesneden. Onderweg naar de ceremonie maakten wij harde grappen, "als hij een maand eerder was gevonden, was het mooi weer geweest", "hier zou…

Iets meer dan tweeduizend jaar geleden vertelt iemand een verhaal, volkomen uit de duim gezogen. Er was een vrouw bevallen in het dorp, een lichtgevende zoon had ze bekomen, en dat zonder tussenkomst van een man. Waarlijk een wonder, waarschijnlijker was ze gewoon vreemd gegaan. Een vrouw vertelt een leugen om haar kind te kunnen houden, heeft zij…

Zo heet ze niet, dat zult u begrijpen. Enige terughoudendheid is hier op zijn plaats, de organisatie staat frivoliteiten niet toe. Ik weet het nog goed, de eerste zorgelijke druk op de bel, een brekelijke stem die informeerde wie er voor de deur stond. Zij was mijn tweede klant op de eerste dag dat ik, noodgedwongen door gebrek aan compassie bij…

Een wereld in rep en roer, iemand schreeuwt iets van de daken en we gaan direct naar de kelder. Beurzen bont en blauw gebeukt, maar de geldingsdrang is er niet minder op geworden. Aandelen dalen in waarde, nu is het moment ter aanschaffing, bange mensen verliezen hun evenwicht, maak daar misbruik van. Ik investeer in meest verliesgevend, eindejaars…

Kent u dat gevoel ? U leeft uw leven, altijd zo geweest, en plots meent een of andere idioot zich daarmee te moeten bemoeien. Het rookverbod in de horeca. Terecht voor wat betreft restaurants, vaak ruimte genoeg om de roker ter wille te kunnen zijn. Miskleun van de eerste orde voor de kroeg, het knijpie, meestal een eenmansbedrijf, de uitbater rookt…

Drie jaar geleden werd mijn eerste netgedicht geplaatst, mijn ego gestreeld, ik stond tussen de groten der aarde. En dan slaat de gewenning toe, de herkenning ook, hee, d'r staat weer een 'Fred'. Het mooiste moet nog komen, onbekende mensen die er verstand van schijnen te hebben, zeggen dat je een GEDICHT hebt geschreven. Godallemachtig, dat wordt…

Proza is een verhaal vertellen, je mening ventileren, je zegje doen in de kantlijn. Maar soms is proza meer, onderworpen aan regels maar niet aan wetten, opent het werelden waar gedichten dicht slaan, worden haren tegen de vleug in gestreken. Ik daag uit, ga soms te ver, bijt de hand die voedt. Gek genoeg voelt dat goed, ongeplaatst vertoef ik gaarne…

Regelneven en -teven overspoelen dit eens zo tolerante, flegmatieke land. Strikstropdassend, kokerrokkend, glimgitzwartgeschoend, tik-tak-hoge hak, de regentenkanker woekert als nooit tevoor. Geschoeid op Amerikaanse leest, de graaiende mens gaat met zijn tijd mee, gaat te zijner tijd ten onder. Want: lenen, lenen, lenen = betalen, betalen, betalen.…