Alle inzendingen van I.Broeckx

Het is vanaf de bushalte in de Hoefstraat een klein eindje lopen naar de Houtstraat die als het ware in een enclave is gesitueerd, in een afzonderlijk deel van de stad, ingebed in een grijze, sombere buurt waar de arbeidershuizen zich eentonig aaneenrijgen, slechts onderbroken door een cafetaria. Hier woont een meneer, die als uitzonderlijke liefhebberij…

Een wit licht schemert sinds kort door het matglas van de voordeur die van die van mij gescheiden wordt door het portaal. Slechts een eenzame stoel met paarse, gecapitonneerde zitting getuigt nog van het feit dat hier eens mensen woonden, dat twee mensen elkaar hier eens vonden tot het schreien van een onschuldige baby de oren van hun onbekende buurvrouw…

Onze eventuele of momentane, dan wel incidentele liefdesgevoelens die aan het tanen of aan het afsterven waren dan wel opleefden vonden zeker herkenning onder de klanken van het wel vijftig-koppige orkest genaamd "Die Walddrum-Musikanten" dat op die herfstmiddag allerminst voor de eerste keer optrad bij "De Druiventros" in Berkel-Enschot. Een…

Het is een statig, breed pand met hoge ramen op beide verdiepingen, gesitueerd aan de Spoorlaan in Tilburg, dat de naam "Oogpunt" draagt. Mijn grijsgroene ogen, diep in hun kassen, omringd door wallen, leveren sinds enige tijd niet meer hun voorheen zo trouwe diensten en ik ben een van de gegadigden in de druk bezette wachtkamer voor oogonderzoek…

Ons Hilvarenbeekse Safaripark, landelijk bekend en befaamd, waar de wilde dieren gehuisvest zijn die daar ronddartelen op de velden die veel weg hebben van Afrikaanse steppes en savannes kent tevens op haar grondgebied een klein, rond huisje, omgeven door glazen wanden, een wellicht curieus paviljoen dat is als een klein museum waar relicten, embryo's…

In Tilburg Zuid zijn in een Tuincentrum vele planten, bloemen en een onwaarschijnlijke hoeveelheid kerstartikelen ondergebracht in grote hallen. Ik koos uit de overweldigende veelheid een kleine amaryllisplant die op twee lichtgroene stelen zijn knoppen droeg. Toen mevrouw er een eerste blik op wierp, bij mijn bezoek aan haar, bleek ze er verrukt…

Honderd euro had ik bij me gestoken in een vakje van mijn portemonnee. Dit was naar mijn berekening ongeveer de prijs van de artikelen die ik aan ging schaffen. In de zaak voor teken- en schilderbenodigdheden vroeg ik om penselen "Penselen voor acrylverf" voegde ik daaraan toe en "de beste die u hebt, alstublieft" en "acrylverf, in basiskleuren…

Mijn "oude" leraar Nederlands is niet meer te midden van de levenden. Ik vernam dit door enig gedegen, deducerend speurwerk met behulp van het toentertijd nog "vigerende" telefoonboek. Ik zou het mijn ex-klasgenoten willen vertellen, die allen uit het zicht zijn verdwenen en die wellicht, maar ongetwijfeld op andere wijze, eveneens te lijden hebben…

Toen ik de zware, metalen, donkergroene deur opende van het appartementencomplex waarin ik sinds jaar en dag woon, viel mijn blik op het grasgroene plantsoen, verlevendigd met vele meizoentjes, waarin zich een leuk tafereeltje afspeelde. Een kat, de vacht dooraderd met grijze strepen, lag uitgestrekt in de aanvalshouding in het malse gras en op enige…

In 's-Hertogenbosch, op het Stationsplein, waar bewapende dames en heren in zwart/geel uniform de zaak bewaken, treft men een modern en wellicht enigszins merkwaardig vormgegeven fontein aan van loodgrijs staal, voorzien van brede bassins waarin het wispelturige en uitbundige water zich in de diepte stort. Het carrévormige plein wordt omringd door…

