Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Ter overdenking

Een oude man, een oud flatgebouw, de nominatie is slopend.
Linksonder en rechtsboven is al dichtgetimmerd, de eenzaamheid sluipt op kousenvoeten zijn wereld binnen.

Ooit had hij kinderen, en een vrouw, ze willen hem niet meer kennen, daar sta je dan in je lege deur, je hebt hulp nodig want je redt het niet meer, alleen, argwanend druk je toch op de knop. Je weet het maar niet.....

Ik ben te vroeg, de vorige klant was al snel tevreden, genoeg tijd om onderweg m'n boterhammetjes op te eten.

Drie hoog, paarden, olifanten en mooie vrouwen, tientallen verhalen op zich. Ik kwam eerder dan hij verwachtte, kamt het dunne haar dat hij nog heeft. De kamers vertonen stof en raggen, ik stofzuig muren en plafonds en vraag mij af, hoe ben je hiertoe gekomen ?!

Schrijver: Fred, 14 november 2008


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.7 met 6 stemmen 663



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rina van Dijk
Datum:
17 november 2008
De eenzaamheid zeer indringend beschreven.
Goed dat er mensen zijn, zoals de ik-figuur.
Altijd al geweten, dat die deugde...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)