Alle inzendingen van Fred

Heb het een beetje gehad met al die gala's de laatste tijd van het jaar. De zelfbevlekking druipt van mijn televisie.

Ik ben hier los gegaan, heb gek gedaan en mijn zwakte getoond. Cijfermatig soms niet beloond maar dat interesseert mij totaal niet. Vrienden en vijanden gemaakt, sommigen zijn blijven hangen, anderen hebben afgehaakt. Ditheke lief, dank je wel...

Ik heb ze hier niet gevonden...

Om een levenslang verhaal kort te houden zouden medicamenten verboden moeten worden. Onnodig lijden...

Er zijn zoveel scheidsrechters die de wedstrijd in handen hebben, maar niet in de vingers. Elf meter, de bal ligt op de stip. Werd de spits werkelijk onderuit gehaald of struikelde hij over zijn ego? Een echte strafschop zou anders moeten heten. Terechtschop misschien...

Veertien mussen in de boom van de benedenburen voor mijn raam. Ik word daar vrolijk van en doet mij weer denken aan de jaren vijftig. Toen alles nog onbekommerd was.

Ooit kende ik een meiske met een handicap, zij noemde dat een metafoor voor ongebreideld neerzien op alles waar zij recht op dacht te hebben. Ik gaf haar ook alles, my lady of the first floor. Blijkt achteraf dus een scharminkel die in mijn kuiten beet, en ik trapte in de schijt die zij aan de werel...

Genoeg, ik kap er mee, de groeten.

Dochter van Peter en Petroesjka, zij zag het licht negen maanden na een heftig keukenneukengebeuren in het jaar zevenenzeventig. Zelf weet Irina zich daar niets meer van te herinneren, later bleek een en ander duidelijk hoorbaar in de solo-albums opgenomen in de voormalige studio van de toen nog Gol...

gezwam

Ik ben niet tegen Zwarte Piet, ik ben voor een Blanke Piet. Ik ben, hoe dan ook, een racist. Het kind in mij is definitief gestorven.

U leest het juist, ik ben weer eens verliefd. Zij is te jong en ik derhalve te oud, maar die amberogen, godnomdeju, ik kijk er graag in. Zij is lief voor dieren en een echt mensenmens, neemt de tijd voor mij. En ik sta voor een niet te nemen bolwerk, neemt niet weg dat ik er toch van geniet. Suza...

Pauze, niemand neemt daar nog tijd voor.

Het verkeerde keelgat schiet alle kanten op. Zelf vind ik dit een leuke bewering, maar waarschijnlijk is niet iedereen het hier mee eens. Geeft niet, daar heb ik een afglijdende rug voor en een olifantenhuid.

Ik schrijf mij de laatste tijd een slag in de rondte, zuip teveel en weet daardoor niet meer waar ik ben. Haalde ik zojuist verhaal of literalulde ik uit mijn nek. Weet het ff niet meer, schijt aan wat ik kwijt wil. Het plaatje klopt wel want dat plaats ik er zelf bij. Hee, ben de weg kwijt maar ...

mist

Het gaat te goed in ons kikkerlandje, de economie trekt beter aan dan in omliggende landen. Naheffend pleurt Brussel de rekening op de mat want Frankrijk moet tegemoet worden gekomen vanwege zijn Franse slag. Het gaat niet goed in ons kikkerlandje, foutje bedankt kunnen ze het niet leuker maken, ...

Ik ben je kwijt, maar dat tedere tikje op je achterste had ik je graag nog mee gegeven.

Je bent ter aarde gekomen in 1949, zoon van Cor en Tiny. Nummer zes was jij, zo ging dat na de oorlog in gezinnen van katholieke huize. Het volgende kind had Piet moeten heten, niet levensvatbaar kwam hij ter wereld. Dat heeft jou gebroken, opgebroken, jij was niet meer de jongste en jouw dode broer...

De tijd heeft mij ingehaald, ik stond voor jouw raam op mijn opgevoerde bromfiets, ik gaf gas maar durfde niet aan te bellen. Hormonen en lichtflitsen in mijn hoofd, ik wist dat ik jou wilde maar niet hoe. Met de kennis van nu zou ik het toch anders gedaan hebben.

Wat verderop valt, valt verder niet op.

Om mensenhandel in de prostitutie tegen te gaan is er een peeskamermeerderheid vereist.

Plop, daar ben je dan, het leven lacht je tegemoet. Oh nee, da's waar ook, je liet het leven bij je geboorte. Al die tijd in de borrelende baarmoeder had jij je verheugd op kinderziektes, pesterijen op school, jeugdpuistjes en onbereikbare liefdes, ongelukken in kleine hoekjes. Geprezen zijt de...

Ik heb een hekel aan het woord 'verplicht', laat het scherm onbeschreven. Weg met verhaal halen, ongehoorde kreten en wat men elkaar toedicht. Gelieve niet te reageren, ik geef mezelf wel nul op rekest en zie daar de humor van in. Woorden maken vuil...

Als je alles gegeven hebt ben je nog niet alles kwijt. Als je alles kwijt bent heb je niet genoeg gegeven.

Ingekapseld door Rutgers en Broeckx en WdB, afgewisseld met reliPH. Ik krijg het er benauwd van.

Paul, goeie jongen, gemiste kansen, altijd in voor een gebbetje en een vaasje pils. Klaverjassen, verplicht gaan op z'n Rotterdams. Fronsend een sigaartje in de mondhoek, troeven in de hand, de tegenpartij op het verkeerde been. Paul is dood, vrijwillig gegaan, daar kan geen troef tegenop.

Hier is geen eer meer te behalen.

Vruchtgebruik van een momentopname, digitaal geen woorden voor. Ademloos druk ik af en beken kleur. Punt. Uit.

Als het ergens aan schort op deze site, dan is dat iets gunnen aan de ander. Johnny the selfkicker zou trots zijn op veel van de inzenders.