Het is vandaag de laatste dag van het grote evenement dat de bevolking ieder jaar weer in haar ban houdt. We stappen uit op het station en naderen de Heuvel. Een stoet van mensen is met ons op weg en in de verte zien we de halve cirkel van het reuzenrad al, gedeeltelijk bedekt door bosschages en bomen. Van dichtbij zijn de schuitjes zichtbaar die een…

Het licht was al dat van september boven de haven en boven de kade waaraan op die dag vele schepen zouden aanmeren. Schepen met kloeke, fiere namen als "Papillon" en "Terra Nova" en met veelzeggende namen als "Dankbaarheid" en "Vertrouwen". Schepen die aanvankelijk in een optocht aan kwamen varen over het zwarte, spiegelende water. Bont gelakte…

De man die ik "Vader" noemde bracht zijn moeizame ochtenden en middagen door in een gebouw met labyrintische kamers en gangen, op de vlucht voor de armoede die hij eens kende en die hem mateloos beangstigde. Thuis verzonk hij in machteloze, krachteloze visioenen van schoonheid. Hij verzonk in zijn muziek en in zijn boeken. De man die ik ¨Vader…

Een slordig weggeworpen lifestyle magazine in de wachtkamer van de polikliniek interne geneeskunde toont filmsterren en fotomodellen in spectaculaire outfits en in duizelingwekkende onechte poses. Als je slechts even een blik werpt op de glanzende, felgekleurde bladzijden, dringt zich onwillekeurig de drastische tegenstelling op van een en ander…

Oktober liet zich van zijn zonnigste zijde zien toen we onlangs op een zaterdagmiddag Tuincentrum GroenRijk bezochten. Te midden van de tuincentra neemt GroenRijk ongetwijfeld zijn rechtmatige en bijzondere plaats in met haar rijke en veelzijdige assortiment dat in de grote hallen is uitgestald. Het omvat zelfs parfums en wandklokken en velerlei…

Het is een mooie herfst die mij, laat in mijn leven, nog geschonken wordt, naar het schijnt een gouden en een fortuinlijke herfst. Een milde atmosfeer beheerst op een vroege morgen de wereld. De bushalte is niet ver weg. Bomen omringen de snelweg. Ze dragen alle een andere, kleurige tooi. Een stoere chauffeur zal me naar het dorp brengen. Hij…

Een optocht van auto's komt me tegemoet op de snelweg naast mijn huis. Vanuit mijn hoge uitkijkpost, vanachter mijn bureau, observeer ik hun koplichten die oplichten in de duisternis, waarna de voertuigen passeren en hun weg vervolgen. Is ons leven hiermee niet vergelijkbaar: een kort helder moment tussen oceanen van duisternis? Enkele vroegere…

De ogen van mevrouw zijn bijna blind, maar op het brede scherm van de nieuwe Sony-televisie, pas nog aangeschaft, zag ze onlangs nog de koddige figuren van een aangeklede kat en van muizen die allerlei avonturen beleefden en ze vertelt daar opgetogen over. Het lijkt of mevrouw haar levensweg in omgekeerde volgorde aan het bewandelen is: van de volwassenheid…

De langgerekte Bosbaan waarop zich af en toe de energieke roeiers in hun wedstrijden en meedogenloze competitie voortspoeden strekt zich met haar diepzwarte water uit in de nabijheid van Amsterdam. Daar zwommen wij ook eens: mijn jeugdvriendin Lucia en ik. Het was 1967. We waren veertien jaar oud. Ik herinner me dat ze een zeegroen badpak droeg.…

¨Auberge du Bonheur¨ is een benaming die veel goeds schijnt te beloven. Zou het Geluk hier zijn domicilie gevonden hebben waar het nergens in de wereld thuis schijnt te zijn? Hoe dit ook zij, we vertrekken vanaf deze ¨herberg¨ om in het stervormig aangelegde park in de nabijheid te gaan wandelen "Nordic Walking" heet het en het schijnt gemakkelijk…

Het Kringloopbedrijf is gevestigd in een mistroostige, trieste loods vlakbij een kanaal met zwart, spiegelend water. Hier is de oude troep ondergebracht en opgestapeld die niettemin een aantrekkingskracht voor de bevolking bezit als honing op de vliegen. Het is een koude, troosteloze novemberdag als ik hier mijn opwachting ga maken, als een uitgestotene…

Ik was op de wekelijkse markt op zoek geweest naar een T-shirt, maar mijn naspeuringen waren zonder resultaat gebleven. We ontmoetten elkaar bij de bushalte. Aan haar bovengebit ontbrak op een zeer prominente plaats een tand. Haar grijze lange haar hing neer tot op haar schouders. Ze droeg goudkleurige oorbelletjes en haar kleding bestond uit een…

Vóór mijn zozeer geliefde stadse woning, mijn paleisje sinds zovele jaren strekken zich het landschap, het panorama en de groene vallei uit die ik liefheb en waarop ik uitkijk vanuit mijn hoge venster. De tijd spoedde zich genadeloos voort en nu is het licht al milder en meer gedempt en zwakker en ook mijn krachten vloeien weg. De avond zal spoedig…

Meneer had altijd ¨in de planten¨ gewerkt en zijn carrière in die functie volvoerd bij de grote internationale winkelketen, bij het grootschalige concern dat zoveel meer in zijn mars en in zijn aanbod heeft dan planten alleen. Vandaag vergezelde hij me naar de randstedelijke metropool. We zouden zelfs de befaamde brug en het water bij Moerdijk passeren…

In de schaduw van de middeleeuwse kathedraal, die met haar pinakels en ornamenten hoog oprijst en ingeklemd tussen de vaak monumentale bebouwing die veel status en allure verleent aan onze trotse provinciehoofdstad, bevindt zich een klein museum waarin een haast buitenwereldlijke schoonheid die is als een oase te midden van een roerige en misdadige…

En soms, bij feestelijke gelegenheden, bakte onze moeder in het oventje in de kleine keuken in het arbeidershuisje de Frankfurter krans, samengesteld uit lagen van luchtig deeg en vernoemd naar de verre, magische, wonderbaarlijke en zozeer onbekende stad met die naam die tot de verbeelding sprak. Frankfurt, zo ver buiten de gezichtskring en het…

De psychotherapie, die doorgaans tot het werkterrein en tot de beroepsuitoefening van professionals behoort, bloeit soms ook onverwacht en onvoorzien op in het meer alledaagse milieu van pedicuren, schoonmakers en anderen. Dan hanteert men eveneens de termen en definities die behoren tot het jargon en tot de verbale instrumenten en tot het gereedschap…

De man, gekleed in de witte jas, in de beroepskleding die is als een uniform, ontmoette ik zes jaar geleden voor de eerste keer. Hij werd mijn longarts. Op die eerste gedenkwaardige dag typte hij ijverig op zijn computer het relaas in over de aanhoudende, kwellende hoest die mij maar al te vaak overvallen had als betrof dit een van de zeven plagen…

Het was in die jaren, toen het brute individualisme dat de tegenwoordige tijd zozeer schijnt te kenmerken nog nauwelijks was doorgedrongen in de maatschappij. Als buren in onze volkswijk waren we saamhorig en als kinderen speelden we met elkaar op straat. Onze zeer solidaire buren waren een oudere matrone die allerminst uitblonk door slimheid en die…

Ik had dus op haar gewacht vóór het station en mijn post en positie daar bezet en ingenomen als een standvastige soldaat in een wachthuisje in oorlogstijd tot ik haar tenslotte zag verschijnen; de trouwe en langjarige kameraad van mijn jeugdjaren. En zoals tijdens onze vroegere onvergetelijke en gedenkwaardige excursies en escapades, stammend uit…